Çevremizde, bölgemizde, ülkemizde, hatta dünyanın herhangi bir yerinde yaşanan olumsuz olaylara duyarsız kalınmamalı ve bizleri ilgilendirmelidir.
Bir halk deyimi vardır; “Bana değmeyen yılan bin yaşasın!”diye. Ben bu deyimin toplumsal huzur ve barış için değil, öteleyici ve duyarsızlığın başlangıç noktası olarak görüyorum.
Kişilerin yaşama biçimleri ile söylevleri birbirleri ile örtüştüğü zaman inandırıcı olurlar. Adalet, hak ve hukuk denildiğinde öncelikle söyleyenlerin uygulaması önem taşımaktadır.
Toplumda huzur yoksa, insanların gözleri durgun, bedeni yorgun şekilde yolda yürüyorlarsa elbette bunun bir nedeni olmalı! Halk otobüsünde yaşanan bir sıkıntı olmuşsa, sorumlular şoförü ile muavinidir. Otobüs yarı yolda kalmışsa, yolcular perişan olmuşsa ve yaya olarak yollara düşmüşlerse bunun sorumlusu önce şoför, sonrasında muavinidir.
Bir yerleşim biriminde halkın huzursuz, mutsuz ve sıkıntılar içerisinde yaşamı görülüyorsa, elbette bun olumsuzlukların sorumluları yetkili, görevli yöneticilerdir! Bu olayı bölge, sonra da ülke genelinde düşünmek gerek!
Yönetime aday olmak, barış, huzur ve mutluluk için sözler verip koltuğa oturduktan sonra olumsuzluklar karşısında suçlu aramak, sorunların çözümünden kaçmak anlamına geldiği gibi, çaresizliği de ortaya koyar.
Son zamanlarda çevremizde yaşanan olumsuz olayları öğrendiğimizde üzülmek ne demek, akıllarımız karışıyor! Bu olumsuzlukların başlangıç noktası, çözümleri, neden ve ne için oldukları ile ilgili aklımızı yormadığımız zaman, günün birinde en yakınımızdakilerin üzücü olaylarını yaşayabiliriz!
Bunları neden mi anlatmak istiyorum? Benim ülkemde bu günlere kadar yaşanmayan, yaşansa da bu kadar gaddar, çirkin, acımasız ve ahlaksız olmayan olayların yaşanmasına üzülüyorum.
Mersin’de eşi ve çocukları ile yaşayan 43 yaşındaki Nilüfer Kaya, altınları için boğazı kesilerek öldürülüyor. Kadının cesedini küçük oğlu evin koridorunda buluyor. Annesinin ölümünü gören bu küçük çocuğun bundan sonraki yaşamındaki psikolojiyi lütfen, ama lütfen düşünmelisiniz!
Aydın’da 31 yaşındaki Ozan A.İ. arazi anlaşmazlığı nedeniyle 55 yaşındaki amcası Mehmet İ.’yi pompalı tüfekle vurarak öldürüyor.
Samsun’un İlkadım ilçesinde, iddiaya göre borçları nedeniyle bunalıma giren 36 yaşındaki Dursun İ. işyerinin bulunduğu binanın üçüncü katından kendini atarak intihara kalkışıyor. Sonuç mu, Dursun İ. yaşamını kaybediyor.
Ankara’da 16 yaşındaki Berlin Ö., ailevi nedenlerle tartıştığı 55 yaşındaki babası İlham Ö.’yü bıçaklayarak öldürdü.
Afyonkarahisar’da aile içi tartışma sırasında 17 yaşındaki Gizem A. Babası 37 yaşındaki Abdullah Gazi A.’nın annesi ile tartışması sonucu, babasının elinden silahı alarak vurdu. Anne ile kız olay yerinde ölen Abdullah Gazi A.’nın cesedini tandır fırınına atarak yaktı! Olay, evin küçük kızı 14 yaşındaki A.A.’nın ihbarı üzerine ortaya çıktı.
Bu ve benzeri olumsuz olayları günlük olarak yazılı ve görsel medyadan görmekteyiz. Peki bunların bir çözüm noktasının olup olmadığı yolunda nelerin yapılıp yapılmadığı noktasında izlenimleriniz veya gözlemleriniz oluyor mu!?
Benim oluyor ve akşam yastığa başımı koyduğumda sabana kadar yatağımda debelenip dururken, sabah işe giderken sağlıklı, akşam evime gelirken sağlıklı şekilde dönmeyi düşünüyorum!
Sizlerin ne düşündüğünü sormaya hakkım yok, ama bizleri kandırırcasına yalan söyleyenlerin sözlerini, gün olur karşınıza “bir nokta” gibi atabilirim! Saygılarımla…
