Lutuf terim olarak "insanın kendi iradesiyle Allah'a iman edip inkâr ve isyandan kaçınmasını kolaylaştıran ilâhî fiil" diye tanımlanır. Lutuf, iyi fiile yaklaştıran veya kötü fiilden uzaklaştıran (mukarrib) ve fiili gerçekleştiren (muhassil) olmak üzere ikiye ayrılır.
LUTUF
اللطف
İnsanın kendi iradesiyle Allah’a iman edip buyruklarına uymasını kolaylaştıran ilâhî fiil anlamında kelâm terimi.
Sözlükte “nazik ve merhametli davranmak, iyi muamele etmek” mânasında masdar olan lutf “iyilik etme, merhamet ve yardımda bulunma” anlamında isim olarak da kullanılır. Aynı kökten türeyen letâfet ise “duyularla algılanamayacak şekilde ince ve şeffaf, küçük ve hacimsiz oluş” mânasına gelir (Lisânü’l-ʿArab, “lṭf” md.). Lutuf terim olarak “insanın kendi iradesiyle Allah’a iman edip inkâr ve isyandan kaçınmasını kolaylaştıran ilâhî fiil” diye tanımlanır
Lütuf Dilemek, Lütufkar ve Lütufkarlık Kelimelerinin Anlamı Nedir diye düşündüğümüzde de cevabı şöyledirki
Lütuf Arapça kökenli olarak Türkçede yer alan ve geçerliliği bulunan bir kelimedir. Özellikle halk arasında anlamı üzerinden yaygın şekilde kullanılan bir sözcüktür.
‘’Allah cc lütuflarına karşı minnet ve şükran duyguları ile dolmuş olmamız
‘’Allah tarafından gelen bu lütfu çok iyi değerlendirmemiz
Aynı zamanda lütuf dilemek, ‘Önemli birinden yardım ve iyilik istemek’
Lütufkar sözcüğü ise, ‘iyilik yapan, iyilik yapmayı seven’ şeklinde kullanılır.
“Andolsun, Allah, mü’minlere kendi içlerinden; onlara âyetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitab ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içinde idiler.”
Ne anlıyoruz bu ayetten? Demek ki
-Rasulullah, kişiyi sapkınlıktan çekip çıkarandır.
-Mü’minleri arındırandır.
-Kitap ve hikmeti öğretendir.
Demek ki sapkınlığa düşmemek için Rasulullah’a sarılmak lazım, arınmak için Rasulullah’a sarılmak lazım ve Kitab’ı öğrenebilmek, hikmete vasıl olabilmek için allah cc emirlerine sarılmak gerekir.
Bu ayetteki “Lütuf” tanımlamasını alıp, Kur’an’da, Rasulullah (s.a.v.) ile ilgili diğer pek çok ayeti, bunun altında okuyabiliriz.
Diyelim Allah Teala, Rasulü için “Seni alemlere rahmet olarak gönderdik” (Enbiya, 107) diyorsa, bunun için bir zaman-mekan- ırk-renk sınırlaması yapmıyorsa, o zaman herkesin, tabii ki öncelikle mü’minlerin Rasulullah ( sav ) kendileri için rahmet vesilesi haline getirmek üzere çalışmaları gerekiyor. Yani “Rasulullah Kur’an’ın indiği zaman için rahmetti, sonrası yok” gibi bir düşünce, düşüncenin fesada uğramasından başka bir şey olmaz. Nerden çıkaracaksınız böyle bir sonucu? Allah’ın rahmetinin önünü nasıl keseceksiniz?
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿١٠٧﴾
107.
Ve mâ erselnâke illâ rahmeten lil âlemîn(âlemîne).
Seni Biz, sadece âlemlere rahmet olarak gönderdik.
Buda bizler için allah cc bir lütfudur .
Abdullah oğlu Muhammed’i “Elçi” olarak seçen ve insanlığa gönderen Alemlerin Yaratıcısı olan Allah celle celalühtür.
Bir Müslümanın en önce bunu görmesi ve “Amentü”sünün içine katması lazımdır.
İkinci merhale, Halık Teala’nın, Elçisi ile birlikte bir Kitab gönderdiğini bilmesi ve o Kitab’a inanmayı da “Amentü”sünün içine katması lazımdır. O kitabın adı muazzez Kur’an-ı Kerimdir.
Hazreti Muhammed’in Allah Teala tarafından “Rasul” olarak seçildiğine ve Kur’an’ın O’nunla gönderildiğine iman etmeyen için İslam dairesine giriş söz konusu değildir.
Rabbimden gelen emirlere uymayı şeytani galebe çalıp son nefeste imanı ve sonunda imtihanı kazanıp cümlemizi cennetinde buluşmayı nasip etsin inşaallah. Allah'a emanet olun. Rabim çocuklarınıza bizlere ve cümle múslumanlara dünya ahiret saadeti vererek, mevla lütfu ihsanından mahrum etmeyip lütfu ilahiyle yaşamayı nasip etsin inşaallah.
MEKKENİN KOMŞUSU
