Dün Bir Mayıs’tı, “Emek ve Dayanışma Bayramı” Geçmiş yılları anımsıyorum, bir Mayıs günlerini “İşçi Bayramı” olarak kutlanılması hazırlıkları yapılırken engellemeler yaşanırdı.
Her 1 Mayıs yaklaşırken geniş güvenlik önlemleri alınır, Miting alanına girenler aranır, bazıları gözaltına alınırdı.
Daha ileriki yılları gidersek, İstanbul Taksim Meydanı’nda yaşanan üzücü olaylar, ölümler, yaralanmalar ve gözaltıları aklıma getiriyorum. Süreç içerisinde 1 Mayıs ülkemizde de yasal zeminde kutlanmaya, hatta resmi tatil olarak yaşanmaya başlandı.
İnsanlar mücadele verip, umutlarını yitirmediği sürece kazançlı, bir o kadar da başarılı çıkacaklardır.
Osmaniye’de geleneksel olarak düzenlemekte olduğumuz “Ekmek ödüllü Şiir Yarışması”nın 20.’ncisini de gerçekleştirdik. Kararlılıkla yürüttüğümüz bu çalışma, kentimizin adının duyurulması ile birlikte şiir denildiğinde Osmaniye’deki etkinlik, ekmek denildiğinde şiir ve yine Osmaniye’yi insanlara duyurmaya çalıştık.
Bir salonda düzenlenip, sadece belli kesimin katıldığı, konuşmaların yapılıp, yüklenici firma veya bazı işadamların maddi destekleri ile yapılıp, sadece salonda kalan bir etkinlik değildi 20. yıldır gerçekleşen “Ekmek ödüllü şiir yarışması” programı.
Her yıl yeni bir farklılık görüyorum etkinlik süreci içerisinde. Katılımcıları izliyorum, şairleri izliyorum, bürokratları, siyasileri, medya çalışanlarını, işadamlarını izliyorum. Olaya bakış açılarını okumaya çalışıyorum! sıradan bir olaymış gibi görenler de var, ciddi anlamda kentin tanıtımına katkıda bulunduğunu anlayanlar da var!
İl dışından gelen şairlerle sohbet ediyoruz, kendi kentlerinde böylesi etkinliklerin yapılmadığını bize anlatıyorlar. Çukurova’nın bereketli topraklarında; Yaşar Kemal, Orhan Kemal gibi yazarların yetişmesi ile birlikte yine bu yöredeki şair, yazar ve sanatın diğer alanlarında isim yapan insanları konuşuyoruz.
Bizim bu yarışmaya başladığımız ilk yıllarda farklı tepkiler aldığımızı anımsıyorum. “ekmek ve emek” kavramında farklı yorumlayanlar ortaya çıkmıştı. Süreç içerisinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, “ekmek israfı” konusuna önem vererek, bu konuda okullarda “şiir ve makale” yarışmaları düzenlenmeye başlandı.
Anladık ki, yıllar öncesinden biz doğru bir yöntem seçerek yola çıkmışız.
Bazı günlerde yıldönümü nedeniyle etkinlikler yapılır, aynı bildik sözler kullanılır, aynı kişiler konuşur ve yine aynı yöntemle yarışmalar yapılır.
Hangi yolla yapılırsa yapılsın, kültür ve sanatsal alanda gerçekleşen etkinlikler o kentin tanıtılmasında önemli yer tutar.
Böylesi etkinliklerin içerisinde bulunanlar, katkı verenler ile uzaktan seyredenleri de bizler izleriz. Onlar ki yaşadıkları çevredeki gelişmelerden, kentin kalkınması, tanıtılması ve huzurlu bir toplum yaşamı isteyenler ile olaylara duyarsız kalanlar olarak ayrılırlar.
Okumayan, düşünmeyen, yazmayan, görüşlerini çevresi ile paylaşmayanların yoğun olduğu yerleşim birimlerinde her zaman “çaresizlik, birileri tarafından yönlendirme, duyarsızlık, mutsuzluk ve başarısızlık” belli ölçülerde dikkat çeker. Bilmem sizler hangi tür bir toplumsal yaşamı tercih ediyorsunuz? Saygılarımla…
Her 1 Mayıs yaklaşırken geniş güvenlik önlemleri alınır, Miting alanına girenler aranır, bazıları gözaltına alınırdı.
Daha ileriki yılları gidersek, İstanbul Taksim Meydanı’nda yaşanan üzücü olaylar, ölümler, yaralanmalar ve gözaltıları aklıma getiriyorum. Süreç içerisinde 1 Mayıs ülkemizde de yasal zeminde kutlanmaya, hatta resmi tatil olarak yaşanmaya başlandı.
İnsanlar mücadele verip, umutlarını yitirmediği sürece kazançlı, bir o kadar da başarılı çıkacaklardır.
Osmaniye’de geleneksel olarak düzenlemekte olduğumuz “Ekmek ödüllü Şiir Yarışması”nın 20.’ncisini de gerçekleştirdik. Kararlılıkla yürüttüğümüz bu çalışma, kentimizin adının duyurulması ile birlikte şiir denildiğinde Osmaniye’deki etkinlik, ekmek denildiğinde şiir ve yine Osmaniye’yi insanlara duyurmaya çalıştık.
Bir salonda düzenlenip, sadece belli kesimin katıldığı, konuşmaların yapılıp, yüklenici firma veya bazı işadamların maddi destekleri ile yapılıp, sadece salonda kalan bir etkinlik değildi 20. yıldır gerçekleşen “Ekmek ödüllü şiir yarışması” programı.
Her yıl yeni bir farklılık görüyorum etkinlik süreci içerisinde. Katılımcıları izliyorum, şairleri izliyorum, bürokratları, siyasileri, medya çalışanlarını, işadamlarını izliyorum. Olaya bakış açılarını okumaya çalışıyorum! sıradan bir olaymış gibi görenler de var, ciddi anlamda kentin tanıtımına katkıda bulunduğunu anlayanlar da var!
İl dışından gelen şairlerle sohbet ediyoruz, kendi kentlerinde böylesi etkinliklerin yapılmadığını bize anlatıyorlar. Çukurova’nın bereketli topraklarında; Yaşar Kemal, Orhan Kemal gibi yazarların yetişmesi ile birlikte yine bu yöredeki şair, yazar ve sanatın diğer alanlarında isim yapan insanları konuşuyoruz.
Bizim bu yarışmaya başladığımız ilk yıllarda farklı tepkiler aldığımızı anımsıyorum. “ekmek ve emek” kavramında farklı yorumlayanlar ortaya çıkmıştı. Süreç içerisinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, “ekmek israfı” konusuna önem vererek, bu konuda okullarda “şiir ve makale” yarışmaları düzenlenmeye başlandı.
Anladık ki, yıllar öncesinden biz doğru bir yöntem seçerek yola çıkmışız.
Bazı günlerde yıldönümü nedeniyle etkinlikler yapılır, aynı bildik sözler kullanılır, aynı kişiler konuşur ve yine aynı yöntemle yarışmalar yapılır.
Hangi yolla yapılırsa yapılsın, kültür ve sanatsal alanda gerçekleşen etkinlikler o kentin tanıtılmasında önemli yer tutar.
Böylesi etkinliklerin içerisinde bulunanlar, katkı verenler ile uzaktan seyredenleri de bizler izleriz. Onlar ki yaşadıkları çevredeki gelişmelerden, kentin kalkınması, tanıtılması ve huzurlu bir toplum yaşamı isteyenler ile olaylara duyarsız kalanlar olarak ayrılırlar.
Okumayan, düşünmeyen, yazmayan, görüşlerini çevresi ile paylaşmayanların yoğun olduğu yerleşim birimlerinde her zaman “çaresizlik, birileri tarafından yönlendirme, duyarsızlık, mutsuzluk ve başarısızlık” belli ölçülerde dikkat çeker. Bilmem sizler hangi tür bir toplumsal yaşamı tercih ediyorsunuz? Saygılarımla…
