Misophonia, sıradan seslere karşı aşırı duyarlılık ve öfke ile kendini gösteren bir rahatsızlık olarak bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkiliyor. Uzmanlar, erken tanı ve doğru terapilerin önemine dikkat çekiyor.
Misophonia, sıradan seslere karşı aşırı duyarlılık ve öfke ile kendini gösteren bir rahatsızlık olarak bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkiliyor. Uzmanlar, erken tanı ve doğru terapilerin önemine dikkat çekiyor.
Misophonia, Türkçe adıyla "mizofoni," bazı bireylerin belirli seslere karşı yoğun bir tiksinti, öfke ya da kaygı hissetmesine neden olan bir duyusal hassasiyet durumudur.
Çiğneme, nefes alma ya da kalem tıklatma gibi sıradan sesler, mizofoniden etkilenen kişiler için dayanılmaz hale gelebilir.
Klinik Psikolog Yunus Emre Yıldız, bu durumun bireylerin sosyal ve duygusal yaşamında ciddi sorunlara yol açabileceğini belirterek, “Misophonia, bireyin çevresel seslere aşırı duyarlılık geliştirdiği ve şiddetli duygusal tepkiler verdiği bir durumdur. Uygun tedavi yöntemleriyle bu sorun yönetilebilir, ancak toplumun bu konuda bilinçlenmesi büyük önem taşıyor” dedi.
Kelime anlamı olarak "sese karşı nefret" anlamına gelen mizofoni, genellikle ergenlik döneminde başlar ve zamanla kronik bir hale gelebilir.
Rahatsızlığa sahip bireyler, çiğneme, nefes alma, kalem tıklatma veya saat tik takı gibi rutin sesler karşısında yoğun rahatsızlık hissederler.
Uzmanlara göre, mizofoninin kesin nedeni henüz bilinmese de, beyindeki duyusal ve duygusal süreçlerin anormal işleyişinden kaynaklandığı düşünülmektedir.
Mizofoni, hem duygusal hem de fiziksel tepkilerle kendini gösterebilir. Yaygın belirtiler arasında şunlar yer alır:
Seslere Duyarlılık, Duygusal Tepkiler (öfke, kaygı, panik veya tiksinti hissi), Fiziksel Tepkiler (kalp çarpıntısı, terleme, kas gerginliği ve nefes almada zorluk), Sosyal İzolasyon (tetikleyici seslerden kaçınmak için sosyal aktivitelerden uzak durma).
Bu belirtiler, kişinin hem günlük yaşamında hem de iş ve aile hayatında ciddi sorunlara yol açabilir.
Örneğin, tetikleyici seslerden kaçınma isteği, sosyal izolasyona ve iletişim sorunlarına neden olabilir.
Mizofoniye neden olan sesler genellikle sıradan ve çevrede sıkça duyulan seslerdir.
Uzmanlar bu seslerin, çiğneme, yutma, içme sesleri, nefes alma, burun çekme, kalem tıklatma, klavye tuşlarının tıklamaları, saat tik takı, ayak tıkırtıları veya parmak şıklatma gibi rutin sesler olabileceğini ifade ediyor.
Mizofoninin nedenleri konusunda net bir bilgi olmasa da uzmanlar birkaç teori üzerinde duruyor:
Beyin Fonksiyonları (duyusal bilgiyi işleyen bölgelerdeki anormallikler), Duygusal Bağlantılar (tetikleyici seslerin geçmiş travmalarla ilişkilendirilmesi), Genetik Faktörler (aile bireylerinde benzer hassasiyetlerin bulunması).
Mizofoninin kesin bir tedavisi bulunmasa da, belirtileri yönetmek için çeşitli yöntemler kullanılabilir:
Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) (tetikleyici seslere karşı duygusal tepkilerin yeniden şekillendirilmesine yardımcı olur), Maruz Bırakma Terapisi (tetikleyici seslerle yüzleşerek duyarsızlaşmayı sağlar), Ses Terapisi (beyaz gürültü veya rahatlatıcı müzik kullanımıyla tetikleyici seslerin etkisi azaltılabilir), Stres Yönetimi (yoga, nefes egzersizleri ve meditasyon gibi rahatlatıcı aktiviteler), Duyusal Yönetim (kulak tıkacı veya gürültü önleyici kulaklıklarla tetikleyici seslerden korunma).
Psikolog Yıldız, bu yöntemlerin bireylerin yaşam kalitesini artırmada etkili olabileceğini belirterek şunları söyledi: “Erken tanı, mizofoni ile başa çıkmada en önemli adımlardan biridir.
Ayrıca destek grupları ve sosyal çevreyle sağlıklı iletişim de bu süreci kolaylaştırabilir.”
Misophonia’nın bireylerin hayatında yol açtığı zorluklara dikkat çeken Yıldız, toplumda bu konuda farkındalığın artırılması gerektiğini vurguladı. “Misophonia yaşayan bireyler, genellikle yanlış anlaşılıyor veya durumları küçümseniyor.
Bu bireyleri daha iyi anlamak ve desteklemek, onların yaşam kalitesini artırmak için oldukça önemli” dedi.
Yorum Yazın