Yazmak İstiyorum

Yazmak istesem de, kalem gönülsüz
Düşüncem karanlık, ıstırabım süs
Acılar içimde, hiç gülmez bu yüz
Konuşur söylerim, kader bana küs

Bir kardeşim vardı, anlı ve şanlı
Hayat hikâyesi, herkesten namlı
O benim gözümde, bir kahramandı
Evla-da hanıma ,ağladı yandı..

Güne gün büyüdü, bu korkunç kâbus
Bir odaya mahkum, oldu ağamız.
Hiç kelam etmeden, günlerce sus pus
Çoğu kez diyordu, geçti çağımız

Hatırası vardı, koca dağ gibi
Devri tamamlanmış, eski çağ gibi
Eriyordu her gün, sanki yağ gibi
Hayali gözümde, susuz bağ gibi

Şimdi kim doldurur, senin yerini
Sevenlerin ağlar, çeker cevrini
Odana girince, görsem serini
Diyeceğim bana, uzat elini

Evlerimiz artık, sıradan düştü
Koca Fikret bile, hayata küstü
Bunca yaşananlar, sanki bir düştü
Kardeşleri koştu, Feyyaz ölmüştü.

Bir yerde duramam, yoktur kararım
Eski şarkılarda, seni ararım
Hiç mi gülmeyecek, şarkısıyla anarım
Köhne plakları, çalar yanarım.

Bir düğün çalarsa, vur harman dalı,
Yine yeşeriyor, fındık dalları
Yiyip içiyorlar, şekerle, balı
Acep ne olacak, Feyyaz’ın halı

Hatıralarınla, yaşarım seni
Sensizlik yakarda, incitir beni
Seyredeceğim hep, boş pencereni
Ağlattın sen bizi, bütün çevreni