Yine yağmur, yine yollar perişan, sel ve insanların yaşadıkları olumsuzluklar…
Osmaniye’de altyapı sorununun bir kez daha büyük önem taşıdığı son yağışlarda ortaya çıktı. Son yıllarda kış mevsimi biterken, baharı karşılayan Nisan yağmurları kentteki yaşamı olumsuz yönde etkiliyor.
Önceki günkü sağanak yağışların kente maddi anlamda verdiği zararları yerel gazetelerde okudunuz. Bu haberleri okurken çeşitli yorumlar da yaptığınızı düşünüyorum. Öncelikle kentin altyapı sorunu aklınıza gelmiştir. Arkadaşlarınızla bu konuda görüş alış verişlerinde bulunmuşsunuzdur. Eleştirideki hedefinin ise yerel yönetim olmuştur. Yaşanan olumsuzluklar karşısında yerel yönetimin başındakiler de çözüm yolları için mutlaka bir masa başında oturup projeler üretmeye çalışmıştır.
Sel baskınları yaşayan mahallelerimizdeki insanların eleştirileri bazı anlarda ağır olsa da sorunun çözümü noktasında ciddi adımların atılması gerektiği bir kez daha ortaya çıkmaktadır. Kentteki altyapı sorunu her zaman ciddi anlamda eleştiriler alır. Geçtiğimiz günlerde özlediğim Osmaniye’den sözetmiştim. 2015 yılından başlamak üzere kentimizin yaşanabilir hallerini gündeme taşırken, köşemi okuyanların sadece vatandaşlardan olduğunu, yönetici konumundaki insanların düşlerim karşısında dillerini bile oynatmadıklarını anlatmıştım.
Bu kent için yapacaklarını anlatmayan, ciddi projelerini ortaya koymayan, duydukları projelere destek vermeyen veya güzel projelerine görüş bildirmeyen kişiler kentin yönetimine aday olduklarını söyleseler de ben böylesi insanları ciddiye alamam.
Siyaset yapmak; önce insanlarla sıcak ve samimi ilişkiler kurmakla başlar. Siyaset yapmak; insan ilişkilerindeki davranış, duyarlılık, samimiyet ve sorunları çözebilmekle sürer gider.
Siyasetçiler istedikleri koltuğa oturabilmek için insanların oylarına gereksinim duyarlar. Oyları aldıktan sonra verilen sözlerin yerine getirilmesinin başında toplumsal anlamdaki sorunların çözümü gelir. Kişisel sorunlarla uğraşan siyasetçiler, toplumsal sorunları ikinci plana getiren siyasetçiler ikinci kez o koltuğa oturma isteğinde bulunamayacakları gibi, zaten halk ta kendisini o koltuğun yanına bile yaklaştırmaz hale getirerek gereken dersini verir.
Siyasetçi sevecen olmalıdır, güler yüzlü olmalıdır, halkın arasında kendisine yöneltilen sorun veya sorular karşısında öfkelenmemeli, insanları can kulağı ile dinleyebilmelidir. Siyasetçinin psikolojik sorunları olabilir, yorgun olabilir, hatta aile içi sorunları da olabilir. Ancak; vatandaş siyasetçinin bu özel sorunlarını bilmez veya bilmek istemediği gibi önce kendi sorununu görür. Siyasetçi de insandır, onlarında çeşitli sıkıntıları vardır diye düşünmeyi her insan aklında geçirmez.
Öz olarak; siyasetçi kendini anlatabilmesi için öncelikle sevecenliği, hoşgörülü davranmayı unutmamalı. Kendini zorlayarak halkın arasında sorunlu bile olsa, bunu belli etmemeye zorlaması gerekiyor.
Eğer bunları yapamıyorsanız vatandaştan tepki almayı da göze almalısınız. Bizim meslekten örnek vermek gerekirse; gece yarısından sonra önemli bir futbol karşılaşması oynanacaktır. Bu maç televizyondan da gösterilir. Sabahleyin evden gelirken sokaktaki vatandaş gece oynanan maçın sonucunu sorar. Seyretmediğini söyleyen gazeteciye tepkisi ise; “Gazeteci değil misin, neden seyretmedin, sonucunu bilmiyorsun!?” diye konuşur.
Bizim vatandaşımız böyle işte, siyasetçilerin işi zor sizin anlayacağınız. Saygılarımla…
