Yeni eğitim ve öğretim yılı Pazartesi günü ilk ders zilinin çalması ile başladı. Her yıl çeşitli sorunlarla açılan eğitim-öğretim yılı, bu yıl da geçmiş yıllardakinden farklı olmadı.
Okul masraflarını, servis ücretleri ve okullardaki yemek ücretleri günün ekonomik koşullarına göre doğal olarak artış gösterdi.
Geçtiğimiz yıla oranla iki kat artan okul giderlerinin sorumlusu olarak “Dış güçler” sözü söylenecek mi bilemem!?
Türkiye’de “aç ve işsiz yok!.., “ İş var ama çalışmak istemeyenler var!”, “Eskiden ekmek 1 liraydı alınamıyordu, bugün ekmek 5 lira herkes alabiliyor!” gibi sözleri anımsatarak yazıma başlamak istiyorum.
Okullarımızda eğitim-öğretim veren öğretmenlerin kılık kıyafet, hatta sakal uzatmaları bile serbest bırakıldı. Ama öğrenciler için her okulda ayrı forma giyilmesi zorunluluğu sürüyor.
Bir kentte belli giysi satıcıları ile anlaşma yapılarak okulların formalarını veliler oralardan almak zorunda kalıyorlar.
Okul yöneticileri veya Milli Eğitim Müdürlükleri, okul formalarının satılabilmesi için giysi satıcıları ile belli bir anlaşmayı hangi yol, yöntem ve koşullarda yaptıkları merak ediliyor!
Bir öğrencinin giydiği siyah pantolon normal giysi satıcılarında 100 Tl ise, öğrenci giysisi adı ile satılan yerlerde 125 Tl olarak satılıyor.
Bu konuda günün ekonomik koşullarında öğrencilere forma giyilmesini dayatmak yerine, temiz ve düzenli giysi serbestliği getirilmesi en doğrusu olacaktır.
Okul servis ücretlerine gelince, Okul yönetimi tarafından servis sürücüleri ile yapılan anlaşmalarda hangi yol, yöntem ve koşullar uygulanıyor!?
Öğrenci servisinin bir okulla taşıma yapabilmesi için yapılan anlaşmalarda öğrenci başına Okul yönetimine belli bir rakamda para verildiği doğru mu?
Öğrenci servislerinden Okul yönetimlerinin öğrenci başına aldıkları “okulla çalışabilme parası” doğru ise, bu rakamın öğrenci velilerinin sırtına yansıtılması anlamını taşımaktadır.
Servis ücretlerinin belirlediği rakamların üzerinde para istemeleri olayı da daha farklı bir olay olarak karşımıza çıkmaktadır.
Okul kantinlerine bakalım. Burada da kantin işletmecilerinin Okul yönetimi ile anlaşma yapabilmeleri için, yapılan ihalenin dışında farklı yol, yöntem ve koşulların ortaya çıktığını duymaktayız.
Burada kantin işletmecileri ile yapılan anlaşmaların neticesindeki masraflar, yine velilerin bütçelerine yansıtılması anlamına gelmektedir.
Bir de toplu taşıma araçlarına gözatalım. Servisle okula gidemeyen öğrencilerin toplu taşıma araçlarını kullanmak zorunda olanların sıkıntılar yaşadıkları konusunda şikayetler alıyorum.
Kenar Mahalledeki okullara gitmek zorunda kalan öğrenciler, bu güzergahta çalışan toplu taşıma araçlarının geç geldiğini, bazıların ise okula belli uzaklıklarda bıraktıkları yönünde sızlanmalar geliyor bana.
Bu konuda da Belediye yetkililerinin toplu taşıma araçları üzerindeki denetimlerinin önemi ortaya çıkıyor.
Yeni eğitim ve öğretim yılı için bugünlük yazacaklarım bununla kalmayacak. Bakım ve onarımları tamamlanamayan ve 60-70 kişilik dersliklere de sanırım yetkililer çözüm bulacaklardır. Sağlıklı ve başarılı eğitim ve öğretim yılı dileklerimle…
Yorum Yazın