Sevdin mi adam gibi seveceksin. Sevdin mi arkasında duracaksın ve sıkı sıkıya bağlanacaksın.
Söz verdin mi, sözünün eri olup ardında duracaksın. Söz verdin mi sözünü unutmayacaksın, ya da ağzında sakız gibi çiğnemeyeceksin.
Dik duruş; sözünün eri olmak, sözünde durmak ve haksızlıklar karşısında hakkını aramak anlamına gelir.
Yalakalık ve yağdanlık yaparak bir yerlere gelmeye çalışanları düşünelim. Nereye kadar ve ne kadar onurlu yaşayabilirler?
Yapacağınız eylemlerin hakkını verebilme uğruna çırpınıyorsanız ve haklı bildiğiniz davada ödün vermeden yürüyorsanız, yani dik durmasını başarabildiğiniz sürece yaşama şansınız vardır.
Bugün var, yarın yokuz diye düşünenler ve konuşanlara baktığımızda yaşantılarının da söyledikleri gibi olup olmaması önem taşımaktadır. Birkaç kişiyle birlikte bulunurken mangalda kül bırakmayanlar, yaşantılarına baktığımızda ise vıcık vıcık yağ ve yağdanlık olduğunu gördüğümüzde nasıl hareket edebileceğimizin kaygısına kapılıyoruz.
Kimseyi üzmemek, kalp kırmamak, suya sabuna dokunmamak gibi sözlerin hayata geçirilmesini düşündüğümüzde; doğru bir tümce olduğunu kabul ediyoruz. Ancak, biz kimseyi kırmamaya, üzmemeye çalışırken, birileri çıkıp bizleri üzmeye kalkıyorsa, birileri kalkıp emeğimizle, ekmeğimizle oynamaya kalkıyorsa sanırım belli bir noktadan sonra balon patlayabilir.
Çok kez gündeme getirmişimdir, muhalefette iken iktidarı eleştirenler veya eleştirmek isteyenler kendileri iktidara geldiklerinde eleştirilmelerinden rahatsızlık duyarlar.
Kendin için yapılmasını istemediğini, başkaları için de yapmamalısın tümcesinden hareket ettiğimizde, özellikle de siyasilerin hal ve hareketleri ile siyasilerle birlikte olanların, yandaşlıkları ve yalakalık yapma uğruna yalan söylemelerini siyasi bir çirkinlik olarak görüyorum.
Olmamışı olmuş gibi göstermek, söylenmemişi söylenmiş gibi konuşmak, sözcüklerin arasına ekleme yaparak olayları saptırmak insan ilişkilerinde tatsızlıkların oluşmasına neden olabileceğini düşünmemiz gerekiyor.
Çevremizdeki insanlarla ilişkilerimizde, birilerinden istekte bulunanların tavırlarını gözlemlediğinizde, hangi amaçla ve ne için eğilip büküldüğünü gördüğümde insanlık adına üzülüyorum.
İnsanların eğilip bükülmelerini ise siyasilerin ve iktidarı elinde bulunduranların oluşturduklarını gördüğümde üzüntüm daha da artıyor.
İktidara gelinceye kadar söz verenler, sözlerinde durmayıp karşısındakilerin perişanlıkları karşısında unuttukları sözlerini anımsatmak isteyenlerin eğilip bükülmeleri karşısında benim gördüğüm duyguyu yaşamıyorsa, karşısındaki insanları anlayamıyorsa böylesi kişilerin kişiliklerinden ve vijdanlarından kuşku duymam gayet normaldir.
Doğru bildiğim yolda, yine doğru konuşmaktan, yazmaktan ve dik durmaktan geri kalmamak adına, saygılar…
