Gazetemizi okuyanlar veya benim köşemi takip edenler. Yani okuyucularımız. Bugün farklı bir anlayış içerisindeki sunumumla karşılaştığınızda şaşkınlık göstermeyiniz.
Çünkü, halk hak ettiği gibi yönetilirmiş. Sizlerin de hak ettiğiniz gibi yönetilmeye layık olup olmadığınızı yıllardır gözlemleyip durdum.
Kalemim her zaman haksızlıkların karşısında olurken, satılmadım ama dik durmayı başardığıma inanıyorum.
Bir yerde gerçekler yaşanırken, olayların gerçeklerini gündeme getirme noktasında durdurulmak istenildiğinde veya ekonomik çıkarlar peşinde koşanların arasında kalındığında gazetenin köşe yazarı zor anlar yaşar.
Gazetecilik esnaflık yapmaya benzemez. Onuru ile yazar, onuru ile yaşar. Onursuzluk ise kişiye göre değişebilir.
Meslek yaşamım boyunca haksızlıklarla mücadele verdim. Hakkım yenildiğinde bile karşı çıktığımda kendi meslektaşlarım tarafından birkaç liralık gereksinim karşısında deyim yerinde ise satıldım.
Bir takım olaylar karşısında ekonomik çıkar peşinde koşanları gördüm, kendileri için istemediklerini başkaları için yaşatanlarla karşılaştığım oldu. Olaylara doğalmış gibi bakarak, barış içerisinde hareket etmeye çalıştım ama karşıdaki kişilerde aynı davranışı göremediğimde Osmaniye’m adına üzüldüm.
Osmaniye’de halkın sorunlarını dile getirmek ‘solculuk oldu’ Solcu olmak suç sayılırcasına tepki aldım.
Sağ görüşlü olmayı doğalmış gibi görenler, kendileri gibi düşünmeyenler tarafından dışlananlara tanık oldum ve yaşadım.
Böylesi bir Osmaniye’de halkın sorunlarını gündeme taşımak, yazmak ve halkın isteklerini kaleme alabilmenin zorlukları yaşarken, ekmeğimle oynayanlar oldu. Kendi çıkarları için en yakınlarını bile dışlamaya çalışanların olduğu bir kentte halkın sorunlarını dile getirebilmenin ne kadar zor olduğunu yıllardır yaşadığım için beynim yoruldu.
Bu kentte gazeteciyi yıllardır ‘arzuhalci’ gibi görenler, kendilerinin iyiliğine yazıldığında iyi, hatalarını eleştirdiğinde ise düşman gibi tavır takınanların sayesinde Osmaniye’de bir takım olumsuz yaşam koşulları düzene giremedi, giremiyor.
Köşemde bu kentin insanlarını, sorunlarını gündeme taşıdım. İyiye iyi, yanlışa yanlış dedim. Amacım sağlıklı ve yaşanabilir bir Osmaniye içindi.
Hiçbir siyasi partinin üyesi olmadığım halde, her zaman yönetenlere karşı yönetilenlerin yanında yer aldığım için yazdıklarım karşısında “sol görüşlü olmak, sanki çok büyük suçmuş gibi” davranışlara tanık oldum.
Hatta, çalıştığım gazetenin patronuna bile ‘solcu biriyle nasıl çalışıyorsun’ diyen esnaflar bile oldu.
Buyurun beyler, Mustafa Bardak köşe yazılarına burada şimdilik noktayı koyuyor.
Rahat edin, hareketleriniz, eksik ve hatalarınızı bundan sonra sadece izleyeceğim. Ben her görüşteki insanlara saygı duyup, selam veren bir insan olarak, bana karşı tavır alanları da vijdanları ile baş başa bırakıyorum. Tüm okurlarıma sağlıklı, mutlu ve başarılı yaşam dileklerimle, Hoşçakalın….
