Ne güzeller sevdim, sayıları çoktu. Ne güzeller sevdim, gün geldi birer birer yok oldu.
Sevmek güzel, güzel olanı sevmek daha da güzel olsa gerek. İnsan güzel olanı sever, çirkinliklerden ve kötülüklerden uzak durur. Bu nedenle insanları yıpratıcı, öldürücü ve ömrünü tüketici olaylardan uzak durmaya özen gösterdim.
Ateşli silahları sevemedim, trafik kazalarından uzak durmaya özen gösterdim. Yalancı, dolandırıcı ve sahtekarlara yanaşmamak için dikkat etmeye çalıştım.
Olduğu gibi görünmeyen, göründüğü gibi olmayan, düşündüğü gibi yaşamayan, yaşadığı gibi düşünmeyen sahte beyinlerin azalması için uğraştım.
Diliyle konuştukları sözcüklerin yaşama geçirilmesi noktasında sahte yaşam içinde olanlardan, gösteriş budalalarından, inanç sömürücülerinden, hak yiyenlerden, doğruları kendinden yana çekenlere karşı uğraş verdim.
Güzeli ve güzel olanı sevmeye özen gösterdim. Bu düşünce içinde ne güzeller sevdim, sayıları çok oldu. Gün oldu güzeller dümen suyuna ayak uydurup çirkinleştiklerinde birer birer benim beynimde yok olmaya çalıştılar.
Makam ve koltuk sevdaları, isim ve unvan sevdaları ile bir de günü kurtarma yalakalığına kapılan güzelleri de birer birer yok etmeye çalıştım. Bence onlar güzelliklerini yitirip çirkinleşmeye doğru yol alıyorlardı.
İlk önceleri güzel başlayan o görüntüler ve sözlerin altında yatan çirkinlikler süreç içinde ortaya çıkmaya başlıyordu. Konuştukları gibi olmayanların yaşam tarzları da süreç içinde belirginleşmeye başlayınca çirkinleşmeye doğru giden yolda o ilk günkü güzelliklerde yok olması gerekiyordu.
Çünkü ben güzeli ve güzel olanı severim. Benim için her canlı güzeldir, fiziksel görünüm güzelliğinden söz etmiyorum. Beyin ve yaşam tarzı güzelliğinden söz etmek istiyorum.
İnsan belli bir makam veya isim sahibi olabilir. Emrinin altında çok sayıda insan da çalışabilir, hatta yaşadığı yerleşim biriminin en yükseğinde bir yetkili de olabilir. Güzel olarak tanımlanabilmesi için dudaklarının arasından çıkan sözcüklerin güzelliğini yaşamında da yansıtmadığı zaman maskesinin altındaki çirkinlik göründüğünde; “şapka düştü kel göründü” halk deyimi akla gelir ve çirkinliği ortaya çıkıverir.
Rahmetli Aşık Veysel bir türküsünde ne diyor; “Güzelliğin beş para etmez, bu bendeki aşk olması!”
Canlıları dünya gözü ile görmeyen, karşısındaki insanın fiziksel özelliğini göremeyen Aşık Veysel’in güzeli tanımlamasındaki anlamı sezinleyebilen güzeli severim.
Oturup konuştuğunuz, çay-kahve içip sohbet ettiğiniz insan belli bir makama oturduğunda sizden uzaklaşmak için yol ve yöntemler arıyor, kaçmaya çalışıyorsa, bazı anlarda da sizlere yalan söyleme yollarını deniyorsa bu insan güzelliklerini yitirip çirkinleşmeye doğru gidiyor demektir.
Ne güzeller sevdim, sayıları çoktu. Ne güzeller sevdim, gün geldi birer birer yok olup yüreğimden gidiyor. Saygılarımla…
