Osmaniye’de geçtiğimiz bir hafta boyunca Çocuk Şenliği rüzgârı esti. 29. kez düzenlendiğine göre, uzun yıllardır Osmaniye’nin geleneksel hale gelmiş tek organizasyonu denebilir.
Elbette her organizasyonun artı ve eksi yönleri olur. Çünkü Osmaniye, bu tür etkinlikleri daha büyük çapta yapabilecek ne nüfus büyüklüğüne, ne ekonomik güce ne de –yorumlardan gördüğüm kadarıyla– hoşgörüye sahip.
6 Şubat 2023 depreminde Osmaniye, çevremizdeki Kahramanmaraş, Hatay veya Adıyaman kadar büyük yıkım yaşamadı; fakat kendi ölçeğinde ciddi hasar gördü.
Dolayısıyla bu festivalle ilgili halkın farklı eleştiriler getirmesi doğaldır.
Ancak bazı sosyal medya hesaplarının bu eleştiriler karşısında geliştirdiği savunma argümanları gerçekten şaşırtıcı.
“Şehrin psikolojisine katkı” gibi bana göre temelsiz gerekçeler, vatandaşın aklıyla adeta alay etmektir.
Çünkü Osmaniyelinin psikolojisi playback ile söylenen iki saatlik bir konserle düzelmez.
Bu şehirde moral, arayolların düzgün olması, araçların ayda bir sanayiye gitmek zorunda kalmaması, mahallede ve yaylada suyun akması, elektriğin sürekli kesilmemesi, toplu taşımada klimanın çalışması, çarşıya eşiyle giden birinin rahatça kullanabileceği umumi tuvaletlerin varlığı ile düzelir.
Bir başka tartışma konusu ise sanatçının kıyafeti oldu.
Hâlâ orta çağ zihniyetinden kurtulamamış bazı kişiler, sahneye çıkan sanatçının giyimini diline dolamayı marifet sayıyor.
Oysa laik ve demokratik bir hukuk devletinde yaşıyoruz. Teşhire kaçmadığı sürece herkes istediğini giyebilir.
Çocuk Şenliği, şehrin tanıtımı ve turistik marka değerine katkı sağlama potansiyeline sahip, bu çok açık.
Ancak bunun için etkinliğin içeriği, kalitesi ve organizasyonun kapsayıcılığı daha da güçlendirilmeli; “psikoloji” gibi soyut bahaneler yerine, halkın günlük yaşamını doğrudan iyileştirecek adımlar atılmalıdır.
Yoksa Osmaniye’nin morali konserle değil, yaşam standartlarının yükselmesiyle düzelir.
Yorum Yazın