İnsanoğlu okumak istediğinde, yer ve koşullara bakmadan okuma eylemini gerçekleştirebilme gücünü kullanabilir.
İşte bir örnek; bir cadde üzerindeki kavşakta kırmızı ışık yanarken bile eline aldığı kitabını okuyarak, Yeşil ışığın yanmasını bekleyen bir bayan görüyoruz.
Zamanı boşa değerlendirmeyen, ama zamanın etkisinde kalarak elindeki kitabı okumaya çalışan 65 yaşındaki bir kadın, okumanın ve öğrenmenin yaşının olmadığını kanıtlamaya çalışıyor.
Okumak, öğrenmek ve bilgi sahibi olmak mı, yoksa; okuyarak kendini teselli etmek mi yaşamı mutlu kılar?
Bu noktada kafanızda bir takım soruların dolaştığını sezinliyorum.
Osmaniye merkez, 7 Ocak İlköğretim Okulu karşısındaki bir işyerinin önünde kaldırıma oturmuş kadın yanından geçen insanlar ve araçlara aldırmadan kendini kitabın sayfalarında anlatılanlara kaptırmış.
Osmaniye’nin cadde ve sokaklarındaki kaldırımlarda yanında çocukları ile birlikte dilenen kadınlara çok rastlıyoruz, ancak kaldırıma oturup elinde kitap okuyan bir kadına ilk kez rastladım.
“Okumanın yaşı yoktur” deyimini burada görüntülerle kanıtlayabiliyoruz. Bu kadının hareketini tüm içtenliğimle kutlamak istiyorum.
