Eğitim ve öğretimde ilk yarı tamamlanarak öğrenciler karnelerini alarak tatile girdiler.
Eğitim ve öğretimde ilk yarı tatili resmi olmasa da aslında hafta başında başlamıştı diyebiliriz. Pazartesi günü bir çok öğrenci derslerin yapılmadığını, buna bir de sağanak yağışı ekleyerek okula gitmediler.
Dün de okullarına giden öğrenciler defter-kitap ve kalem götürmediler. Sınıflarına girdiler, ders işlemediler, bazı sınıflara öğretmen bile gelmedi. Saatler 10.00’u gösterirken öğrencilere karneleri dağıtıldı.
Yarı yıl tatili başlayan okullarda, öğrenciler karnelerini alıp evlerine dönerken, bazıları sevinçli, bazıları ise üzüntülüydü. Karne notları iyi olanlar koşarak evlerine gelirken, zayıf notları bulunan öğrenciler ise evlerine gitmemek için adımlarını sanki geri geri atar gibiydiler!
Oysa öğrencinin karne notu, aile bireylerini de ilgilendiriyordu. Asıl not anne-baba ve kardeşlerin öğrenci çocuk üzerindeki davranış ve iletişimdeydi.
Karnesinde zayıfı bulunduğu için evine dönmek istemeyen bir öğrencinin aile bireylerini sorgulamak gerekirdi. Zayıf notlarda aile bireylerinin de katkılarının bulunduğu gerçeğinden yola çıkarsak, bu çocukların psikolojilerini iyi anlayabilmek gerekliydi.
Anne-babalar, hatta kardeşler için de önem taşıyan çocuğa davranış biçimi gelecek yaşam için önemlidir. Zayıf notu bulunan çocuğa bağırıp çağırarak değil, ikinci dönemde bu zayıfları kurtarıp, sınıfını geçebileceği yönünde telkinlerde bulunmak çocuğu kaybetmek yerine kazanmayı getirecektir.
Evdeki aile bireylerinin sorunları eğer ekonomik ise gün içinde yaşanan olumsuzluklar, tartışmalar okuluna giden çocuğa yansıyacaktır. Okulda derse giren öğrenmenin ailevi veya ekonomik sıkıntıları varsa eğer, bu olay ister istemez ders sırasında yansıyacak, öğretmen kendisini dersine veremeyeceği gibi, öğrenciye farklı davranış içerisinde de olabilecektir!
Tüm bu olumsuz olayların yaşanmaması tem dileğimiz olsa da, günümüzdeki ekonomik koşulların sosyal yaşama yansıması ve birbirlerini tetiklemesi neticesinde istenmeyen üzücü olayları da beraberinde getiriyor.
Dün karnelerini alarak tatile giren öğrencilerimiz, asla yılgınlığa kapılmamalı, anne-babaları kızmış olsa bile onların kendi gelecekleri için güzel yaşam beklentiler düşünmelerinden kaynaklandığını anlamalıdır. Asla ve asla üzüntülerini olumsuz olaylarla karıştırmamalı, eğitim ve öğretimin ikinci döneminde zayıf notlarını kurtarabileceklerini akıllarından çıkarmamalıdır.
Anne ve babalar ise çocuklarının zayıfı nedeniyle onlara kızmak, bağırıp azarlamak yerine, kendilerinin ev ortamındaki yaşantılarını düşünmeli, çocuğun zayıf notlarına kendilerinin etken olup olmadığını düşünmelidir.
Öğretmenlerimize gelince, sizler her ne kadar sıkıntı içerisinde yaşamış olsanız bile, mümkün olduğunca sorunlarınızı sınıfta öğrencilerinize yansıtmamaya özen göstermelisiniz! Bu zor bir olay olsa da, öğrenciler öğretmenlerini anne-baba bilerek derslerine önem verirler.
Bazı öğrenciler ise anne-babalarından görmedikleri sevgiyi öğretmenlerinden gördüklerini söyleyerek, onları örnek alırlar.
Tüm öğrencilerimize iyi tatiller derken,başarının karne notunda değil, başarmak için çalışmaktan geçtiğini anımsatır, sevgi ile kalem tutan ellerinden sıkarım…
