Bugün 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü olarak kutlanırken hem çalışıyor, hem de günümüzü kutlamaya çalışıyoruz.
Gazeteciler için kutlanmakta olan “Çalışan Gazeteciler” sözü akıllara; “Çalışmayan gazeteci olur mu!?” sorusunu getiriyor.
Elbetteki her meslekteki insan çalışacaktır, ama bunun çalışanı diye ayrı söz kullandığınız zaman, çalışmayanı da varmış gibi akla soru işaretleri getirebileceğini düşünür insanlar.
Meslektaşlarım bugün yine kendi günlerini kutlarken, bazı illerdeki sivil toplum meslek kuruluşu yönetimleri tarafından “Atatürk Anıtına çelenk sunulup, saygı duruşunda” bulunacaklar.
Tam bu olaylar yaşanırken meslektaşlarım ellerinde kamera veya fotoğraf makinaları ile o anları görüntüleyip haberleştirecekler.
Bir başka deyimle bugün biz kendi haberimizi kendimiz yapmış olacağız.
Gazetecilik mesleğinin geçmiş yılları ile günümüzdeki yaşanılanlarını kıyaslıyorum. Haber almak için verilen uğraş, çekilen fotoğrafların filmlerinin gazete merkez bürosuna, oradan da matbaaya gönderilmesi olayları.
Gece yarıları yola çıkan “basın araçları” ile kentlere gazetelerin ulaştırılması. Karayolunda Trafik ekipleri durdurmasın diye araç sürücülerinin yanlarında paket halinde bulundurdukları “yol gazetesi”ni aracın camından gece nöbetindeki görevlilere vermeleri.
Henüz sabahın ilk ışıkları olmadan gecenin karanlığında ertesi günkü gazete haberlerini ilk okuyan yol kontrollerindeki Trafik polislerini anımsıyorum.
Uzakların yakınlaştığı bir süreç yaşamaktayız. Eskilerdeki gibi filmler araçlarla en yakın gazete bürosuna gönderilmiyor. İnternet ortamında saniyesinde haber ve fotoğraflara ulaşılıyor, en sıcak haberler internet ortamında okurları ile buluşuyor.
Elbette teknolojinin gelişmesinden yararlanmak zorundayız. Bilgisayar öğrenmek, internet kullanmak meslektaşlarım için olmazsa olmazları arasında yerini alıyor.
Bu arada, “hazır haberlere konan” meslektaşlarım da türemeye başladı. İnternet sitelerindeki haber ve fotoğrafları alarak, kendi gazetelerinde birkaç değişiklik yaparak kendilerininmiş gibi yayınlayanlar da ortaya çıkmaya başladı.
Emek vermeden çalışan gazeteciler aklıma geldiğinde, bu mesleğe saygının da okurlar tarafından azaldığına tanık olmaktayım.
Günümüzde mesleğimiz eskilerdeki gibi saygın olamıyorsa, haberlerimiz eski yıllardaki gibi gerektiği şekilde önemsenmiyorsa bunun nedenlerini de araştırıp bulma görevi yine bizlere düşmektedir.
Haber yazma veya yayınlama olaylarında, “yayın yasakları” veya yayınlardan dolayı alınan cezalar ve bu cezalar karşısında okurların, yani vatandaşın tepki ve duyarlılıklarının da önemi ortaya çıkıyor.
Bugün 10 Ocak Çalışan gazeteciler günü. Kaç meslektaşım yazdıklarından dolayı yargılanıyor, kaç meslektaşım tutuklu, kaç meslektaşım çeşitli nedenlerle işinden olmuştur?
Çalıştıkları gazetenin yönetimi tarafından her an işten çıkarılma korkusunu yaşayan meslektaşlarım, eskilerdeki gibi rahat çalışabiliyorlar mı?
Tüm meslektaşlarıma sağlık, kolaylık ve başarı dileklerimle…..
Yorum Yazın