Osmaniye’nin düşman işgalinden kurtuluşunun 91. yıldönümü etkinlikleri, ‘kurtuluş yürüyüşü’ile başladı.
Osmaniye’liler dünkü yürüyüşte tek yürek, tek yumruk oldular. Kolkola girip yürürlerken Osmaniye için yürüklerindeki heyecanları sezinliyordum. Valisinden Belediye Başkanına, Rektöründen Cumhuriyet Başsavcısına, öğretmeninden öğrencisine, iktidar partisinden muhalefet partilisine kadar insanlar aynı caddede, aynı amaçla yürüyorlardı.
Bu güzellikteki tek amaç vardı, Osmaniye ve işgal kuvvetlerinin 91 yıl önceki hareketlerine tepkiyi gösteriyordu.
Birliktelik, beraberlik, aynı amaç etrafında tek yürük olmak ne kadar güzellikti. Siyasi görüşleri, meslek ve makamları ne olursa olsun tüm insanlar aynı amaç etrafında birlikte olurlarken, bazı anlarda bölücü ve ayrımcılık yapan insanlarla tanıştığımda, içimdeki ‘nefret duygularımı’frenlemekte zorlanıyorum.
Aykırı olduğumu söyleyenler, dünya görüşlerimin özünü anlamadan ‘yargısız infaz’yapmak isteyen bazı terbiyeden uzak kişilerin hareketlerini gördüğümde veya arkamdan konuşulduğunda böylesi kişilerin insanlığından kuşku duyuyorum.
Kendimi birilerine şirin göstermek veya çıkarlarım için eğimlik gibi bur ‘onursuzluk’yaşamadım, bu yaştan sonrada yaşamamaya özen göstermekte kararlıyım. Vatanımı, bayrağımı ve tüm insanları seviyorum. İnançlara saygılıyım, insanlar arasında barış ve kardeşlikten yanayım. Siyasi görüşleri ne olursa olsun, herkesle selamlaşır, onların düşüncelerinden dolayı yargılama diye görüşü beynimde taşımıyorum. Sadece davranışlarının hatalı olduğunu gördüklerimi eleştiren biriyim. Çevresindeki insanlara saygısız hareket eden, hatalı gördüğüm olayları eleştiren biriyim.
Bazı insanların beni tanımadıkları halde, görüşlerimden dolayı haksız ve bilgisizce eleştiri yaptıklarını duyduğumda, böylesi insanların insan olduklarından kuşkulanıyorum.
Tüm insanlar aynı görüşte olmak zorunda değildir, her kişi sizinle aynı düşünmeyebilir. Değişik bakış açıları bulunan kişilerin görüşlerine saygılı olmak zorundasınız. Başkaları sizin gibi düşünmüyor diye hakkında karalayıcı sözler kullanmanız sizlerin kişiliğinizi, görüşlerinizi ve inançlarınızı zedeler. Alacağınız tepkileri de önceden iyi hesap etmeniz gerekir.
Bu kentin neden geri kaldığını düşündüğümüzde; bağnaz, çıkarları için takla atmasını beceren, kendileri gibi düşünmeyenlerin ekmeği ile oynayan ve kendilerini ‘ne oldum delisi’sananlar sayesinde yaşandığını izliyorum.
Dünkü kolkola yürüyüş ve tek yürek olan insanları örnek almadığınız sürece bu kentin geri kalmasının vebalini çekersiniz. Dünkü insanların değişik makam ve siyasi görüşleri olduğu halde kolkola yürürken bazı bağnaz insanlar neler düşündüler acaba?
Bu kentteki insanların birlikteliğini, kardeşce yaşamasını bozmak isteyen, kendilerini farklı inançlarda gösterip, aslında ‘insanları inançlarından uzaklaştırmak isteyen soytarıların’ akıllarını başlarına almalarını öneriyorum.
Nokta kadar çıkarı için, virgül kadar eğilen ‘onursuz’ olmaktansa, insanlar arasında görüş ayrılığı gözetmeden ve kimsenin hakkında kötü düşünmeden başım dik yaşarım, öldükten sonra kimin nereye gideceğini “Allah bilir diyerek” insanlar arasında ayrım yapmam. Benim için kim ne düşünürse düşünsün, ama önce insan olmasının eğitimini alsınlar. Saygılarımla…
