Osmaniye’ye aylardır beklenen yağmur yağması ile birlikte sel suları da cadde ve sokakları geçit vermez duruma getirdi.
Elektrikler kesildi, karanlıkla birlikte sağanak yağıştan yaşlılar ve çocuklar korktular.
Kent merkezindeki Kazım Karabekir caddesi üzerinde sel suları üzerinde kayıkla (!) seyreden bir çocuğun fotoğrafını çekmiş gazeteci Hasan Kılıç. Kılıç’ın sosyal paylaşım sitesinde paylaştığı bu fotoğrafa farklı yorumlar getiriyorlar.
Bu görüntülerin doğal olduğunu, İstanbul’da ve farklı il ve ilçelerde de benzer görüntüler yapıldığını kıyaslayanlar var.
Yerel yönetime yandaş olanlar böyle yorumlar getirirken, muhalif olanlar da yerel yönetimin başarısızlığının yorumunu getiriyor.
Günümüz siyasi anlayışında bunları doğal görebiliriz. Yandaş ve yandaş olmayan diye.
Oysa tek doğru vardır, o da demokrat olabilmek, gerçeklere ‘at gözlüğü’ ile değil de normal gözle bakabilmek. Hatalar eleştirilmediği sürece devam eder ve çözümlenmesi süre alır. Hataları görenler düzelttikleri zaman ise sorunlar da azalmış olur.
Osmaniye’de yağmurlu günlerde elektriklerin kesilmesi, cadde ve sokakların sel sularından geçilmez hale gelmesi, ev ve işyerlerinin sel suları altında kalmaması her insanın tek beklentisi olmalıdır. Yerel yönetimler başaramayabilir, ama başarmaya çalışmalıdır. Başarılması ile sağlıklı ve yaşanabilir bir kent haline geldiğimizi görürüz.
Böylesi olaylar karşısında savunmaya geçilmesi yerine, iyi ve güzelinin yapılabilmesi önerilerinde bulunmak en güzel olanıdır.
Sel sularının vatandaşı rahatsız etmesi veya yaşanan sorunlarla ilgili değişik yorumlamaları bir kenara bırakalım, bir başka olaya geçelim.
Yeni yapılan Belediye hizmet binasının karşısındaki kaldırımdan yürüyorum. Karşımdan üç kişi sohbet ederek geliyor, sivil giyimleler ama Osmaniye’de askerlik yaptıklarını tahmin ediyorum.
İçlerinden biri yeni Belediye hizmet binası inşaatına bakarak; “Osmaniye’ye çok güzel bir cami yapıyorlar, bayağı da büyük olacağa benziyor!”diye konuştu.
O anda Belediye hizmet binası inşaatına ben de bakmaya başladım. Bu genç inşaatın neresini Cami’ye benzetmişti diye düşünmeye başladım. Binanın dış görünüşündeki işlemeleri mi veya Bulvar yönüne bakan duvarların betonlaşmış halini mi benzetmişti anlamaya çalışarak yoluma devam ettim.
Osmaniye kent merkezine uzak mahallelerdeki bakkallara sabahları getirilen ekmeklerin içinin pişmemiş olduğu yönünde şikayetler alıyorum.
Özellikle sabah ekmeklerinin içinin hamur halde olduğundan sıkıntı duyan vatandaşlar, olayı bakkallara bildirdikleri halde fırınlardan gelen sabah ekmeklerinin içinin hamur halde olmasının devam ettiği yönündeki şikayetler değişik kenar mahallelerde yaşayanlar tarafından bana ulaşıyor.
Sanırım bu konuda yetkililerin de bir inceleme yapmalarının gerekli olduğunu düşünüyorum.
Bazı vatandaşlar ise içi hamur haldeki ekmeklerin içini çıkarıp, çocuklarına tost yaparak yedirdikleri ve tavuklara yem olarak kullandıklarını söylüyorlar. Saygılarımla…
