Çocukluk yıllarımda “Nisan yağmurları” ile ilgili büyüklerimiz güzel yorumlar getirirdi.
Nisan ayında yağan yağmurun temizlik, güzellik, huzur verdiğini, Nisan ayındaki yağmur suyu ile banyo yapmanın sağlık açısından çok iyi geldiği, hatta günahların bile arınmasına neden olduğunu söyleyenler olurdu.
Nisan ayının bu günlerinde birkaç gündür güzel yağmurla yaşıyoruz. Bu güzelliklerin içerisinde en çok sevindiğim olay ise cadde ve sokakları kirleten duyarsız insanların atıkları, yağmurlar sayesinde temizleniyor.
Cadde ve sokakları kirleten duyarsız insanların atıklarının temizlenmesi ve temiz bir çevrede yaşayabilmemiz için yağmurların yağmasını mı beklemek zorunda kalacağız.
Yağmur sonrasında yolları izliyorum, yolda yürüyen insanları ve taşıtların hareketlerine bakıyorum. Yerdeki kirlilikler ya kaldırımın kenarına takılmış, ya da yağmur suyu kanallarına akarak gitmiş, yollar temizlenmiş.
Yolda yürüyen insanlara bakıyorum, giysileri ütülü, yeni ve düzgün adımlarla yürüyorlar.
O insanlar ki, yağmurun temizlediği yollardaki kirliliğin belki de daha fazlasını yüreğinde ve belleğinde saklayanlar olduğunu sezinliyorum.
Yollardaki kirlilikleri yağmur suları temizlerken, insanların yüreklerindeki fesatlıkları, art niyetli hareketleri, çıkarları uğruna takla atmaları ve yeryüzünde hep bana diyerek başkalarını kıskanarak yaşadıklarını sananların geleceklerini düşünüyorum.
Böylesi insanların yüreklerinin nasıl temizleneceğini merak ederken, aklın ve insanoğlunun düşünce eylemini neden kötü amaçlı olarak kullandıkları yönünde anlamaya çalışıyorum.
Bir insan düşünün, konuşmasında, size selam verişinde, selamınızı alışında iyi niyetli biri olduğunu anlayabilirsiniz.
Karşınızdan gelen birine selam verdiğinizde alaycı bir biçimde; “Aleyyykümmselammmm!”diye yanıt veriyorsa, böylesi kişilerin selamınıza karşılık vermesindeki kullandığı kelimeleri ezerek yanıtı ile neyi amaçladığını düşünebiliyor musunuz?
Bir insan vardır, sizinle konuşurken, halk deyimi ile “ağzından bal akar” gibi sözcükleri gayet güzel, kelimeleri ezmeden, belini kıvırmadan, ellerini yüzünüze doğru gözlerinize sokarcasına hareket ettirmeden konuşuyorsa, onunla konuşmak rahatlatır insanı.
Bir radyo dinliyorum, program sunucusu konuşuyor, sözcükleri o kadar rahat söylüyor ki, onu dinlerken insanın içi rahatlıyor. Ardından gelecek tümceleri merak ediyorsunuz, söylediklerini rahat şekilde anlarken dinleniyorsunuz.
Bir başka programcıyı dinlerken, sözcükleri ezerek, boynunu kıvırarak, dişlerinin arasında bazı harfleri yutarak, sözde kendini nazik göstermeye çalışarak konuşuyorsa bu programcıyı dinlerken içiniz sıkılıyor.
Yeniden Nisan yağmurlarına dönelim. Bu ayda yağan yağmurların güzellikler getirmesi olayının en önemlisi de çiçeklerin açması, ağaçların ve kısacası tüm yeşilliklerin doğaya güzellikler getirmesi olarak görülür.
Bu yağmurlar doğanın güzelleşmesine, yeşilliklerin gözlerimize daha hoş görünmesine etken olması yolundan hareketle, insanların yüreklerindeki kin, öfke, garez ve kıskançlıkları da yıkaması dileğiyle, saygılar…
Nisan ayında yağan yağmurun temizlik, güzellik, huzur verdiğini, Nisan ayındaki yağmur suyu ile banyo yapmanın sağlık açısından çok iyi geldiği, hatta günahların bile arınmasına neden olduğunu söyleyenler olurdu.
Nisan ayının bu günlerinde birkaç gündür güzel yağmurla yaşıyoruz. Bu güzelliklerin içerisinde en çok sevindiğim olay ise cadde ve sokakları kirleten duyarsız insanların atıkları, yağmurlar sayesinde temizleniyor.
Cadde ve sokakları kirleten duyarsız insanların atıklarının temizlenmesi ve temiz bir çevrede yaşayabilmemiz için yağmurların yağmasını mı beklemek zorunda kalacağız.
Yağmur sonrasında yolları izliyorum, yolda yürüyen insanları ve taşıtların hareketlerine bakıyorum. Yerdeki kirlilikler ya kaldırımın kenarına takılmış, ya da yağmur suyu kanallarına akarak gitmiş, yollar temizlenmiş.
Yolda yürüyen insanlara bakıyorum, giysileri ütülü, yeni ve düzgün adımlarla yürüyorlar.
O insanlar ki, yağmurun temizlediği yollardaki kirliliğin belki de daha fazlasını yüreğinde ve belleğinde saklayanlar olduğunu sezinliyorum.
Yollardaki kirlilikleri yağmur suları temizlerken, insanların yüreklerindeki fesatlıkları, art niyetli hareketleri, çıkarları uğruna takla atmaları ve yeryüzünde hep bana diyerek başkalarını kıskanarak yaşadıklarını sananların geleceklerini düşünüyorum.
Böylesi insanların yüreklerinin nasıl temizleneceğini merak ederken, aklın ve insanoğlunun düşünce eylemini neden kötü amaçlı olarak kullandıkları yönünde anlamaya çalışıyorum.
Bir insan düşünün, konuşmasında, size selam verişinde, selamınızı alışında iyi niyetli biri olduğunu anlayabilirsiniz.
Karşınızdan gelen birine selam verdiğinizde alaycı bir biçimde; “Aleyyykümmselammmm!”diye yanıt veriyorsa, böylesi kişilerin selamınıza karşılık vermesindeki kullandığı kelimeleri ezerek yanıtı ile neyi amaçladığını düşünebiliyor musunuz?
Bir insan vardır, sizinle konuşurken, halk deyimi ile “ağzından bal akar” gibi sözcükleri gayet güzel, kelimeleri ezmeden, belini kıvırmadan, ellerini yüzünüze doğru gözlerinize sokarcasına hareket ettirmeden konuşuyorsa, onunla konuşmak rahatlatır insanı.
Bir radyo dinliyorum, program sunucusu konuşuyor, sözcükleri o kadar rahat söylüyor ki, onu dinlerken insanın içi rahatlıyor. Ardından gelecek tümceleri merak ediyorsunuz, söylediklerini rahat şekilde anlarken dinleniyorsunuz.
Bir başka programcıyı dinlerken, sözcükleri ezerek, boynunu kıvırarak, dişlerinin arasında bazı harfleri yutarak, sözde kendini nazik göstermeye çalışarak konuşuyorsa bu programcıyı dinlerken içiniz sıkılıyor.
Yeniden Nisan yağmurlarına dönelim. Bu ayda yağan yağmurların güzellikler getirmesi olayının en önemlisi de çiçeklerin açması, ağaçların ve kısacası tüm yeşilliklerin doğaya güzellikler getirmesi olarak görülür.
Bu yağmurlar doğanın güzelleşmesine, yeşilliklerin gözlerimize daha hoş görünmesine etken olması yolundan hareketle, insanların yüreklerindeki kin, öfke, garez ve kıskançlıkları da yıkaması dileğiyle, saygılar…
