Bir insanın ölümünün ardından konuşmalara tanık olmuşsunuzdur. Mezarlıkta toprağa verilirken, Hoca’nın, “hakkınızı helal ediyor musunuz?”sözlerini anımsayın. Bir başka sözü ise; “Merhumu nasıl bilirdiniz?” olur.
Cenazeye katılanlar “iyi bilirdik, hakkımız helal olsun!”der.
Bir insanın gerçekten doğal yaşamında hayata veda edip etmediğini, erken ölümlerde ise kimlerin neden olduğunu araştıranlarınız var mı?
En erken ölümleri ‘evlatların stresi “gerçekleştirir. Bir erkek; kadınının dırdırına, yaptıkları hata ve diğer davranış bozuklukları karşısında gerektiğinden fazla etkilenmez. Çünkü o, kendisi ile aynı yastığı paylaşan eşi, hayat arkadaşıdır. Çünkü, onunla birlikte soyunun sürmesi için birlikte çocuk veya çocuklar dünyaya getirmiştir. Kadının bu uğurda emeği vardır, paylaşımı vardır.
Bir kadın eşi tarafından ne kadar ‘görgüsüz-hırçın’ olarak tanımlanırsa tanımlansın, yeri geldiğinde kocası onun yaptıklarını unutur ve üzüntüsünü de kalbine gömebilir.
Bir babanın üzüntüsünü kalbine gömemeyeceği, unutamayacağı ve hatta yüreğindeki yaranın iziyle ölümüne giden yoldaki olaylar; evladının veya evlatlarının davranışları ile belirginleşir.
Erken yaşta ölmemesi gereken insanlar, daha bu dünyada çok hizmet vermeği gerektiğini düşündüğünüz kişilerin ölümlerinden önceki sosyal ve aile yaşamlarını bilebiliyor musunuz? Aile yaşamı önemlidir, ancak; ailenin yaşamına etken olan nedenler, çevre ve ekonomik durumları da göz önüne alarak düşünmek önem taşımaktadır.
Bir baba olarak, evladınıza doğumundan meslek sahibi oluncaya kadar her türlü desteği vermişseniz, onu belli bir mevkiye getirmişseniz ne mutlu size. Ancak; tüm bunlara rağmen o evlat tüm bu yaptıklarınızı unutup, çevredeki arkadaşlarının ve bir takım bozguncuların etkisinde kalarak size düşman kestirilmişse, konuşmama tavrına girmişse, bunlarda yetmiyormuş gibi babayı ‘düşman ilan etmişse’ işte bu olay sizi erken öldürür.
Erken ölümleri kimler ister? Baba ile evlat arasında huzursuzluk oluşturan, karı ile koca arasında huzursuzluk oluşturanlar ister.
Böylesi olaylar Osmaniye’de de yaşanıyor mu derseniz, düşündüğünüz sayıdan fazlasının yaşandığını söyleyebilirim. Böylesi olayları oluşturanların altında; “dinci geçinenler, yani din tüccarlığı yapanlar yatıyor” Dindarlara saygılıyım, ama ‘dincilere’değil.
Osmaniye’de son on yıldaki boşanma olayları ve aile içi şiddet olaylarının yetkililer tarafından incelenip rapor edilmesinin ardından çıkan sonuçta da benim tahminim çıkacaktır.
Evladı babadan veya anadan ayırmak, gizlemek gibi davranışları yapanların halk arasındaki “dini bütün insan” olarak görünmeleri karşısında, bu toplumdaki insanların ne kadar düşünmeden karar verdiklerini düşünüyorum.
“Şıracının şahidi, Bozacı” deyiminin yaşandığı böyle bir kentte yaşananları görüp yazan gazetecileri de susturmak isteyenler oluyorsa; “Bu halk layık olduğu şekilde yönetilmeye mahkumdur!”derim. Devam etsin böylesi olaylar, gün gelir; Osmaniye’miz “Dullar kenti olur!” gerisini siz araştırın. Saygılarımla…
