Kavga; tartışma ile başlayan sonunda da bazı anlarda üzücü olayların yaşandığı eylem biçimidir.
Tartışmanın başlamasındaki nedenler ise, karşılıklı anlayışsızlık olarak tanımlanır.
Günümüzde tartışmaların kavgaya dönüşmesi veya hiç tartışma olmadan cinayetlerin işlenmesi olaylarına tanık olmaktayız.
Son yıllardaki değişik cinayetleri baktığımızda, çoğunlukla ekonomik nedenleri öğreniyoruz.
Alacağını alamayan bir insana borçlu olan kişinin sert tavırları, vurdum duymak hareketleri veya vermeme gibi davranışları sonucunda tartışmanın sonunda kavgalar çıkabiliyor.
İşyerlerinde, aynı işte çalışanların birbirlerini çekemeyerek ustalarına şikayet etmeleri de işyerlerinde tartışmaları kavgalara götürebiliyor.
Sattığı ürünün parasını alamayan bir esnaf, eğer elinde senet yoksa alacaklısı ile tartışıp kavga yapabiliyor.
Kafasında bir çok sorunu olan birinin yolda yürürken yanından geçen birinin bakışından kuşkulanıp “yan baktın” tartışması kavgaya dönüşebiliyor.
Bir de siyasi ahlak ve bilgi birikimi olmadan siyaset konuşanların kendi aralarındaki tartışmalarının kavgaya dönüşmesi olayı var.
Tüm bu tartışmaların ardından kavgaya dönüşen olayların altında kültürel eksiklik yatıyor.
Karşılıklı konuşmanın tartışmaya dönüşmemesi, kültürel eksikliğin, hoşgörüsüzlüğün ürünü olarak ortaya çıkabiliyor.
Fikirlere saygılı olmak, karşınızdakinin de haklı olabileceğini, iddialarının karşınızdaki insana ait olduğunu birbirlerine saygılı şekilde anlayabilseler tartışma büyümeyecektir.
Bildiklerini ‘en iyi kendisinin bildiğini sananlar’ karşısındaki kişinin bilgilerinin neler olduğunu kavrayamayanların tartışmaları da kavgaya neden olabiliyor.
Günümüzdeki kavgaların çoğunluğunun altında ekonomik nedenler yatıyor demiştim.
Ekonomik olarak zorluk çeken insanlar, alacaklarını alamayınca evinin kirasını ödeyemez, elektrik ve su faturasını yatıramaz hale geliyor. Bir de bakkalın ekmek vermediğini düşündüğümüzde alacaklı insan, alacağı kişi ile tartışması ve ağzından çıkan sözlerin nereye gideceğini bile düşünemeyebiliyor.
Burada, borçlu olanın alacaklısını anlaması olayı yatıyor. Borçlu insan da alacaklarını alamamış ve bu nedenle borcunu ödeyememişse işte işin çivisi burada çıkıyor.
Borçlu insan da aynı duygularla karşısındaki kişi ile tartışırken, o da ağzından çıkan sözlerin nereye varabileceğini düşünmeden yüksek sesle konuştuğunda iki tara arasındaki tartışmanın kavgaya dönüşmesi olayı ortaya çıkıyor.
Eğitim ve kültür bu noktada önem taşıyor demiştim. Eğitimsiz ve kültür yetersizliği olan insanların çok olduğu toplumlarda karşılıklı diyaloğ ve anlayış eksikliği görülür.
Halkımız arasındaki kavgaların nedenlerini böyle dile getirirken, bizleri temsil etsin diye TBMM’ne gönderdiğimiz Milletvekillerinin salondaki küfürleri ve salanlar yumrukların altında neler yatıyor? Onlar bizlerden daha eğitimli, okumuş ve kültürlü insanlar diye gönderdiğimiz bu insanların kavgalarına ne diyelim! Saygılarımla…
Tartışmanın başlamasındaki nedenler ise, karşılıklı anlayışsızlık olarak tanımlanır.
Günümüzde tartışmaların kavgaya dönüşmesi veya hiç tartışma olmadan cinayetlerin işlenmesi olaylarına tanık olmaktayız.
Son yıllardaki değişik cinayetleri baktığımızda, çoğunlukla ekonomik nedenleri öğreniyoruz.
Alacağını alamayan bir insana borçlu olan kişinin sert tavırları, vurdum duymak hareketleri veya vermeme gibi davranışları sonucunda tartışmanın sonunda kavgalar çıkabiliyor.
İşyerlerinde, aynı işte çalışanların birbirlerini çekemeyerek ustalarına şikayet etmeleri de işyerlerinde tartışmaları kavgalara götürebiliyor.
Sattığı ürünün parasını alamayan bir esnaf, eğer elinde senet yoksa alacaklısı ile tartışıp kavga yapabiliyor.
Kafasında bir çok sorunu olan birinin yolda yürürken yanından geçen birinin bakışından kuşkulanıp “yan baktın” tartışması kavgaya dönüşebiliyor.
Bir de siyasi ahlak ve bilgi birikimi olmadan siyaset konuşanların kendi aralarındaki tartışmalarının kavgaya dönüşmesi olayı var.
Tüm bu tartışmaların ardından kavgaya dönüşen olayların altında kültürel eksiklik yatıyor.
Karşılıklı konuşmanın tartışmaya dönüşmemesi, kültürel eksikliğin, hoşgörüsüzlüğün ürünü olarak ortaya çıkabiliyor.
Fikirlere saygılı olmak, karşınızdakinin de haklı olabileceğini, iddialarının karşınızdaki insana ait olduğunu birbirlerine saygılı şekilde anlayabilseler tartışma büyümeyecektir.
Bildiklerini ‘en iyi kendisinin bildiğini sananlar’ karşısındaki kişinin bilgilerinin neler olduğunu kavrayamayanların tartışmaları da kavgaya neden olabiliyor.
Günümüzdeki kavgaların çoğunluğunun altında ekonomik nedenler yatıyor demiştim.
Ekonomik olarak zorluk çeken insanlar, alacaklarını alamayınca evinin kirasını ödeyemez, elektrik ve su faturasını yatıramaz hale geliyor. Bir de bakkalın ekmek vermediğini düşündüğümüzde alacaklı insan, alacağı kişi ile tartışması ve ağzından çıkan sözlerin nereye gideceğini bile düşünemeyebiliyor.
Burada, borçlu olanın alacaklısını anlaması olayı yatıyor. Borçlu insan da alacaklarını alamamış ve bu nedenle borcunu ödeyememişse işte işin çivisi burada çıkıyor.
Borçlu insan da aynı duygularla karşısındaki kişi ile tartışırken, o da ağzından çıkan sözlerin nereye varabileceğini düşünmeden yüksek sesle konuştuğunda iki tara arasındaki tartışmanın kavgaya dönüşmesi olayı ortaya çıkıyor.
Eğitim ve kültür bu noktada önem taşıyor demiştim. Eğitimsiz ve kültür yetersizliği olan insanların çok olduğu toplumlarda karşılıklı diyaloğ ve anlayış eksikliği görülür.
Halkımız arasındaki kavgaların nedenlerini böyle dile getirirken, bizleri temsil etsin diye TBMM’ne gönderdiğimiz Milletvekillerinin salondaki küfürleri ve salanlar yumrukların altında neler yatıyor? Onlar bizlerden daha eğitimli, okumuş ve kültürlü insanlar diye gönderdiğimiz bu insanların kavgalarına ne diyelim! Saygılarımla…
