Ünlü edebiyatçımız Yaşar Kemal’in aramızdan ayrılışının 5. Yıldönümünde çeşitli etkinliklerle anıyoruz.
Yaşar Kemal’in Türkiye edebiyat dünyasında ve Dünya da ayrı bir yeri olduğunun iki katı Osmaniye’de değerinin verilmesi gerektiğini söylüyorum.
Çünkü Yaşar Kemal bu toprakların çocuğu, Osmaniye’nin Hemite Köyündeki çocukluk yılları, babasının yine bu köyde öldürülmesine tanıklık etmesi, Çukurova topraklarında pamuk tarlalarında ırgatlık yaparak büyümesi olayları bölgemiz adına önemlidir.
Bazı insanların iki gözü olmasına rağmen, birini kapatıp, diğeri ile de yılkı bakışlarıyle çevresini izlemesi ile Yaşar Kemal yeterinde tanıtılmamıştır.
Buradaki duyarsızlık, ötelemek ya da isminin yeterince tanıtılmaması olaylarını tartışacak değilim. Ancak, bizim kentimizden çıkıp dünyaca ünlü bir edebiyatçı isim yaparken, böylesi birine sahip çıkılmamış olması Osmaniye iline yakışmıyor.
Edebiyat alanında; öykü, çocuk romanı, çeviri, röportaj, deneme, derleme, destansı roman ve şiir eserleri bulunan Yaşar Kemal’i ilk kez 27 Mayıs 2013 tarihinde Hemite köyünde yakından tanıma olanağı buldum.
Yaşar Kemal Parkı içerisinde, Kültür evi açılışı yapılacaktı.
İstanbul başta olmak üzere bir çok edebiyatça, yazar-çizer, sanatçı ve medya çalışanları Hemite Köyünde buluşmuşlardı.
Yaşar Kemal Kültür evi Osmaniye Valiliği tarafından yaptırılmıştı. Park içerisinde daha önce Adana-Seyhan Belediyesi tarafından yaptırılan “İnce Memet” anıtı bulunuyordu.
Yaşar Kemal, ismini taşıyan Kültür evi’nin açılışını yaptı, çocukluk arkadaşları ile kucaklaşıp özlemlerini yineledi. Açılış töreninde konuşan Yaşar Kemal’in şu sözleri törene katılanlar ile medyadan izleyenlerin beyinlerinde iz bırakmıştı.
Yaşar Kemal’i tören alanında dinlerken, duygulanmamak olası değildi. Şu sözleri kullanmıştı: “Ben Türk köyünde (Hemite) doğmuş bir kürt çocuğuydum. Bu köyün insanlarının en sevdiği bendim. Oyun oynarken kavga olurdu, ama arkadaşlarım beni dövmezlerdi. Bir kez olsun bana; ‘Sen Kürtsün demediler’ Biz Cennette büyüdük, kimseden kötülük görmedim. Şimdi buradan bağırıyorum, Türkiye bunu dinlesin ve desinler ki; ‘Bütün Türkiye Yaşar Kemal’in köyü gibi olsun’ Ben memleketimle gurur duyuyorum.”
Hemite Köyünde Yaşar Kemal’in çocukluk arkadaşı Veli Kılıç mikrofonu eline aldığında; “Biz Kemal ile 25 sene beraber büyüdük. Hiç kavgamız olmadı, kardeş gibi büyüdük” diyordu.
Yaşar Kemal aramızdan ayrılalı 5 yıl geçti. İsmini taşıyan Park içerisindeki Kültür evi önünde; YAŞAD ile OŞYAD olarak ilk yıldan bu yana anma etkinliği yapılıyor. Bir kez de Valilik katkıları ile yapıldı.
En önemli sorun ise, Yaşar Kemal Kültür evinin elektrik aboneliğinin bulunmaması ve elektrik enerjisi alamamış olmasıdır.
Yıllardır bu sorunun çözümü beklenirken, bugün yine parkın yanındaki kebapçının elektrik enerjisinden yararlanıp ses cihazımızı çalıştıracağız.
Osmaniye Merkez de Yaşar Kemal adını taşıyan bir yer bulunmazken, Adana ilimizde “Yaşar Kemal Kültür Merkezi” bulunduğunu da buradan anımsatmak isterim.
Osmaniye Belediye Meclisi’ne, Başkan Kadir Kara’nın da önerileri dahilinde 30.04.2015 tarihinde; 2015/07 sayı ile Yaşar Kemal’in isminin yaşatılması için OŞYAD olarak dilekçe vermiştik. Bugün O’nu saygı ile anıyoruz….
