Korkudan mı, gerçekten mi iyi olduğunuzu söyleyebilmek için cesaret gerekir.
Bugün köşemde farklı bir olayı paylaşmak istiyorum. Güncel midir, değil midir veya olası güncellerden midir bunu da sizler yorumlayın.
Geçtiğimiz haftalar içerisinde yaşama veda eden 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, akıllarda kalabilecek konuşmaları ile bu dünyadan göçüp gitti.
Demirel’e sorduklar; “memleketin halini nasıl görüyorsunuz?” Demirel yanıtında; “Tek kelimeyle sorarsanız eyidir derim. İki kelimeyle sorarsanız eyi değildir derim” demişti.
Devlet’i ‘baba’ bilen bir anlayışla yetişmişti dedelerimiz, babalarımız. Devlet’in emir ve yasaları karşısında ‘boynu kıldan ince’ anlayışı ile yaşadılar babalarımız, dedelerimiz ve analarımız.
Şimdi sizlerle bir fıkrayı paylaşmak istiyorum. Fıkramızın adı; Çiftçi Memet!
Çiftçi Memet kazadan ciddi şekilde yaralanmış olduğuna inanarak (Kazadan sorumlu tuttuğu) taşıma şirketine dava açmıştı. Mahkeme Salonunda şirketin Avukatı ile çiftçi Memet karşı karşıya gelirler ve Avukat sorar:
-Siz, kazadan sonra “İyiyim demediniz mi?”
-Ağnatiim efendim; Bizim Karakaçan’ı tam yüklemiştim ki…
-Teferruatı bir kenara bırakalım, siz sadece soruma cevap verin; Siz kazadan hemen sonra ‘iyiyim’ demediniz mi?
-İşte ağnatıyom ya abim, tam karakaçan’ımı kamyonetime yükledim ve yola çıktım ki…
Avukat tekrar sözünü kesti ve Hakime dönerek; “Sayın hakim, size olayın tam olarak nasıl gerçekleştiğini kendi ifadesi ile anlatmaya çalışıyorum. Ama soruma cevap vermiyor. Bu bey kazadan hemen sonra olay yerine ulaşan polis memuruna verdiği ifadesinde “iyi” olduğunu söylemişti. Şimdi aradan kaç hafta geçmiş, müvekkilime dava açıyor, Ben bu dava da, bu arkadaşın Mahkemeyi yanıltmaya çalıştığını düşünüyorum. Burada bir kasıt söz konusu, lütfen kendisine sadece soruya cevap vermesini söyler misiniz?”
Oysaki, sanki çitçinin hikayesi Hakimi ilgilendirir gibiydi; “Memet’in Karakaçan hakkında söyleyeceklerini merak ettim aslında… Bırakın da bize diyeceğini desin…”
Çiftçi Memet Hakime teşekkür ederek sözlerine devam etti: “İşte dediğim gibi, sayın Hakimim. Tam eşeğimi kamyonetime bindirmiş şehre doğru gidiyordum ki, bu şirkete ait gocumaan bir kamyon, “Dur” tabelasına bile aldırmadan üzerime sürdü ve bize çarptı. Ben yolun bi yanına fırladım, Karakaçan bi yana…Nasıl kötüyüm, nasıl kötü anlatamam… Sancıdan kıpırdayamıyorum. Öte yandan Karakaçan bir anırıyo, bir anırıyokine; ortalık inliyo.. derkene bir pulis memuru geliverdi oracığa.
Karakaçan’ın anırmasını duyması üzerine önce ona dooru getti, eğildi baktı, tabancasına davrandı ve alnının ortasından Karakaçan’ımı vurmasın mı!? Sonacığıma yolun garşı tarafına geçti, bana dooru geldi, dedi kine; “Eşeğinin hali berbattı, vurmak zorunda galdım, sen nasılsın?
Ben de bir yerde alnından vurulmuş Karakaçan’ıma baktım, bir de pulisin elindeki tabancaya; “Ben eyiyim”dedim. Benim ‘o anda eyiyiyim’ dediğim bundan ibaret Hakim bey!...
Bazı anlarda iyi olmak veya iyiyim demek hayat kurtardığı gibi, bazı anlarda da iyi olabilmenin uğraşını verirken iyilikten ‘maraz doğuranlar’ çıkabilir karşınıza.
Siz siz olun, iyilik, güzellik, dostluk, barış ve mutluluk için uğraşmaktan vaz geçmeyin. Çünkü çevrenizde ne kadar çok iyi insanlar yaşıyorsa sizler de o kadar iyi yaşarsınız. Saygılarımla…
Bugün köşemde farklı bir olayı paylaşmak istiyorum. Güncel midir, değil midir veya olası güncellerden midir bunu da sizler yorumlayın.
Geçtiğimiz haftalar içerisinde yaşama veda eden 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, akıllarda kalabilecek konuşmaları ile bu dünyadan göçüp gitti.
Demirel’e sorduklar; “memleketin halini nasıl görüyorsunuz?” Demirel yanıtında; “Tek kelimeyle sorarsanız eyidir derim. İki kelimeyle sorarsanız eyi değildir derim” demişti.
Devlet’i ‘baba’ bilen bir anlayışla yetişmişti dedelerimiz, babalarımız. Devlet’in emir ve yasaları karşısında ‘boynu kıldan ince’ anlayışı ile yaşadılar babalarımız, dedelerimiz ve analarımız.
Şimdi sizlerle bir fıkrayı paylaşmak istiyorum. Fıkramızın adı; Çiftçi Memet!
Çiftçi Memet kazadan ciddi şekilde yaralanmış olduğuna inanarak (Kazadan sorumlu tuttuğu) taşıma şirketine dava açmıştı. Mahkeme Salonunda şirketin Avukatı ile çiftçi Memet karşı karşıya gelirler ve Avukat sorar:
-Siz, kazadan sonra “İyiyim demediniz mi?”
-Ağnatiim efendim; Bizim Karakaçan’ı tam yüklemiştim ki…
-Teferruatı bir kenara bırakalım, siz sadece soruma cevap verin; Siz kazadan hemen sonra ‘iyiyim’ demediniz mi?
-İşte ağnatıyom ya abim, tam karakaçan’ımı kamyonetime yükledim ve yola çıktım ki…
Avukat tekrar sözünü kesti ve Hakime dönerek; “Sayın hakim, size olayın tam olarak nasıl gerçekleştiğini kendi ifadesi ile anlatmaya çalışıyorum. Ama soruma cevap vermiyor. Bu bey kazadan hemen sonra olay yerine ulaşan polis memuruna verdiği ifadesinde “iyi” olduğunu söylemişti. Şimdi aradan kaç hafta geçmiş, müvekkilime dava açıyor, Ben bu dava da, bu arkadaşın Mahkemeyi yanıltmaya çalıştığını düşünüyorum. Burada bir kasıt söz konusu, lütfen kendisine sadece soruya cevap vermesini söyler misiniz?”
Oysaki, sanki çitçinin hikayesi Hakimi ilgilendirir gibiydi; “Memet’in Karakaçan hakkında söyleyeceklerini merak ettim aslında… Bırakın da bize diyeceğini desin…”
Çiftçi Memet Hakime teşekkür ederek sözlerine devam etti: “İşte dediğim gibi, sayın Hakimim. Tam eşeğimi kamyonetime bindirmiş şehre doğru gidiyordum ki, bu şirkete ait gocumaan bir kamyon, “Dur” tabelasına bile aldırmadan üzerime sürdü ve bize çarptı. Ben yolun bi yanına fırladım, Karakaçan bi yana…Nasıl kötüyüm, nasıl kötü anlatamam… Sancıdan kıpırdayamıyorum. Öte yandan Karakaçan bir anırıyo, bir anırıyokine; ortalık inliyo.. derkene bir pulis memuru geliverdi oracığa.
Karakaçan’ın anırmasını duyması üzerine önce ona dooru getti, eğildi baktı, tabancasına davrandı ve alnının ortasından Karakaçan’ımı vurmasın mı!? Sonacığıma yolun garşı tarafına geçti, bana dooru geldi, dedi kine; “Eşeğinin hali berbattı, vurmak zorunda galdım, sen nasılsın?
Ben de bir yerde alnından vurulmuş Karakaçan’ıma baktım, bir de pulisin elindeki tabancaya; “Ben eyiyim”dedim. Benim ‘o anda eyiyiyim’ dediğim bundan ibaret Hakim bey!...
Bazı anlarda iyi olmak veya iyiyim demek hayat kurtardığı gibi, bazı anlarda da iyi olabilmenin uğraşını verirken iyilikten ‘maraz doğuranlar’ çıkabilir karşınıza.
Siz siz olun, iyilik, güzellik, dostluk, barış ve mutluluk için uğraşmaktan vaz geçmeyin. Çünkü çevrenizde ne kadar çok iyi insanlar yaşıyorsa sizler de o kadar iyi yaşarsınız. Saygılarımla…
