Erdemli Belediyesi tarafından ilk kez düzenlenen ve Türkiye’de de ilk kez böylesi bir etkinliğin gerçekleşmesi anlam taşıyordu.
Bu etkinlik kapsamında yapılan bir Çalıştayda “Yerel basının sorunları ve çözüm önerileri” tartışıldı.
Yerel basında çalışanlar yaşadıkları sorunları aktardılar.
Üniversitelerden akademisyenler yerel gazetelere kurumlar tarafından gönderilen haberlerin okunmadan sütunlara yerleştirildiğini, İletişim Fakültesi mezunlarının yerel gazetelerde çalışmasına pek sıcak bakılmadığından dert yandılar.
O Çalıştay’ta yerel basının sorunları dile getirilirken, yerel gazetelerin yöneticilerinin “farklı anlayış, farklı amaçlar gütmesi” olayları da dile getirildi.
Buradaki toplantı sonunda yerel basının halk tarafından gerektiği gibi benimsenmediği, bunun sorumlusunun da yerel basının halkın sorunlarına yeterince inemediği sonuçları da konuşuldu.
Buradan çıkan görüşler doğrultusunda gelişen ve yaşanan olaylara baktığımızda, yerel basının sorunlarını, gazetelerin üst düzeydeki sorumlularında aramak gerektiği de ortaya çıkıyor.
Örneğin bir yerel gazetedeki haberlere bakıyoruz, yaygın basını takip edercesine haberin özünü çarpıtarak verebiliyor.
Ya da yaşanan bir olayı “görmezden” gelebiliyor.
Yaşanan olayları görmemek veya yok saymak bir yerel basının halkın gözünde farklı yorumlamalara neden olabileceğini aslında bilmeleri gerekir.
Erdemli Belediyesi yerel basın çalışanları arasında bir de yarışma düzenlemişti.
Bu yarışma sonunda Osmaniye’den 4 arkadaşım ödül aldılar, onları bir kez daha kutluyorum.
Ödül alan meslektaşlarımın Osmaniye’de hangi Gazeteciler cemiyeti’ne üye olup olmadığı değil, Osmaniye’miz adına ödül aldıklarını düşünerek onların başarılarına ortak olma adına isimlerinin ve gazetelerinin de belirtilmesi demokratik bir anlayış, Osmaniye milliyetçiliği olsa gerek.
Osmaniye’deki bir yerel gazetenin haberinde, Erdemli Belediyesi’nin yerel medya ödülleri sonucunda Osmaniye basınının dört dalda ödül aldığından sözediliyor.
Yarışmanın 16 dalda olduğu, 200 dolayında eser ile başvuru yapıldığı ve Erdemli Belediye Başkanı’nın konuşmalarına kadar yer verilmiş bir haberi okuyoruz.
Bu yerel gazetelerimiz, Osmaniye’de dört ödülden sözederken sadece bir isimden sözediyor.
Allah aşkına diğer üç ismin de kimler olduğunu yazma zahmetinde neden bulun muyorsunuz? Dört isminde bilinmesine rağmen, üstelik bir kentin yerel gazete(leri)si, sadece kendilerine yakın ismi yazarak haber yaparken, toplu fotoğraf içerisinde de bir başka Osmaniyeli basın çalışanını keserek sütunlara yerleştirmesi olayı yaşanıyorsa, Yerel Basın kendi sorunlarından kurtulabilmesi için, önce ‘kıskançlık krizini’ atlatması gerekiyor.
Kendi burnunun dibindeki olayları görmeyen böylesi bir anlayış, Kafdağının arkasındaki karıncanın ayağındaki yaraya batan dikeni görebiliyorsa, batsız böylesine bir yerel basın anlayışı.
Aynı haberi ben de gazetemizde yazdım, ama asla birilerinin ismini veya fotoğrafında kesinti yapma gereği duymadım.
Osmaniye yerel basını böyle hareket ettiği ve kendi meslektaşlarının başarılarını kıskanarak haber değeri taşıyan olayları görmezden geldiği sürece, halkımız arasında belli okur kitlesi olur, gelişebilme yerine mevcut sayfa düzeni, bildik haber başlıkları ve tek düze yaşamını sürdürür. Saygılarımla….
Bu etkinlik kapsamında yapılan bir Çalıştayda “Yerel basının sorunları ve çözüm önerileri” tartışıldı.
Yerel basında çalışanlar yaşadıkları sorunları aktardılar.
Üniversitelerden akademisyenler yerel gazetelere kurumlar tarafından gönderilen haberlerin okunmadan sütunlara yerleştirildiğini, İletişim Fakültesi mezunlarının yerel gazetelerde çalışmasına pek sıcak bakılmadığından dert yandılar.
O Çalıştay’ta yerel basının sorunları dile getirilirken, yerel gazetelerin yöneticilerinin “farklı anlayış, farklı amaçlar gütmesi” olayları da dile getirildi.
Buradaki toplantı sonunda yerel basının halk tarafından gerektiği gibi benimsenmediği, bunun sorumlusunun da yerel basının halkın sorunlarına yeterince inemediği sonuçları da konuşuldu.
Buradan çıkan görüşler doğrultusunda gelişen ve yaşanan olaylara baktığımızda, yerel basının sorunlarını, gazetelerin üst düzeydeki sorumlularında aramak gerektiği de ortaya çıkıyor.
Örneğin bir yerel gazetedeki haberlere bakıyoruz, yaygın basını takip edercesine haberin özünü çarpıtarak verebiliyor.
Ya da yaşanan bir olayı “görmezden” gelebiliyor.
Yaşanan olayları görmemek veya yok saymak bir yerel basının halkın gözünde farklı yorumlamalara neden olabileceğini aslında bilmeleri gerekir.
Erdemli Belediyesi yerel basın çalışanları arasında bir de yarışma düzenlemişti.
Bu yarışma sonunda Osmaniye’den 4 arkadaşım ödül aldılar, onları bir kez daha kutluyorum.
Ödül alan meslektaşlarımın Osmaniye’de hangi Gazeteciler cemiyeti’ne üye olup olmadığı değil, Osmaniye’miz adına ödül aldıklarını düşünerek onların başarılarına ortak olma adına isimlerinin ve gazetelerinin de belirtilmesi demokratik bir anlayış, Osmaniye milliyetçiliği olsa gerek.
Osmaniye’deki bir yerel gazetenin haberinde, Erdemli Belediyesi’nin yerel medya ödülleri sonucunda Osmaniye basınının dört dalda ödül aldığından sözediliyor.
Yarışmanın 16 dalda olduğu, 200 dolayında eser ile başvuru yapıldığı ve Erdemli Belediye Başkanı’nın konuşmalarına kadar yer verilmiş bir haberi okuyoruz.
Bu yerel gazetelerimiz, Osmaniye’de dört ödülden sözederken sadece bir isimden sözediyor.
Allah aşkına diğer üç ismin de kimler olduğunu yazma zahmetinde neden bulun muyorsunuz? Dört isminde bilinmesine rağmen, üstelik bir kentin yerel gazete(leri)si, sadece kendilerine yakın ismi yazarak haber yaparken, toplu fotoğraf içerisinde de bir başka Osmaniyeli basın çalışanını keserek sütunlara yerleştirmesi olayı yaşanıyorsa, Yerel Basın kendi sorunlarından kurtulabilmesi için, önce ‘kıskançlık krizini’ atlatması gerekiyor.
Kendi burnunun dibindeki olayları görmeyen böylesi bir anlayış, Kafdağının arkasındaki karıncanın ayağındaki yaraya batan dikeni görebiliyorsa, batsız böylesine bir yerel basın anlayışı.
Aynı haberi ben de gazetemizde yazdım, ama asla birilerinin ismini veya fotoğrafında kesinti yapma gereği duymadım.
Osmaniye yerel basını böyle hareket ettiği ve kendi meslektaşlarının başarılarını kıskanarak haber değeri taşıyan olayları görmezden geldiği sürece, halkımız arasında belli okur kitlesi olur, gelişebilme yerine mevcut sayfa düzeni, bildik haber başlıkları ve tek düze yaşamını sürdürür. Saygılarımla….
