Dini olaylarla ilgili birilerine öğüt vermek, bilgi aktarmak değil, sadece yaşananların “saptırılmasına” tepki gösterenlerdenim.
İnançlara saygılı olmak, insanlık erdemi olsa gerek! Dinler üzerinde insanların yaşamına yansıtılan olaylarda, bireylerin bilmediklerini düşünülerek kendilerince uygulamaları hayata geçirmeleri noktasında kendimizi sorgulamamız gerekiyor!
Günah nerede yaşanır?, Vebal nedir?, Hak derken “Kul hakkı” akla gelir! Hak, Hukuk ve vebal olayları ile ilgili insanların sosyal yaşantılarını incelemek zorundayız!
Fakir aile çocukları okuyabilmek için, baba ve anneleri tarafından araştırma yaparlar. Ekonomik yönden elde parası olmayan fakir aileler; çocuklarına destek veren veya verdiklerini sandıkları “Cemaat ve benzeri kurumlara” teslim ederler.
Çocuklarını okutabilmek için ev veya özel yurt kiralamayan aileler, doğal olarak kendilerine uzanan eli tutacaklardır.
Fakir aile çocuklarının okuyabilmesi için yurt gereksinimi karşılanamadığı zaman, devreye “Cemaat yurtları” giriyor!.
Geçmiş yıllarda fakir öğrencilere sahip çıktığını belirterek yurtlar açan bir cemaat örgütü vardı. Bu olayı süreç içerisindeki Türkiye’deki siyasi iktidar veya Hükümetler biliyor ve sadece “seyrediyordu!”
Bu cemaat örgütünün süreç içerisindeki gelişip büyümesinin ardından, yetişip beslediği öğrenciler de günün birinde barındıkları yerlere sadık birer birey oldular.
Buraya kadar yazdıklarıma karşı olanlarınız var mı!?
Bu ülke 100 yılda nasıl ve kimler tarafından bu hale geldi veya getirildi!? Ülkeyi yönetenlerin istihbarat örgütü veya örgütlerinin gözlerinden nasıl kaçabildi!?
Osmaniye ili olarak tarihin gerilerindeki sayfalara bakalım. Cebelibereket vilayeti olduğu süreç, ardından Adana’ya bağlı ilçe oldurulması süreci…
1996 yılında bir yerel ara seçim sonunda yeniden il statüsüne kavuşturulması süreçlerini bu kentte yaşayanlar akıllarından geçirmeliler…
Türkiye’nin dışında, dünyanın bir çok ülkesinde varlıklarını ve faaliyetlerini sürdüren bir çok “Cemaat örgütleri”nin Osmaniye’de varlığından söz etsem biraz düşünürsünüz!.
Son on yıllık süreçte, yabancı terör örgütlerinin farklı inanç tanıtımcıları da bu sayılara eklendiğinde, gelecek kuşaklarımızın sosyal yaşantıları üzerine kaygılar duyabilme düşüncelerini yaşar olduk!
Bu ülkede; “Hak-Hukuk-Adalet” isteyenlerin sokaklara dökülmesi, yıllar öncesinde nasıldı, bugünlere gelindiğinde nasıl olmaya başladı!?
6 Şubat depremlerinden etkilenen iller arasında bulunan Osmaniye’deki depremzedelerin “hak ve hukukları” üzerine insanlar tepki vermeye ve “Adalet” istemeye başlar oldular.
Müteahhit veya Belediye’de İmardan sorumlu kişilerin, hatta Belediye eski Başkanının yargılanması veya tutuklanıp 48 saat sonrasında salıverilmesi olaylarına fazla takılmıyorum!
Bunu derken de, yok saymadan ama farklı olayları sizlerle birlikte okumak istiyorum.
Depremzede esnafın işyerleri, konteyner çarşılar, konutları yıkılan ve tapulu arsalarına yenisini yapamayan vatandaşların durumu…
En önemlisi de kamu kurumlarında çalışan “Liyakatsiz” kişilerin depremzede vatandaşı bir kapıdan bir başka kapıya göndermeleri ilgisiz veya duyarsızlığı, ya da iş bilmezliği, ne derseniz deyin, doğru bir davranış olmasa gerek!
Depremzede vatandaş, yöneticilerinden sadece neyi, nasıl yapabilecekleri ve yeniden barınabilecekleri konutlar için yol haritası istiyor!
Yorum Yazın