Kardeşmişsin Şeytan ile öz kardeş,
Seni Melek sandığıma pişmanım.
Anladım ki ne dostsun ne de sırdaş,
Sözlerine kandığıma pişmanım.
Aklıma getirip ederken merak,
Sevilen sevenin dilinde gerek,
Sevgilim,bir tanem,canım diyerek,
O adını andığıma pişmanım.
Öyle her toprakta olmazmış maden,
Böyleymiş aşk,görür gözü kör eden,
Haşâ seni kutsal kâbe gibiden,
Etrafında döndüğüme pişmanım.
Yeşilden alandı evinin önü,
Kendimden geçerdim görünce seni,
Tepeden tırnağa bir nisan günü,
Sırılsıklam yunduğuma pişmanım.
Yiğitliğin şanı alım verimde,
Sayarım insanı,görmem gerimde,
En büyük yanlışım sohbetlerimde,
Seviyene indiğime pişmanım.
DURANOĞLU bulutlara katışıp,
Yüreğinde fırtınalar çatışıp,
Bir zamanlar içerimden tutuşup,
Kerem olup yandığıma pişmanım.
