Kurutulmuş gövde, dal veya kök parçalarından misvak elde edildilir. Misvak ağacı üzerinde yapılan araştırmalar misvakın dişleri güçlendiren ve çürümeyi önleyen, lekelere karşı etkili, dişlerin parlamasını sağlayan, antiseptik özelliği olan, diş etlerini sıkılaştıran, ağız içi asit salgısını dengeleyen, iltihap kurutucu, kanamayı durdurucu ve beyazlatıcı özelliğe sahip etilamin, kalsiyum, fosfor, magnezyum, potasyum, sodyum, sülfür, kükürt maddeler ihtiva ettiğini ortaya koymuştur. Bu maddelerin diş ve ağız sağlığı yanında vücudun diğer organları üzerinde de olumlu etkiler yaptığı bilinmektedir.
MİSFAK NASIL HAZIRLANIR.
Çubuğun bir ucundan kabuk 1-2 cm. uzunlukta soyulur. Bu kısım bir süre suda bırakılarak yumuşatılır. Daha sonra hafifçe dövülerek uç kısımdaki lifler meydana çıkarılır. Gerektiğinde bu lifler keskin bir bıçakla bölünüp daha yumuşak bir fırça elde edilebilir. Misvak kullanımında hem liflerin sürtünmesiyle dişler temizlenmekte, hem misvakta bulunan kimyasal birleşiklerin antiseptik ve temizleyici özellikleri etkili olmaktadır. Bu sebeple liflerin uçları her gün ince bir kıymık şeklinde alınarak yaklaşık haftada bir fırça kısmı yenilenmelidir.
Kurutulmuş gövde, dal veya kök parçalarından misvakın elde edildiği erâk bitkisi Kuzey Afrika, Sudan, Mısır’ın Saîd bölgesi, Arap yarımadası, İran ve Hindistan’ın ekvatoral bölgelerinde yetişir; 1-2 m. yükseklikte, tüysüz ve dikensiz bir çalı veya ağaççık biçimindedir. Yaprakları 3-7 cm. uzunlukta, karşılıklı, çıplak ve derimsi görünüşlüdür. Çiçekleri dört parçalı, yeşilimsi-sarı renkli ve küçük, meyvesi nohuttan biraz ufak, küremsi, üzüm salkımı şeklinde ve kırmızı renklidir; kırmızı ufak meyvelerinden ağrı kesici merhem yapıldıgı bilinir . Yapraklarını yiyen hayvanların sütlerinde degişik bir raihası olup büyük bir hazla süt içtiklerini söylerler
Misvak genellikle parmak kalınlığında gümüşümsü esmer renkli çubuklar halindedir.
Her abdest alışında misvâk kullanmakla yetinmeyen ve bu vakitlerin dışında da sık sık misvâk kullanan Peygamber -sallâllâhü aleyhi ve sellem- Efendimiz.
“Ben dişlerimi o kadar misvaklarım ki (bâzen) ön dişlerim sökülecek diye korkarım." (ibni Mâce, Tahâret, 7) buyururdu. Namaz için evden her çıkışında misvâk kullandığı gibi, eve her girişinde de dişlerini misvâklardı. (Müslim, Taharet, 45)
Huzeyfe -radıyallahü anh-’dan rivâyete göre; “Rasûlullâh -sallâllâhü aleyhi ve sellem-, gece kalktığı zaman misvakla dişlerini ovardı.” (Müslim, Tahâret, 46)
MİSVAĞIN FAYDALARI İLE İLGİLİ HADİS
ibni Abbâs -radıyallahü anh-'dan rivâyet olunduğuna göre Fahr-i Kâinat -sallâllâhü aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuşlardır:
-Misvâk kullanmaya devam ediniz. Çünkü onda on fayda vardır:
Ağzı temizler. Rabb in rızâsını kazandırır. Melekleri ferahlandırır. Gözleri kuvvetlendirir. Dişleri beyazlatır. Diş etlerini sertleştirir. Diş ve diş etleri arasındaki pasları giderir. Yemeğin hazmini kolaylaştırır. Balgamı keser. Melekler misvâk kullanan kimsenin yanından ayrılmazlar ve namazının ecri kat kat verilir.
BUNU BİLİYORMUYDUNUZ.
Peygamber efendimiz, her zaman yanında ayna, tarak ve misvak taşırdı. Eshab-ı kiram, savaşlarda bile misvaklarını kullanmayı ihmal etmezlerdi. Misvak; dişler sararınca, ağzın kokusu değişince, uykudan uyanınca, namaza kalkınca, eve girince, toplantılara giderken, Kur’an okumaya başlarken ve bir de abdest alırken kullanmak müstehabdır.
İmam-ı a’zam hazretleri, (Misvak kullanmak, dinin sünnetlerindendir) buyurdu. Misvakı kullanmanın en az miktarı üst dişlere üç, alt dişlere de üç defa sürmektir. Misvaklarken dişlerin içi, dışı, üst ve alt kısımları ovuşturulur. Misvakı sağ elle kullanmalıdır. Misvakı avucunun içine almamalı ve emmemeli. Misvak, sağ elin küçük ve başparmağı altta, diğer üç parmak üstte olarak tutularak kullanılır
MEKKENİN KOMŞUSU
