Osmaniye Belediyesi 2. kitap fuarının sona ermesinin ardından, fuarla ilgili izlenimlerimi bugünde sizlerle paylaşmak istedim.
Fuarın ikincisi gerçekleşirken, önümüzdeki yıllarda eksik ve aksaklıkların giderileceğini düşünüyorum.
Kitap Fuarında yaşananları, ziyaretçilerin ilgisi ve yayınevleri işletmecilerinin görüşlerini de yine burada sizlerle paylaşmak istiyorum.
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, bu yıl ki kitap fuarı Osmaniye’miz adına çok şeyler kazandırdı. Çocuklarımızın kitaplarla tanışmaları, bazı yayınevlerinin ilkokul öğrencilerine ücretsiz kitap hediye etmeleri, yetişkinlerin arayıp bulamadıkları yazarlarla ilgili serzenişlerini bizlerle paylaşmaları, Üniversite öğrencilerinin yine yayınevlerinin bu yıl yeterince kaliteli kitaplar getirmediği yönündeki tepkilerini yine ziyaretler sırasında öğrenmiş oldum.
Dünkü yazımda da belirttiğim gibi ziyaretçi sayısı azımsanmayacak kadardı. Belediye Basın’dan yapılan açıklamaya göre 80 bin dolayında ziyaretçi kitap fuarına uğramıştı. Ben de dünkü yazımda 76 bin 200 dolayında olarak yazmıştım.
Kitap satışları ile ilgili bilgilendirme yapmak istiyorum. Bu konudaki bilgileri yayınevi sahiplerinin son gündeki değerlendirmelerindeki sohbetlerimiz sonucunda edindiğimi de vurgulamak isterim.
Bir yayınevi sahibi İzmir’deki kitap fuarındaki elemanı ile görüşüyordu. İzmir’de de aynı gün fuar sona ererken, telefonun ucundaki eleman günlük otel parasını bile çıkaramadığından yakınıyordu. Osmaniye’deki satışları sorduğumda ise, ilk üç günde biten bir kitabı yeniden kargo ile getirttiğini ve Osmaniye’deki kitap satışlarından memnun olduğunu dile getirdi.
Yayınevi sahipleri ile sohbetlerimde, gittikleri kitap fuarlarında hangi illerde satışların yoğun, hangi illerde düşük olduğunu öğrenmek istedim.
İlginç değerlendirmelerle karşılaştığımı vurgulamak isterim. Bu illeri sizlerle paylaştığımda sizlerde en az benim kadar şaşıracaksınız!
Yayınevi işletmecilerinin gittikleri kitap fuarlarında; Çanakkale, İzmir, Balıkesir ve Manisa gibi illerde masraflarını bile karşılayamadıkları, bu illerimizde kitap alan sayısının düşük olduğundan yakındılar.
Osmaniye’deki satışlardan memnun olan yayınevi işletmecileri; Kayseri, Eskişehir, Ankara, Konya, Gaziantep, Kahramanmaraş, Şanlıurfa, Hatay, Malatya, Tekirdağ ve Elazığ gibi illerdeki kitap satışlarında zarar etmediklerini dile getiriyorlardı.
Osmaniye’deki kitap fuarından yayınevi sahiplerinin memnun kalması, gelecek yıllar için sevindirici bir olaydı. Ayrıca şair ve yazarlar bu kentin insanı yoğun ilgi gösteriyordu. Gerek kitaplarını imzalarken, gerekse söyleşiler sırasında şair ve yazarlara daha yakın olabilme, birlikte fotoğraf çektirme konusunda yine kentimizin insanları samimi ve sıcak kanlı hareket ediyorlardı.
Bu arada bazı şair ve yazarların da bu kentin insanına karşı “kendini beğenmiş” türden, tepeden bakmaları olayları ile da karşılaştığımı vurgulamak istedim. Aynı şekilde bazı yayınevlerinin kitap almak isteyenlerin pazarlık yapmak istemesi durumunda davranışları da yine bana ulaşan tepkiler arasında notlarıma düştü.
Yayınevi sahiplerinin müşteriye karşı “eyvallah etmez” tavırları değil de, en çok kendisi ile samimiyet kurmak isteyen okuyuculara karşı “kendini beğenmişlik” içinde olan şair ve yazarların tavırlarına üzüldüm.
Şair ve Yazarlar duygusal insanlardır, insanların psikolojilerini iyi bilenler olarak bilinir. Okuyucuları ile samimi olmak varken, farklı yolu seçmek onların gelecekleri açısından iyi sonuçlar doğurmaz. Saygılarımla…
