Özür dilerim bu gün hatırladım seni.
Özür dilerim hatırlayacak kadar unuttuğum için.
Gözlerine bakıp samanyolundaki tüm yıldızları gördüğümden,
beri unutmam zannetmiştim hiçbir şeyini.
Oysa senin bakışların benim içimden geçerken;
nisandan nisana gülümseyen,
portakal ağaçları yanımızdaydı.
Oysa farklı şehirlerde aynı kitabı okumuştuk.
Hatta tüm servetim olan kitaplarımda yıllarca seni okudum ben.
Okudukça katladım, kırdım sayfaların kenarlarını.
Beni kırdığın yerden kırdım kitaplarımı.
Seni kıramazdım...
Çünkü seni severken içime sonsuz bir ışık hüzmesi dolardı
ve ölümsüz hissederdim.
Ne zaman beni sevmediğine inanabildim
işte o zaman Allahın kendi suretinden yarattığı normal bir insan gibi hissettim.
Aslında bir bakıma ben dünyanın ölümlü olduğunu da senden öğrendim.
Ve..
Artık sana ayırdığım hayatın neresinden dönersem kârdır diyorum.
Şimdi gidip ağlanacak halime bol köpüklü bir kahve yapıp senden önceki hayatımın tadını çıkaracağım.
Özür dilerim seni bu kadar sevdiğim için
Özür dilerim seni unutmak zorunda kaldığım için
Özür dilerim gidişine katre katre alıştığım için
Özür dilerim;
Artık senden sonra diye bir şey olmadığı
Sadece senden öncesini yaşama kararı aldığım için...
Özür dilerim
Göz kırpmamış uykusuzluktan geldim sana
Suyu zehir yollar, günü zifir yolculuklarda
Bata çıka
Boğula boğula
Ruhu çıplak
Teni ıpıslak
Sürdüm kalbimi aşkına
Hatıralar yazmasan da
Hatırını karalama
Seni sevmek kolay değil,
Yoklarının inadına inadına
Olmazlarında, sabrı zorlaya zorlaya
Aklımı hor
Gönlümü hoş gör
Bu kadar imkansızlaşma
Vazgeçmeyeceğime alış
Seni sevişime karışma...
