Osmaniye’lilerin yakından tanıdığı Özden Kardeşlerden sözetmek istiyorum.
Yüksel Özden; emekli Vali vekiliydi. Emekli olduktan sonra memleketi Osmaniye’ye gelerek Kültür ve Turizmle ilgili konulara ağırlık vererek Osmaniye’nin tanıtılmasına uğraştı. Bu konuda Osmaniye Kültür ve Turizm Derneği’nu kurdu.
Emekli Albay A. Neşet Dinçer ile birlikte yanlarında kendileri gibi Osmaniye sevdalısı kişileri de alarak çeşitli çalışmalar yaptılar. O dönemlerde Kastabala antik kenti gün yüzüne çıktı, tanındı, şenlikler yapıldı.
Yüksel Özden, Osmaniye sokaklarında dolaşırken yerel gazetelerin matbaalarına uğrar, günlük gazetesini alır, mutlaka belli bir ücretini de öderdi. Yerel gazete dağıtan çocukları gördüğünde bir gazete ister, mutlaka bedelini de öderdi. Yüksel Özden’i yolda gördüğünüzde koltuğunun altında günlük yaygın basın ile birlikte, dergi ve yerel gazeteleri mutlaka görürdünüz.
İstanbul Şile’de kaymakamlık yaptığı ilçeye yaptıkları hizmetlerden dolayı deniz kenarındaki bir parka Yüksel Özden’in adı verilmişti.
Osmaniye’ye döndüğünde kardeşleriyle birlikte bazı arsalarını kamuya bağışlamıştı.
Emekli Vali Vekili Yüksel Özden ve kardeşleri evlenmedikleri için tek mirasçıları da kendileriydi. Musa Şahin Bulvarı üzerindeki iki katlı evlerini Kültürevi olarak bağışlamışlardı.
Yüksel Özden öldükten sonra kız kardeşleri Gebeli mahallesindeki Huzurevi arsasını bağışladılar ve buraya Özden kardeşlerin adını taşıyan Huzurevi yapıldı. Bunun hemen yanındaki arsayı da bağışlayan Özden kardeşler, ayrıca bir de çocuk yuvası için arsa bağışladılar.
Osmaniye’de varlıklarını bağışlayan böylesi insanların adları kendi katkıları olan yerlerin dışında bir başka yere verilmedi.
Günay Özden tek kaldığı evde iki gün önce rahatsızlanır. Evde kimse olmadığı için iki gün sonra fark edilip odaya girilerek hastaneye kaldırılır. Günlerdir yalnızlık ve açlıktan iyice dermandan düşen Günay Özden şimdi Osmaniye Devlet hastanesinde tedavi altında bulunuyor.
Ellerindeki arsaları bağışlarken teşekkür edilen bu insanların evlerinde yalnız kalmamaları için bir bakıcı tutulamaz mıydı?
Osmaniye’de insanların değeri yaşarken değil, öldükten sonra biliniyor. Özden kardeşlerin isimleri Huzurevindeki levhada yaşatılacak. Önemli olan isimlerin levhalarda yaşatılması değil, yaşarken zor günlerinde sağlıkları ile ilgilenmek önemlidir.
Hastanede şu anda tedavi görmekte olan Günay hanıma geçmiş olsun der, kısa sürede yeniden sağlığına kavuşmasını ümit ederken, Valiliğin de bu konuda gereken ilgiyi göstereceğini bekleriz. Saygılarımla…
Yüksel Özden; emekli Vali vekiliydi. Emekli olduktan sonra memleketi Osmaniye’ye gelerek Kültür ve Turizmle ilgili konulara ağırlık vererek Osmaniye’nin tanıtılmasına uğraştı. Bu konuda Osmaniye Kültür ve Turizm Derneği’nu kurdu.
Emekli Albay A. Neşet Dinçer ile birlikte yanlarında kendileri gibi Osmaniye sevdalısı kişileri de alarak çeşitli çalışmalar yaptılar. O dönemlerde Kastabala antik kenti gün yüzüne çıktı, tanındı, şenlikler yapıldı.
Yüksel Özden, Osmaniye sokaklarında dolaşırken yerel gazetelerin matbaalarına uğrar, günlük gazetesini alır, mutlaka belli bir ücretini de öderdi. Yerel gazete dağıtan çocukları gördüğünde bir gazete ister, mutlaka bedelini de öderdi. Yüksel Özden’i yolda gördüğünüzde koltuğunun altında günlük yaygın basın ile birlikte, dergi ve yerel gazeteleri mutlaka görürdünüz.
İstanbul Şile’de kaymakamlık yaptığı ilçeye yaptıkları hizmetlerden dolayı deniz kenarındaki bir parka Yüksel Özden’in adı verilmişti.
Osmaniye’ye döndüğünde kardeşleriyle birlikte bazı arsalarını kamuya bağışlamıştı.
Emekli Vali Vekili Yüksel Özden ve kardeşleri evlenmedikleri için tek mirasçıları da kendileriydi. Musa Şahin Bulvarı üzerindeki iki katlı evlerini Kültürevi olarak bağışlamışlardı.
Yüksel Özden öldükten sonra kız kardeşleri Gebeli mahallesindeki Huzurevi arsasını bağışladılar ve buraya Özden kardeşlerin adını taşıyan Huzurevi yapıldı. Bunun hemen yanındaki arsayı da bağışlayan Özden kardeşler, ayrıca bir de çocuk yuvası için arsa bağışladılar.
Osmaniye’de varlıklarını bağışlayan böylesi insanların adları kendi katkıları olan yerlerin dışında bir başka yere verilmedi.
Günay Özden tek kaldığı evde iki gün önce rahatsızlanır. Evde kimse olmadığı için iki gün sonra fark edilip odaya girilerek hastaneye kaldırılır. Günlerdir yalnızlık ve açlıktan iyice dermandan düşen Günay Özden şimdi Osmaniye Devlet hastanesinde tedavi altında bulunuyor.
Ellerindeki arsaları bağışlarken teşekkür edilen bu insanların evlerinde yalnız kalmamaları için bir bakıcı tutulamaz mıydı?
Osmaniye’de insanların değeri yaşarken değil, öldükten sonra biliniyor. Özden kardeşlerin isimleri Huzurevindeki levhada yaşatılacak. Önemli olan isimlerin levhalarda yaşatılması değil, yaşarken zor günlerinde sağlıkları ile ilgilenmek önemlidir.
Hastanede şu anda tedavi görmekte olan Günay hanıma geçmiş olsun der, kısa sürede yeniden sağlığına kavuşmasını ümit ederken, Valiliğin de bu konuda gereken ilgiyi göstereceğini bekleriz. Saygılarımla…
