Dünkü köşemde “Kadınlar Günü”nün doğuşu ve gelişimini konu edinmiştim. Dün Osmaniye’de kadınlar Günü ile ilgili etkinlikler sevindirici bir gelişmeydi.
Cumhuriyet Meydanı’nda, “Elişi Pazarı” açılışında emekçi kadınların ürünlerini inceledik. Sergi açılışına gelen çok sayıda kadının orada olması ise ayrı bir gurur kaynağı oluyordu.
On yıl öncelerine gittim birden, düşündüm. Hatta bazı arkadaşlarla olayı paylaştık. On yıl öncelerinde “8 Mart” gününde CHP’li kadınlar Atatürk Anıtına çelenk koyar, saygı duruşunda bulunur, ardından da basın açıklaması yapılırdı. Kadınlardan çok erkekleri görürdük orada.
Süreç içerisinde MHP’li kadınlarda 8 Mart’ı kutlamaya başladı. Rahime Hatun Anıtı önünde dua okuyup, basın açıklaması yapmaya başladılar. Süreç geliştikçe diğer siyasi partilerin kadın kolları da parti binalarında basın açıklamaları veya değişik yöntemlerle ‘Kadınlar Günü’nü kutlamaya başladılar.
İlk yıllarda “Dünya Kadınlar Günü” denildiğinde, ‘Emekçi’ sözcüğünden rahatsız olanlar ‘solcular’ kutluyor diye yaklaşılmıyordu. Olayın gerçeği ise ‘emekçi kadınların bayramı’ydı. İşçi kadınların eylemi, fabrikada haklarını aradıkları için başlattıkları eylem sırasında yanmalarını anımsayın. Tarihi iyi okuyup algılarsanız gerçeği kadınların haklarını aramasından geliyor.
Seçme ve seçilme hakkı isteyen kadınların tarihteki eylemlerini anımsayın. Bir de Atatürk’ün kadınlara seçme ve seçilme hakkını verdiği tarihi düşünün.
Bugün dünyada ‘insan haklarından’ sözeden bazı devletlerin kadınlara uyguladıkları ‘halk gaspları’ ile eylem yapan kadınların fabrika önünde polis baskını ile fabrikaya girmelere ve yangında ölen kadınları anımsayın. Haklarını isteyen kadınların direnmeleri ile haklarını alabildiği ülkeler bugün gelmiş Türkiye devletine ‘insan hakları’ dersleri vermeye çalışıyorlar. Atatürk, kadın haklarını kendiliğinden vermiş bir lider olduğunu nasıl unutabiliyorsunuz?
Düne dönersek, Osmaniye belediyesi yerinde ve güzel bir etkinlik yaptı. Emekçi kadınları bir arada buluşturup, onların el emeği göz nuru eserlerinin sergilenmesini sağladı. Cumhuriyet Meydanı’nda dünkü etkinlik “Emekçi kadınlar günü”nün benimsendiğini gösteriyordu. Her siyasal düşünceden kadın birlikteydi ve haklarından konuşuyorlardı. Gündem ise bu kez kadına yönelik şiddetti.
Ardından Belediye Başkanı Kadir Kara’nın fıstık eleyen kadınlara öğle yemeği vermesi de yine güzellikler arasında yeralıyordu. Demekki 8 Mart, emekçi kadınların günleri ve onlara daha iyi yaşam standartları sağlama günü olarak benimsenmeye başlanıyordu.
Dün kadınlar günü nedeniyle ‘kadın haklarını’ savunanlar ne yaptılar diye düşündüm. Örneğin, yanınızda çalışan kadın veya kadınlara hafta sonu yerine dün haftalığını verdiniz mi?
Dün, işyerinde çalışan ve çaycılık yapan kadına bağırmadan, nazik şekilde çay isteyip, ardından da bir karanfil vereniniz oldu mu? Dün maaşının dışında yanınızda çalışan kadına ikramiye türü ödeme yaptınız mı?
Siyasetle uğraşıyorsanız eğer, dün partinizin il ve ilçe yöneticileri ile birlikte fabrikalarda çalışan kadınları ziyaret edip sorunlarını dinleme zahmetinde bulundunuz mu?
Kaldırımdan yürürken zorlanan kadınlar için dün kaldırımları işgal eden eşyalarınızı bir günlüğüne boşalttınız mı? Dün kadınlar için sıradan bir gün mü oldu, yoksa en azından çalışan bir kadını sevindirebildiniz mi?
Örneğin simit sevmeseniz bile simit satan bir sultanbeyli escort kadın birkaç simit alıp onun ekonomisine katkı verebildiniz mi? Eğer bunlardan herhangi birini yapmadı iseniz, ‘kadın hakları’ndan sözedip onların üzerinden siyaset yapmaya hakkınız olabilir mi? Saygılarımla…
