Deprem diğer doğal afetler gibi doğrudan yaşayan ve yaşamayan çocuklarda birtakım korkulara sebep olmaktadır. Yaşanılmış var olan olaylar adına duyulan korkularla, çocuklarda yoğun olarak görülen hayalet, öcü, canavar gibi gerçek dışı birtakım korkular adına baş etme süreci zorlu geçebilmektedir. Bu süreçlerde çocuğa gelişimsel seviyesine göre deprem adına uygun biçimde açıklama yapılması önemli bir süreçtir.
Okul öncesi dönemi çocuklarda ebeveynlerine yaşanılmış durum sonucunda “niye-neden” soruları yoğun şekilde doğrultmalarda bulunabilmektedir. Bu soru biçimlerine karşılık ailenin hazırlıklı olması ve çocuğun yaş seviyesine göre açık şekilde cevap verme taraftarında bulunulması gerekmektedir. Aslında bu yaş dönemi çocukların sormuş ve soracakları soruların altında yatan en büyük etken güven noktasıdır. Çocuk sorduğu sorular ile beraber aslında en çok ihtiyacı ve duymak istediği şey güvende olması ve hissetmesi ihtiyacıdır.
Yıkılan binalar, yaşanılan sarsıntılar, haberler ve birçok durumlara karşı çocuklar çeşitli tepkiler verebilmektedirler. Bu yaşanılan kaygılar ve içerisinde bulunulan çocuklardaki şüphe çocuğun uyku, oyun, beslenme gibi yaşam sürecindeki işleyişinde soyut şekilde bu alanlarda kendini gösterebilmektedir. Bu kategorilere “ sözel olmayan kaygı” belirtileri olarak adlandırabiliriz. Bu kaygılar sürecinde çocuğa karşı temas içerisinde sarılma, kucaklaşma gibi aktarımlarda bulanarak cevap verebilmeniz destekleyici açıdır.
Depremi haberlerin ve görsel şahitliğinde bulunmayarak yaşayan çocuklarda tepkiler görülemeyebilir. Bu durum karşısında ebeveyn rolü oldukça önemlidir. Çünkü bu durum sürecinde çocuk ebeveynlerinin vereceği tepkilerden çok daha çabuk etkilenecektir. Çocukların bakış açıları ve düşünceleri yetişkinler ile bir olmamaktadır.
Bu süreçte anne ve babaların çocuğa karşı kaygılarının, korkularının destekleyici rol ile beraber yardımcı olacağı ve yanlarında güven kavramının hissettirilebileceğinin basamağında kendilerine büyük bir adım temeline güven zeminini döşemeleri gerekliliği önemlidir. Bu aşamada anne ve babalar kendi duygularının farkındalığı ile kontrol edilebilirliği aracılığı ile gerçekleştirebileceklerdir.
