Hayat yaşandıkça değeri anlaşılır, yaşarken olayların içerisindeki eylemlerini unutabilmek yüreğinin güzelliğini gösterir.
Öncelikle, değerli arkadaşım fotoğraf sanatçısı, rahmetle andığım ve anacağım İsmail Has’a buradan bir kez daha teşekkür ediyor, bugün yine toprağında rahat uyumasını diliyorum.
İsmail arkadaşım, dünyanın başına bela olan covid-19 ile uzun süre uğraş verdi. Üstelik, bir özel Hastane personeli olduğu halde bu virüs karşısında direncini daha fazla gösteremeyerek aramızdan ayrıldı.
Osmaniye’nin eski fotoğraflarının sergileri ile de tanıyoruz İsmail’i. Umre ziyareti sonrasında evine gittiğimizde hediye ettiği teşbih ile tabakta ikram ettiği hurmanın tadı hala damaklarımda diyebilirim.
İsmail şimdi yok aramızda, ama değerli eşi ile çocukları onun eserlerinin de unutulmaması için sosyal medya paylaşımlarını sürdürüyor. Eşinin ölümünün ardından eserleriyle övgü duyan ve çocukları ile hayata sımsıkı tutunan İsmail kardeşimin ailesini kutluyorum.
Bu günlerde İsmail kardeşimin fotoğrafları arasında bir paylaşım gördüm. Atatürk Caddesi üzerinde çekilmiş, “Kristal Palas Oteli” yazısını gördüğümde, gençlik yıllarıma gittim.
Hayatın zorluklarını yaşamayanlar, günün birinde para ile mal varlıklarının hesabını “muhasebecilerinden” öğrenenler ile bizlerin arasında ayrıca yaşam farkı var!
İsmail’in Atatürk Caddesi üzerindeki fotoğrafını inceliyorum. Sanırım 1980 yılıydı. Üniversite sınavlarına katılıp, 8 çocuklu ailemin ilk çocuğu olarak okul yaşantımı sürdürmek istiyordum.
Gündüzleri Osmaniye Merkez Endüstri Meslek Lisesi Metal Bölümü’nde okuluma giderken, akşamları da Atatürk Caddesi üzerindeki bu otel’de katip olarak çalışmaya başladım. Otelin o zaman ki sahibi, anımsadım kadarı ile Hamdi Altıgöz’dü.
Saatler; 17.00’yi gösterirken otele gelir, girişleri yapardım. Saat: 21.00’de İki Polis memuru gelip otelde kalanların kimlik bilgilerini incelerdi. Ertesi gün ise o gece otelde kalanların kimlik bilgileri ile oda numaralarını İlçe Emniyet Müdürlüğüne yazılı olarak verirdim.
Hayatın ekmeğini böyle kazandığımı anlatmak ayrı bir olay, sevgili İsmail kardeşimin bu görüntüsü beni duygulandırdı. Başka sözcükler yazmak yerine, katiplik yaptığım otelin bulunduğu caddenin yıllar öncesi ile sizleri yorumlarınıza bırakmak isterim. Saygılarımla….
Yorum Yazın