Eğlencelik kuru yemişlerden olan kabak çekirdeğinin nerelerde ve nasıl yenildiğinden sözedeceğim sizlere.
Bazılarınız; nereden çıktı şimdi kabak çekirdeğinin nerede ve nasıl yenildiğini gündeme getirmek diyeceksiniz.
Akşam saatlerinde gazetedeki işlerimi bitirdikten sonra gözlerimi dinlendirmek için bulvar boyu birkaç kilometre kaldırımda yürüyüş yaparım. Dün akşam saatlerinde yine aynı şekilde yürürken Kıbrıs şehidi Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu parkının yanından yürüyorum. Parkın levha direğinde daha önce bir sivil toplum kuruluşunun etkinliğinin afişleri yapıştırılmıştı, bunu gündeme getirirken, Belediye Zabıta ekiplerinin böylesi yerlere afiş yapıştıran kuruluşlara yasal işlem yapılmasını önermiştim.
Yine aynı yerden geçerken, aynı direklerdeki bir önceki afişin üzerine yeni bir afiş yapıştırılmıştı. Anlaşılan Karaoğlanoğlu parkının levhasının direkleri reklam panosu haline getirilmiş haldeydi.
Birkaç adım daha yürürken kaldırıma yakın yerdeki bankın üzerinde oturan bir vatandaş beni yanına çağırdı. Tanımıyordum ama vatandaşım oturduğu bankın çevresi kabak çekirdeğinin kabukları ile kirletilmiş, ayrıca poşetleri de aynı yere atılmıştı.
Yanına geldiğimde vatandaş ayağa kalkarak Osmaniyeli olup olmadığımı sorduktan sonra kendisinin Merzifonlu olduğunu söyledi.
Osmaniye’de görevli olan oğlunu ziyarete gelmişti ve dinlenmek üzere parkta oturuyordu.
Oturdum Merzifonlu’nun yanına, anlattıklarını sizlerle paylaşmak istiyorum: “Osmaniye Belediye Başkanı hangi partiden? Osmaniye kent merkezinde öteki parklar da aynı şekilde kirletilmiş halde mi? Ben burada oturuyorum, çevremdeki kabak çekirdeklerinin kabuklarını benim attığımı sanacaksınız şimdi.
Bizim Merzifon’daki hiçbir parkta böylesine kirlilik göremezsiniz, nedir böylesine duyarsızlık ve kirlilik? Bu parkın görevlisini de görmedim, şurada bir kişi bile olsa parkın içerisinde dolaşarak insanları uyarsa, kuru yemiş kabuklarınızı yere atmayın dese fena mı olur?”
Merzifonlu vatandaşı dinledim, dinlerken de başım öne eğikti. Ardından son bir soruyu bana yönelttiğinde yüzüm kızarmıştı; “Bu kentte hiç mi gazeteci yok beyefendi, bu kirliliği görüp neden haber yaparak Belediye Başkanını uyarmıyorlar”
İşte bu sözler karşısında tepemden aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki! Benim yerimde siz olsaydınız bu vatandaşa ne yanıt verebilirdiniz? O sırada Belediye başkanına yakınlığı ile tanıdığım iki kişi oradan geçiyorlardı, onları çağırdım ve Merzifonlu ile baş başa bırakırken;
“Ben gazeteciyim, bu vatandaşlar da Belediye Başkanımıza yakınlığı ile bilinen kişiler. Bana anlattıklarını bunlara da anlatır mısın?” diyerek Merzifonlu’nun yanından ayrıldım.
Geçtiğimiz günlerde iki arkadaşla Valilik tarafından yaptırılan Karaçay dere yatağındaki park ve gezi alanına gitmiştik. Buradaki oturakların çevresinde yeterince çöp kutuları vardı, aynı zamanda görevliler dolaşıyor, kuruyemiş yiyen insanları uyararak kabuklarının yere atılmaması önlemini de alıyorlardı.
İnsanlar çocukları ve eşleri ile birlikte gelip dinlenirken, çekirdek yemeyi de ellerinden bırakmıyorlardı. Hatta bazı kişileri biz de uyararak yerlerin temiz kalması adına, çekirdek kabuklarının hemen yan taraflarında bulunan çöp kutularına atmaları önerilerinde bulunduk.
Bu alandaki temizlik dikkatimizi çekerken, keşke dedik birbirimize, kent merkezindeki diğer parklarımız da böylesine temiz olabilse... Büyüklerimin öğrettiği; “Temizlik İmandan gelir!” sözünü anımsadım. Saygılarımla…
Bazılarınız; nereden çıktı şimdi kabak çekirdeğinin nerede ve nasıl yenildiğini gündeme getirmek diyeceksiniz.
Akşam saatlerinde gazetedeki işlerimi bitirdikten sonra gözlerimi dinlendirmek için bulvar boyu birkaç kilometre kaldırımda yürüyüş yaparım. Dün akşam saatlerinde yine aynı şekilde yürürken Kıbrıs şehidi Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu parkının yanından yürüyorum. Parkın levha direğinde daha önce bir sivil toplum kuruluşunun etkinliğinin afişleri yapıştırılmıştı, bunu gündeme getirirken, Belediye Zabıta ekiplerinin böylesi yerlere afiş yapıştıran kuruluşlara yasal işlem yapılmasını önermiştim.
Yine aynı yerden geçerken, aynı direklerdeki bir önceki afişin üzerine yeni bir afiş yapıştırılmıştı. Anlaşılan Karaoğlanoğlu parkının levhasının direkleri reklam panosu haline getirilmiş haldeydi.
Birkaç adım daha yürürken kaldırıma yakın yerdeki bankın üzerinde oturan bir vatandaş beni yanına çağırdı. Tanımıyordum ama vatandaşım oturduğu bankın çevresi kabak çekirdeğinin kabukları ile kirletilmiş, ayrıca poşetleri de aynı yere atılmıştı.
Yanına geldiğimde vatandaş ayağa kalkarak Osmaniyeli olup olmadığımı sorduktan sonra kendisinin Merzifonlu olduğunu söyledi.
Osmaniye’de görevli olan oğlunu ziyarete gelmişti ve dinlenmek üzere parkta oturuyordu.
Oturdum Merzifonlu’nun yanına, anlattıklarını sizlerle paylaşmak istiyorum: “Osmaniye Belediye Başkanı hangi partiden? Osmaniye kent merkezinde öteki parklar da aynı şekilde kirletilmiş halde mi? Ben burada oturuyorum, çevremdeki kabak çekirdeklerinin kabuklarını benim attığımı sanacaksınız şimdi.
Bizim Merzifon’daki hiçbir parkta böylesine kirlilik göremezsiniz, nedir böylesine duyarsızlık ve kirlilik? Bu parkın görevlisini de görmedim, şurada bir kişi bile olsa parkın içerisinde dolaşarak insanları uyarsa, kuru yemiş kabuklarınızı yere atmayın dese fena mı olur?”
Merzifonlu vatandaşı dinledim, dinlerken de başım öne eğikti. Ardından son bir soruyu bana yönelttiğinde yüzüm kızarmıştı; “Bu kentte hiç mi gazeteci yok beyefendi, bu kirliliği görüp neden haber yaparak Belediye Başkanını uyarmıyorlar”
İşte bu sözler karşısında tepemden aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki! Benim yerimde siz olsaydınız bu vatandaşa ne yanıt verebilirdiniz? O sırada Belediye başkanına yakınlığı ile tanıdığım iki kişi oradan geçiyorlardı, onları çağırdım ve Merzifonlu ile baş başa bırakırken;
“Ben gazeteciyim, bu vatandaşlar da Belediye Başkanımıza yakınlığı ile bilinen kişiler. Bana anlattıklarını bunlara da anlatır mısın?” diyerek Merzifonlu’nun yanından ayrıldım.
Geçtiğimiz günlerde iki arkadaşla Valilik tarafından yaptırılan Karaçay dere yatağındaki park ve gezi alanına gitmiştik. Buradaki oturakların çevresinde yeterince çöp kutuları vardı, aynı zamanda görevliler dolaşıyor, kuruyemiş yiyen insanları uyararak kabuklarının yere atılmaması önlemini de alıyorlardı.
İnsanlar çocukları ve eşleri ile birlikte gelip dinlenirken, çekirdek yemeyi de ellerinden bırakmıyorlardı. Hatta bazı kişileri biz de uyararak yerlerin temiz kalması adına, çekirdek kabuklarının hemen yan taraflarında bulunan çöp kutularına atmaları önerilerinde bulunduk.
Bu alandaki temizlik dikkatimizi çekerken, keşke dedik birbirimize, kent merkezindeki diğer parklarımız da böylesine temiz olabilse... Büyüklerimin öğrettiği; “Temizlik İmandan gelir!” sözünü anımsadım. Saygılarımla…
