Dürüst esnaflığın simgesi olarak tanımlanan Ahilik geleneğine özgü her yıl çeşitli etkinlikler yapılır.
Osmaniye’de de “Ahilik” etkinlikleri kapsamında “yılın Ahisi” belirlenir ve plaket takdim edilir.
Ahi evran veya Ahi’lik üzerine konuşmalar yapılır, etli pilav yaptırılıp ayranla birlikte davetlilere dağıtılır.
Esnaflığı haktan, dürüstlükten ve insanlık erdemini yaşatarak yürütenlerle ilgili Ahililik geleneği anlatılırken, programa katılanlar dinlerler ve kendi aralarında suskunluk içerisinde etkinliği sona erdirirler.
Yılın “Ahisi” seçiminde ne gibi kriterler aranır, onu Esnaf Odaları Birliği belirler. Bu yılın “Ahisi”nin kimin seçileceğini bilemeyiz ama, bizim bir önerimiz olacak.
Yıllardır akla mı gelmiyor, bilinmiyor mu, görün müyor mu bilemeyiz ama mesleğinde, emeğinde, müşterilere karşı davranışlarında ve aklınıza ne geliyorsa esnaflığında “Ahiliği” hak ettiğini düşündüğümüz “Tenekeci Talip Usta” bu yılın “Ahisi” neden seçilmesin!?
Bizimki bir öneri, inceleyip, araştırmak ve hak edip etmediğine karar vermek ilgililere kalmış.
Dürüst esnaf olmayı gerektiren “Ahilik geleneği” ile ilgili gündem oluştururken yıllar öncesinde Cumhuriyet Meydanı’nda bir lokanta tarafından etli pilav ve ayran dağıtılması olayını sizlerle paylaşmak isterim.
Osmaniye Esnaf Odaları Birliği yöneticileri bir lokanta ile anlaşır. 500 kişilik etli pilav ile 500 adet ayran dağıtılmasını ister.
Davetlilere pilavlar dağıtılır ama ayran yetersiz kalır. Bu arada bir görevli lokantacıya ayranın neden yetersiz kaldığını sorduğunda gereken yanıtı alamaz. Oysa 500 kişilik pilavla 300 adet ayran dağıtmış, 200’ünü vermemiş.
Düşünebiliyor musunuz, dürüst esnaflığın simgesinin gününde, ayrandan çalman bir esnafın yaptığı harekete bakın!
Pilavın yanındaki ayranı bile konuşulduğu halde eksik verip, onunda parasını alan bir esnafın “Ahilikten” bir haber olduğu bir olayla karşı karşıyayız!
Sanayi sitesindeki esnaflardan da şikayetler bitmiyor. Bir otomobilini görüyorsun, tamir edilmesi gereken bir parçanın yenisini alıp takmak işlerine geliyor. Parça satanlar ayrı bir alem, tamirciler ayrı bir alem!
İskenderun veya Ceyhan ilçesinde aynı arızayı tamir ettirmek ile Osmaniye’de tamir ettirmek arasında önemli rakamlar oynayabiliyor!
Bazı araçların parçalarını Osmaniye ilinde değil de İskenderun ilçesinde bulabiliyorsunuz. Eleştiriye hiç gelmeyenler var, pahalı iş yaptıklarını kabullenmeyenler var! Sonrasında da sanayi esnafı siftahsız kepek kapatıyor diye konuşuyorlar!
Allah aşkına, öncelikle sizler yaptığınız işten hoşnut musunuz, yani hak etmediğiniz şekilde aldığınız paranın ‘helal’ olduğuna inanıyor musunuz?
Bu arada dürüst esnaflara sözüm yok, onlar zaten müşterilerine sağlıklı hizmet verdikleri için, işsiz kalmıyorlar.
Parasının Osmaniye’de kalmasını isteyen insanları huzursuz etmeden, dürüst esnaflığın gerekliliğini yerine getirirseniz, iyi reklamınız olur, yoksa bir tamirci önerilmek istendiğinde, iş bulamayacak halde yaşarsınız! Saygılarımla…
