Osmaniye’nin çocukları, sokakta top peşinde koşarken…
Bir adam çıktı, yumrukla kader değiştirdi.
Adı Kenan Karık.
Görevi belli, unvanı net.
Kick Boks Milli Takım Teknik Direktörü.
Ama mesele sadece spor değil…
Mevzubahis, karakter!
Çocuklara önce yumruk sallamayı değil…
Nefes almayı öğretiyor.
Rakibe vurmayı değil…
Kendine hâkim olmayı anlatıyor.
“Biz sporcu değil, insan yetiştiriyoruz” diyor.
İnsanı unutan memlekette…
Dikkat edin, çok büyük laf bu.
Salon dediğiniz yer, beton bina değil…
Bir nevi laboratuvar.
Kimyası ter, formülü disiplin.
Reçetesi? Çalışmak!
Osmaniye’nin gençleri o kapıdan giriyor…
Şampiyon olarak çıkıyor.
Bazıları madalya taşıyor,
Bazıları hayatını…
Hangisi daha değerli dersiniz?
Türkiye’de spor, yıllardır talih işi zannedilir.
Oysa Kenan Karık’ın defterinde şans yok, şükür var.
Bahane yok, ter var.
Kolay yok, emek var.
Bugün Avrupa’da, dünyada madalya geliyor ya…
Asıl madalya, o salonda yetişen özgüvende saklı.
Ringde rakibi yenmek kolaydır.
Zor olan…
Kendini yenmektir.
Kenan hoca gençlere işte bunu öğretiyor.
Belki farkında değilsiniz…
Ama Osmaniye’de bir spor salonu değil,
Bir gelecek politikası kuruluyor.
Devletin duymadığı yerden sesleniyor aslında:
“Anadolu’nun çocuğu da şampiyon olabilir!”
İster destek verirsiniz, ister vermeyin…
Yol açık, hedef net.
Bu ülkenin potansiyeli ringde değil,
Nefesinde saklı.
Bazı şehirler betonla büyür…
Bazıları da cesaretle.
Osmaniye şu an nefes alıyorsa…
Bir adamın inadıdır sebebi.
Kenan Karık.
Yumrukla değil…
İnançla dövüşen adam.
Yorum Yazın