Osmaniye’mizin işgal kuvvetlerinden kurtuluşunun 91. yıldönümü çeşitli etkinliklerle kutlandı.
Dünkü final günü yağışlı ve soğuk havaya rağmen coşkuluydu. Sanatçı Mustafa Ceceli nedeniyle de olsa, insanların 91.yıl öncesindeki işgale karşı dik durmanın sevinci yaşanıyordu cadde ve sokaklarda.
Atatürk caddesinden ilerleyip, Doktor Ahmet Alkan caddesine geçiyorum, insanlar yoğun şekilde kaldırımlardan taşmışlar yollarda yürüyorlar. Oradan Palalı Süleyman Caddesi, Cevdet Sunay caddesi üzerinden ilerliyorum. İnsanlar caddeleri doldurmuşlar. Özellikle de gençleri bu soğuk ve yağmurlu havada sokaklarda olmaları, kurtuluş coşkusunu paylaşmak için kent merkezine gelmeleri geleceğimiz açısından sevindiriyor beni.
Kurtuluş etkinlikleri Musa Şahin bulvarı üzerindeki Kıbrıs Şehidi Halil İbrahim Karaoğlanoğlu parkının önündeki Devlet Bahçeli Meydanı’nda yapılacaktı.
Törenlerin bu alanda yapılması ile Gaziantep-Adana yönüne seyreden araçlar Musa Şahin Bulvarının Bahçeli Meydanı bölümüne geldiklerinde başka yollara yönlendiriliyor, trafik törenler boyunca bu alanda çalıştırılmıyordu.
Havanın yağışlı olması nedeniyle program son gün Salı Pazarı alanındaki kapalı yerde yapıldı. Bu arada kutlamaların en coşkulu anı olarak bilinen sanatçı Mustafa Ceceli’de konserini burada verirken, son günün coşkusunu yaşattı.
İşte asıl kentteki kalabalık konser sonrasında yaşandı. İnsanlar yollara çıkıp evlerine dönerken etkinlikteki sanatçının şarkılarını yorumlayarak yürüyorlardı.
Güneşli bir hava yaşansaydı Osmaniye’de ve Bahçeli meydanı’nda gerçekleşseydi konser o zaman kalabalığın daha da yoğun olacağını gözlerimin önüne getirdim. Yine de çare bulundu ve Salı pazarındaki kapalı alan iyi ki varmış diye düşündüm.
Bunda da bir hayır vardır, havanın yağışlı olması belki de kurtuluş savaşı şehitlerimiz için dökülen gözyaşlarıydı. Gökyüzü bile ağlıyordu 91. yıl önceki bu topraklar için canlarını feda eden şehitlerimize. Gökyüzünden dökülen yağmur damlalarını her yurtsever insanın şehitlerimiz için döktükleri gözyaşına benzettim.
Vatan toprakları önemli ve bir o kadar da kutsal değerlerimiz olduğunu düşündüğümüzde, 91 yıl önceki emperyalizme karşı atalarımızın verdiği mücadelenin bugün bizlere birer ders notu olarak belleğimizden çıkmamasını günümüz gençlerimize anımsatmayı da bir görev sayıyorum.
Dün Osmaniye’de yediden yetmişe herkesin coşkusu aynıydı. Topraklarımızdan kovulan işgalcilerin gönderilmesi sevinci yaşanırken, gökyüzü ağlıyordu, gökyüzünün gözyaşları ile kurtuluş savaşı şehitlerimiz içindi. Tabi ki bunu anlayabilenler anlayabilirdi.
Susuzluk çekmeyen susamayı, aç kalmayan açlığı, topraksız olmayan da toprağın değerini nasıl bilecek. 91. yıl öncesini sadece anımsamak değil, o günlerin acılarından ders çıkarabilmek umudu ile saygılar…
