Eylül’de gel demiştin bana, sözümde durdum isteğin ayda geliyorum sevdiklerim.
Eylül’de gel demişti bana; okulum, dershanem, sıralarım, kalemlerim, kitaplarım…
Eylül’de buluşalım demişti bana sınıf arkadaşlarım, okulumuz bahçesinde kolkola dolaşmak için.
Eylül’de gel demişti bana Okulumuzun müdürü, Müdür yardımcıları ve değerli öğretmenlerim.
Eylül’de buluşacağız okulumuzu gün boyu temiz tutmak için çalışan, alın teri döken okulumuzun temizlik personeli.
Eylül’de buluşacağız okulumuzun güvenliğini sağlayan personelle.
Şu Eylül ayı ne kadar güzelliklerle giriyor yaşantımıza, mutluluğumuzu artırıyor, okul arkadaşlarımıza, öğretmenlerimize, okulumuza, kitaplarımıza kavuşuyoruz.
Okuyup, okumak için bilgi sahibi olma yolunda aynı duygu ve düşüncelerle dersliklerde oturuşumuş, ders anlatan öğretmenimizi dinleyişimiz pür dikkat.
Ah Eylül ayı, ne kadar hoş geliyorsun yaşantımıza, mutluluk getiriyorsun yüreklerimize, sevdiklerimize, okul arkadaşlarımıza kavuşuyoruz seninle birlikte.
Eylül ayını her zaman sevmiş, özlemişimdir. Eylül ayında duygularım kabarır, yüreklerim kıpırdar, sevdiklerimle birlikte olmanın ilk ayıdır. Ayrılıklara inat bütünlüğün sağlandığı, özlemlerin sona erdiği Eylül ayı.
Bu yıl Eylül ayının sevincini buruk yaşamakla karşı karşıyayım. Eylül ayının ilk günlerinde dünya barışı zedelenmeye başladı. Suriye’deki yaşanan tatsız olaylar, Esad’ın kendi insanlarına yaptığı zulümler nedeniyle orada yaşanan olaylara üzülüyorum. Giden canlara üzülüyorum, yeryüzünden ayrılanlara üzülüyorum.
Bir de kendini dünya barışının jandarması gibi gösterip, diliyle söyledikleri ile eylemleri arasında farklılık olan emperyalist güçlerin oyuncağı olmaktan nasıl kurtulacağımızı düşünüyorum.
Suriye için kararlar alıyorlar, Eylül gibi barışın, güzelliğin, birlikteliğin paylaşılması gereken ayda savaş çığırtkanlıkları yapılıyor. Bir caninin yüzünden, içlerindeki farklı anlayışları dışarıya çıkarmak için kararlar alınıyor.
Dünyanın jandarması olma yolundaki bazı ülkeler toplantılar yapıp, Suriye’ye saldırı planları kararları alıyorlar.
Bu kez tutmadı bazı ülkelerdeki alınmak istenen kararlar. Kendi içlerinde barıştan yana olanların oyları farklılıklar oluşturdu.
Suriye için müdahale neyi getirecek, neleri götüreceğinin hesapları iyi yapılmalıydı. Konuşlanan savaş uçakları, atılacak olan bombalar ve kurşunların hedefleri neresi olacak, nerelere tesadüf kayacaktı?
Böylesi bir müdahale diğer yaşanan ülkelerdekilerin hangisine benzeyecekti.
Irak mı, Libya mı diye düşündüğümüzde, aklımıza Kıbrıs çıkarması bile geliyor.
Suriye için alınan kararlar, yapılması kararları alınanlar ve ülke liderlerinin konuşmalarına baktığımızda savaşın içine her geçen dakika sürükleniyoruz.
Oysa okullar açılacak, bilgi sahibi olmak için dersliklerimize, kitaplarımıza ve arkadaşlarımıza kavuşup güzellileri yaşayacağımız Eylül ayının ilk günlerine bir savaş heyecanı ile girmiş olmamız üzüyor insanların çoğunluğunu.
Canlar yanmasın, çocuklar ölmesin, kısacası hiçbir can emperyalistlerin istekleri doğrultusunda yok olmasın dileklerimle, saygılar…
Eylül’de gel demişti bana; okulum, dershanem, sıralarım, kalemlerim, kitaplarım…
Eylül’de buluşalım demişti bana sınıf arkadaşlarım, okulumuz bahçesinde kolkola dolaşmak için.
Eylül’de gel demişti bana Okulumuzun müdürü, Müdür yardımcıları ve değerli öğretmenlerim.
Eylül’de buluşacağız okulumuzu gün boyu temiz tutmak için çalışan, alın teri döken okulumuzun temizlik personeli.
Eylül’de buluşacağız okulumuzun güvenliğini sağlayan personelle.
Şu Eylül ayı ne kadar güzelliklerle giriyor yaşantımıza, mutluluğumuzu artırıyor, okul arkadaşlarımıza, öğretmenlerimize, okulumuza, kitaplarımıza kavuşuyoruz.
Okuyup, okumak için bilgi sahibi olma yolunda aynı duygu ve düşüncelerle dersliklerde oturuşumuş, ders anlatan öğretmenimizi dinleyişimiz pür dikkat.
Ah Eylül ayı, ne kadar hoş geliyorsun yaşantımıza, mutluluk getiriyorsun yüreklerimize, sevdiklerimize, okul arkadaşlarımıza kavuşuyoruz seninle birlikte.
Eylül ayını her zaman sevmiş, özlemişimdir. Eylül ayında duygularım kabarır, yüreklerim kıpırdar, sevdiklerimle birlikte olmanın ilk ayıdır. Ayrılıklara inat bütünlüğün sağlandığı, özlemlerin sona erdiği Eylül ayı.
Bu yıl Eylül ayının sevincini buruk yaşamakla karşı karşıyayım. Eylül ayının ilk günlerinde dünya barışı zedelenmeye başladı. Suriye’deki yaşanan tatsız olaylar, Esad’ın kendi insanlarına yaptığı zulümler nedeniyle orada yaşanan olaylara üzülüyorum. Giden canlara üzülüyorum, yeryüzünden ayrılanlara üzülüyorum.
Bir de kendini dünya barışının jandarması gibi gösterip, diliyle söyledikleri ile eylemleri arasında farklılık olan emperyalist güçlerin oyuncağı olmaktan nasıl kurtulacağımızı düşünüyorum.
Suriye için kararlar alıyorlar, Eylül gibi barışın, güzelliğin, birlikteliğin paylaşılması gereken ayda savaş çığırtkanlıkları yapılıyor. Bir caninin yüzünden, içlerindeki farklı anlayışları dışarıya çıkarmak için kararlar alınıyor.
Dünyanın jandarması olma yolundaki bazı ülkeler toplantılar yapıp, Suriye’ye saldırı planları kararları alıyorlar.
Bu kez tutmadı bazı ülkelerdeki alınmak istenen kararlar. Kendi içlerinde barıştan yana olanların oyları farklılıklar oluşturdu.
Suriye için müdahale neyi getirecek, neleri götüreceğinin hesapları iyi yapılmalıydı. Konuşlanan savaş uçakları, atılacak olan bombalar ve kurşunların hedefleri neresi olacak, nerelere tesadüf kayacaktı?
Böylesi bir müdahale diğer yaşanan ülkelerdekilerin hangisine benzeyecekti.
Irak mı, Libya mı diye düşündüğümüzde, aklımıza Kıbrıs çıkarması bile geliyor.
Suriye için alınan kararlar, yapılması kararları alınanlar ve ülke liderlerinin konuşmalarına baktığımızda savaşın içine her geçen dakika sürükleniyoruz.
Oysa okullar açılacak, bilgi sahibi olmak için dersliklerimize, kitaplarımıza ve arkadaşlarımıza kavuşup güzellileri yaşayacağımız Eylül ayının ilk günlerine bir savaş heyecanı ile girmiş olmamız üzüyor insanların çoğunluğunu.
Canlar yanmasın, çocuklar ölmesin, kısacası hiçbir can emperyalistlerin istekleri doğrultusunda yok olmasın dileklerimle, saygılar…
