Yerel seçimler yaklaşırken, gündeme yerleşen seçimlerle ilgili gelişmeleri takip ediyorum.
Vatandaşla konuşuyorum, isteklerin çoğunlukla ‘iş ve ekmek’olduğunu duyuyorum. İnsanların ortak sıkıntıları bir işlerinin olması, evlerine götürebilecek ekmek ve huzurlu bir yaşam olarak dikkatleri çekiyor.
Bundan önceki seçimlerde oy verdiği siyasi partilere de ateş püskürenler çoğunlukta. Adaya veya partiye oy verenlerin çoğunluğu adaya tepkili.
İş sözü aldıklarını,ancak seçildikten sonra kendilerinin unutulduğunu söyleyenler çoğunlukta.
45 yaşlarında bir kadınla konuşuyoruz. Eşi rahatsız ve çalışamayacak durumdaymış, kendisi özel bir temizlik firmasında asgari ücretle çalışıyor. Üç çocukları var, evlerinin tavanı ve duvarları dökülüyormuş. Geçen seçimlerde siyasi parti yöneticileri ve adaylarla görüşmüşler. Evlerinin tamir edileceği sözünü almışlar. Ancak aradan geçen bunca zaman içerisinde evin durumu eskisinden de kötüye gitmiş.
Kadın konuşuyordu; “benim evimi kim tamir ettirirse, Lise mezunu kızıma kim iş bulursa o partinin adayına oy vereceğim”
Görüyorsunuz değil mi, insanlar artık oylarının rengini belirlerken, düşüncelerinin adayına veya hizmet edecek adaya değil de kendisinin eksikliklerini tamamlayacak adayı tercih ediyorlar.
Adaylar ve siyasi partilerin sözcüleri verdikleri sözleri yerine getirmeyince, koltuğa oturduklarında yandaşları ile pastayı paylaşırken gören gözlerle bunlar da kanıtlanırsa, elbette olacağı bu olacaktır.
İnsanlar siyasi partilere güvenlerini yitirmiş durumda, ekmeklerinin peşine düşmüşler. Bu da demek oluyor ki, önümüzdeki seçimlerde hangi parti veya aday parayı bol harcarsa kazanma şansını ona göre tahmin edebileceğiz. Parası olanın düdüğü çaldığı bir seçim sürecine giriyoruz.
İnsanlarımız bu duruma nasıl geldi, düşünceler, görüşler, siyasi eğilimler ve partilerin konumlarını aklımıza getirdiğimizde; nereye doğru gidiyoruz demek geliyor aklımıza.
Yeril seçimlere bir yıldan az bir süre kaldı, Belediye başkan aday adaylarının isimlerine bakıyoruz, siyasi partilerin yöneticilerinin hareketlerini izliyoruz. Vatandaşa karşı davranışları, esnafa karşı tutumları ve partilerin aday adaylarına karşı bakışlarını gözlemliyoruz.
Bazı isimlerin belediye başkan aday adayı olduğunu duyduğumuzda ise, Osmaniye’nin geleceğinin uçuruma gideceğini aklımıza getiriyoruz. Kendisinden başkasını düşünmeyen, dar görüşlü, bir metreden öte önünü görmeyen, ticari yaşamında halka tepeden bakan, konuşmalarında dilinden bal akarken, yaşamında ise halkı hor gören yaşantı içinde olanların bile aday adayı olarak isimlerine rastlayabiliyoruz.
Ne acı ki, böylesi insanlar Osmaniye’de Belediye Başkan aday adayı olarak kendilerini kamuoyunun gözleri önünde sergileyebilme cesaretini gösterebiliyorlar.
“Toplumlar layık oldukları şekilde yönetilir”tümcesini anımsıyorum. Osmaniye’yi sevmek yetmez, sevgileri hayata geçirmek ve sözünün eri olmak önemli. O seçimler de gelip geçecek, bakacağız bize layık görülen Başkan kim olacak? Saygılarımla…
