Yeni yıla girerken güzel günler dileklerinde bulunmuştuk. Yüreğimizden geçenler; mutluluk, huzur, barış ve güzellikler olmuştur.
Ancak, yeni yılın ilk saatlerinde İstanbul’da yaşanan üzücü olay sabah saatlerinde yüreğimizi sızlattı.
Terör olaylarının bitmesi ve barış içerisinde bir dünyada yaşama isteklerimiz daha yeni yılın ilk gününde yüreğimize bir ateş düşürdü.
Bizler bu tür olumsuzluklar karşısında yılmadan, yıkılmadan yine de güzellikler için uğraşmalıyız, sabırla güzellikleri beklemeliyiz.
Yeni bir yılın ilk günlerindeyiz, dünyada tüm canlılara kötülük yapmak ve onları huzursuz etme anlayışında olan anlayış karşısında bizlerin yüreklerindeki güzel duygular ve sevginin azalmaması çok önem taşımaktadır.
Yüreklerinde kin, öfke ve fesatlık taşıyarak insanların arasında dolaşanlar, hatta bazı hareketleri ile insanları ayrıştıran zihniyeti içimizde barındırmamak gerekiyor.
İnsanların dünya görüşleri, yaşam biçimleri, farklı bakış açıları nedeniyle dışladığımız zaman, onlar da farklı bir anlayışla sizleri dışlayacaktır. Ortaya kin, öfke, çekememezlikle birlikte ‘düşmanlık’ ortaya çıkarılmış olacaktır.
Oysa birbirlerine sevgi ve saygı ile yaklaşımla yaşanabilecek bir dünya için neden uğraş vermek varken, insanları ötelemeyi tercih eden zihniyetin hareketlerine engel olamıyoruz?
Yaşanan olumsuz olaylar, insanların psikolojilerini de etkiliyor. Öfkeli ve kavgacı bir toplum olmaya doğru gidiyoruz. Aile içi şiddet artıyor, cadde ve sokakta insanlar birbirlerine karşı bakışlarında gariplikler yaşanır oldu.
Geçtiğimiz günlerde bir otomobil sürücüsü engelli yoluna aracını parkediyor. Yaptığı hareketin doğru bir davranış olup olmadığını düşünmüyor ama, oradaki esnaftan izin alma gereği duyuyor.
Otomobil sürücüsünün esnaf ile konuşmaları annen şöyle oldu: “Birkaç dakikalığına otomobilimi buraya parketsem bir mahsuru var mı? İşim kısa sürer, park yasağı veya polisin bana yazacağı cezadan korkmuyorum, vız gelir, tırıs gider! Siz izin verirseniz birkaç dakikalığına kalabilir mi?”
Buyurun şimdi bu sürücünün yaptığına! Yazılacak olan cezadan korkmayan, ama esnafın önünü tıkadığı için izin alan bir anlayış…
Dünkü gazetemizde haber yapmıştık, Dr. Mahmut Kobanar sokak üzerindeki Akşemsettin Camii önündeki yağmur suyu birikintisi Cuma gününden bu yana aynı şekilde duruyor.
Dün sabah aynı yoldan gelirken araçların yaşadığı sıkıntıyı gördüm, iyi ki caminin karşısına yapılan çok katlı binanın önünde kaldırım yapılmış ta yayalar oradan geçebiliyorlar.
Allah aşkına Cuma gününden Pazartesi gününe kadar buradaki yağmur suyu birikintisini yetkililerden gören olmadı mı? İtfaiye ekibine haber veren olmadı mı?
Özellikle araçları ile buradan geçenler zor anlar yaşıyorlar, yayalar ise bu su birikintisini gördüklerinde; “Deniz gelmiş!” diye gülüyorlar!
Buradaki su birikintisinin bulunduğu yerde yeni asfalt dökülmesi için yol kazılmış, yağmurla birlikte çamur deryası haline dönüşmüş halde neredeyse 15 gündür aynı görüntü yaşanıyor.
Eğer hava koşulları bahane ise, bu kış mevsiminde asfalt yapmak adına yolda kazıma işlemi yapılıp yapılmayacağı hesap edilmeliydi!
Güzellikler ve barış içerisinde bir dünya dileklerimle, saygılar….
Ancak, yeni yılın ilk saatlerinde İstanbul’da yaşanan üzücü olay sabah saatlerinde yüreğimizi sızlattı.
Terör olaylarının bitmesi ve barış içerisinde bir dünyada yaşama isteklerimiz daha yeni yılın ilk gününde yüreğimize bir ateş düşürdü.
Bizler bu tür olumsuzluklar karşısında yılmadan, yıkılmadan yine de güzellikler için uğraşmalıyız, sabırla güzellikleri beklemeliyiz.
Yeni bir yılın ilk günlerindeyiz, dünyada tüm canlılara kötülük yapmak ve onları huzursuz etme anlayışında olan anlayış karşısında bizlerin yüreklerindeki güzel duygular ve sevginin azalmaması çok önem taşımaktadır.
Yüreklerinde kin, öfke ve fesatlık taşıyarak insanların arasında dolaşanlar, hatta bazı hareketleri ile insanları ayrıştıran zihniyeti içimizde barındırmamak gerekiyor.
İnsanların dünya görüşleri, yaşam biçimleri, farklı bakış açıları nedeniyle dışladığımız zaman, onlar da farklı bir anlayışla sizleri dışlayacaktır. Ortaya kin, öfke, çekememezlikle birlikte ‘düşmanlık’ ortaya çıkarılmış olacaktır.
Oysa birbirlerine sevgi ve saygı ile yaklaşımla yaşanabilecek bir dünya için neden uğraş vermek varken, insanları ötelemeyi tercih eden zihniyetin hareketlerine engel olamıyoruz?
Yaşanan olumsuz olaylar, insanların psikolojilerini de etkiliyor. Öfkeli ve kavgacı bir toplum olmaya doğru gidiyoruz. Aile içi şiddet artıyor, cadde ve sokakta insanlar birbirlerine karşı bakışlarında gariplikler yaşanır oldu.
Geçtiğimiz günlerde bir otomobil sürücüsü engelli yoluna aracını parkediyor. Yaptığı hareketin doğru bir davranış olup olmadığını düşünmüyor ama, oradaki esnaftan izin alma gereği duyuyor.
Otomobil sürücüsünün esnaf ile konuşmaları annen şöyle oldu: “Birkaç dakikalığına otomobilimi buraya parketsem bir mahsuru var mı? İşim kısa sürer, park yasağı veya polisin bana yazacağı cezadan korkmuyorum, vız gelir, tırıs gider! Siz izin verirseniz birkaç dakikalığına kalabilir mi?”
Buyurun şimdi bu sürücünün yaptığına! Yazılacak olan cezadan korkmayan, ama esnafın önünü tıkadığı için izin alan bir anlayış…
Dünkü gazetemizde haber yapmıştık, Dr. Mahmut Kobanar sokak üzerindeki Akşemsettin Camii önündeki yağmur suyu birikintisi Cuma gününden bu yana aynı şekilde duruyor.
Dün sabah aynı yoldan gelirken araçların yaşadığı sıkıntıyı gördüm, iyi ki caminin karşısına yapılan çok katlı binanın önünde kaldırım yapılmış ta yayalar oradan geçebiliyorlar.
Allah aşkına Cuma gününden Pazartesi gününe kadar buradaki yağmur suyu birikintisini yetkililerden gören olmadı mı? İtfaiye ekibine haber veren olmadı mı?
Özellikle araçları ile buradan geçenler zor anlar yaşıyorlar, yayalar ise bu su birikintisini gördüklerinde; “Deniz gelmiş!” diye gülüyorlar!
Buradaki su birikintisinin bulunduğu yerde yeni asfalt dökülmesi için yol kazılmış, yağmurla birlikte çamur deryası haline dönüşmüş halde neredeyse 15 gündür aynı görüntü yaşanıyor.
Eğer hava koşulları bahane ise, bu kış mevsiminde asfalt yapmak adına yolda kazıma işlemi yapılıp yapılmayacağı hesap edilmeliydi!
Güzellikler ve barış içerisinde bir dünya dileklerimle, saygılar….
