Gazetemizin dünkü sayısında, bu sütunlarda İsmail’in okuma isteği ile ilgili bir olayı gündeme taşımıştım.
İsmail’in okuyabilmesi için gereken sıkıntıların giderilemeyecek gibi olmadığını, okula kayıt parası bulamadığını yazmıştım.
Gündeme getirdiğim İsmail’in okuma isteği üzerine Osmaniye Valiliği Basın ve Halkla İlişkiler Müdürü Osman Turunç arayarak İsmail ile ilgili bilgiler istedi. Olaya duyarlılık gösteren Valilik Basın ve Halkla İlişkiler müdürü Osman Turunç’a teşekkür ediyoruz.
Sonrasında İl Milli Eğitim Müdürü Ramazan Çetin ile görüştüm. Milli Eğitim Müdürü Çetin’in makamına vardığımda Medya gazetesi masanın üzerindeydi. İsmail’in okuma isteği karşısında Milli Eğitim Müdürü Çetin çok duygulanmış ve elinden gelen desteği vermek üzere hazırlanıyordu.
Oturup konuşmaya başladık, İsmail’in açık kimliğini ve okulunu söyledim Çetin’e. Milli Eğitim Müdürü Çetin Okulu arayarak gerekli işlemlerin yapılarak İsmail’in kaydının yapılmasını istedi.
Ardından, İsmail’in okuyabilmesi isteğine çok sevinen Milli Eğitim Müdürü Çetin, elinden gelen desteği vermeye hazır olduğunu söyledi.
Bu sevindirici haberi İsmail’e ulaştıracaktım, ama İsmail diğer gençler gibi cep telefonu sahibi bile değildi. Onunla tanıştığım işyeri sahibini arayarak, İsmail’e sevindirici haberi ulaştırmasını söyledim.
Milli Eğitim Müdürü Ramazan Çetin’e eğitim ve öğretime verdiği destek ile bir gencin okuma isteğine karşı göstermiş olduğu duyarlı davranıştan dolayı teşekkür ederek makamından ayrıldım.
İsmail’i arayıp buldum, sevindirici haberi bir de ben anlattım ona. İsmail sabahleyin aldığı simitleri satmış, evde yatalak hasta olan babasına bir tabak çorba alıp götürmüştü.
İsmail okula başlayacağı için çok sevinçliydi, Milli Eğitim Müdürü Çetin’e teşekkür etmek ve elini öpmek için gitmek istediğini söyledi.
Bir delikanlının okuma isteğindeki sevinci izlerken, paraları olduğu halde, ekonomik sıkıntıları olmayan ailelerin çocukları geldi gözlerimin önüne.
İsmail ‘in gözlerinin içi gülüyordu, sevincini benimle paylaşmak için bana bir şarkı söyleme istediğini bildirdi.
İsmail şarkı da söylüyormuş, dinlemeye başladım. “Haberın var mı?” şarkısını İsmail söylerken öylesine içten, öylesine duygulu söylüyordu ki, o anda dalıp gitmiştim.
İsmail şarkısını tamamlamış, güzel söyleyip söyleyemediğini bana sorarken o anda duygular alemine dalıp gitmişim.
Bir den İsmail’in parmaklarının elimi tuttuğunun farkına vardım, o anda İsmail ile göz göze gelmiştik. O duygulu sesiyle okuduğu şarkıdan dolayı İsmail’i kutlarken, okuma isteğindeki güzelliği bir kez daha anlıyordum.
Sonra, İsmail’in bilgisayar bilgisinin olduğunu, bunu okuldaki eğitimle aldığını öğrendim. Bilgisayar tasarımcılığını öğrendiğimde, İsmail’in geleceğinin daha da parlak olacağı geldi aklıma.
Şimdi İsmail okuyacak, Lise eğitimini tamamlayacak ve gelecekte sevdiği bir meslekte çalışacak.
İsmail’in yeniden okula dönmesinde katkıları bulunan herkese buradan bir kez daha teşekkür ediyorum. Saygılarımla…
