Ne vakit bir türkü söylemeye kalksam
Yüreğim titrer
Dilim dilime dolaşır
Süzülür gönlüm
Gök yüzünün maviliğinde
Bir nefeslik dumanda dağlanır içim
Aklım aklıma karışır
Taş değil ki yürek
Hani yazan da güzel yazmış yani
Türküler de türkü
Her nağmede bin dert
Efkardan deliririm
Ne vakit bir türkü söylemeye kaksam
Uçuşur gözlerimde turnalar
Haber beklerim zalım yardan
Yankısız kalır sesim
Tutuşur ruhum
Özüm tutmaz ölürüm
TÜRKÜLERDE ÖLÜRÜM
aaaaa
