Yaşanan deprem sonrasında acıları unutmaya çalışabilmenin, uğraşını verdiğimiz bu günlerde bazı olumsuzluklar acılarımızı yeniden tazeliyor.
İnsanız ve insanlık erdemi gereği duyarlılık göstermenin, dayanışma ve samimi duyguların yaşanabilmesi günlerinin önemsendiği bu günlerde acılara tuz dökmeyelim!
Dün yine bölgemizde deprem yaşandı. Hatay Merkezli sarsıntının “artçı” olduğu belirtilse de halkımız 5 veya 6’nın üzerindeki depremlere alışkın değiller.
İnsanlar önceki gün saat:20.04’te meydana gelen deprem sonrası sokaklara çıktı, araçlarında veya sokaklarda sabahladılar. Depremlerle yaşamak zorunda olduğumuz gerçeğine yetişkinler kabullense bile çocuk ve yaşlı insanları inandırmakta zorlanıyoruz.
Dün bir fırında çiftelik pide ekmeği üretimi yapılmış. Benim bildiğim Ramazan ayında çiftelik pideler çıkarılır. Depremin psikolojik etkisinden kurtulmaya çalışan vatandaşlara çiftelik pide çıkararak hizmet vermek isteyen fırın işletmecisini anlamakta zorlanıyorum.
Ev kiraları konusuna değinmeye gerek var mı? Yılbaşında yüksek fiyatlar isteyen ev sahipleri, deprem sonrası da kiraları daha da katlayarak istemeye başladılar. Depremde evleri hasar gördüğü halde kiracısından kira isteyen ve kiracısına süre vermeyen ev sahiplerini öğrendiğimde, insanlık değerlerimizi sorguluyorum.
Depremin en çok etkilediği çocukları izliyorum. Çadırlarda yaşayan ailelerin çocukları olayların farkında bile değiller. Bazı çocukların çeşitli oyunlar oynamaları ve deprem acısını unutmaya çalıştıklarını izlerken duygulanmamak mümkün olmuyor.
Depremde enkaz çalışmalarına katılan yabancı uyruklu kurtarma ekiplerinin duyarlılıklarını izlerken, insanlar arasında; inanç, ırk, mezhep, milliyet ve cinsiyet farklılıklarının gösterilmemesi gerektiğini bir kez daha görüyorduk.
Yunanistan ve Fransa için diplomatik anlamda söylemediğimiz söz kalmamıştı. “Düşman” gözü ile baktığımız bazı yabancı ülkelerin vatandaşları, kadın-erkek Türkiye’de arama-kurtarma çalışmalarına katılarak enkaz altından canlar kurtardılar.
Kurtarma çalışmaları sırasında dilleri ile anlatamadıklarını, el ve parmak işaretleri ile anlatmaya çalışan yabancı uyruklu insanları izlerken, tüm dünya ülkelerindeki insanların savaşsız ve barış içerisinde yaşayabilme adına yüreklerin aynı duygularla hareket ettiğini de anlayabiliyorduk.
Her olumsuz olay veya olaylardan birer ders çıkararak, geleceğe yönelik sağlıklı toplumsal yaşam için ortak akılla hareket etmenin gerekli bir zorunluluk olduğunun bilinci ile bir kez daha geçmiş olsun dileklerimi bildirmek istiyorum.
Yorum Yazın