Esnaf olabilmenin zor olduğunu, müşterinin “velinimet” olduğunu bilmeyenlerin çok görüldüğü yerlerde ekonomik yaşantının da zorluklarının kaçınılmaz olacağı gerçeğini paylaşmak istedim sizlerle.
İşyerinin adı önemli değil, ama karınları doymuş olmalı ki, geçtiğimiz günlerde yaşanan bir olayı anlatmak istedim.
Bir pastaneye dondurma almak üzere giren bir erkek ile kadın, kasada oturan kadına dondurmanın fiyatını sorar. Sandalyesinden bile kalkmayan kasiyer kadın 20 Tl olduğunu söyler.
Erkek müşteri hayretler içerisinde kalarak, “Fiyatı çok yüksek!”diye konuşur. Kasiyer kadın el-kol hareketi yaparak; “Korktun mu amca!”diyerek karşılık verir.
Dondurma almak için gelen müşteriler karşılaştıkları bu davranış karşısında pastaneyi terk ederler.
Bir başka olay ise mobilya mağazasında yaşanır. Şanlıurfa’da görevli oğlu, ev eşyasının parasının memleketinde kalması için düğün hazırlıkları yapıldığı sırada babasını arayarak mobilya eşyasına bakmasını ister. Baba oğlunun bu isteğini yerine getirmek üzere ayağında şalvar, üzerinde ütüsüz gömleği ve spor ayakkabısı ile kentteki tanınmış bir mobilya mağazasına gelirken kızını da beraber getirir.
Mağazanın girişinde onları karşılayan kadın ne istediklerini sorar. Baba, Oğluna düğün yapacağını, mobilya eşyasını görmeye ve fiyat öğrenmeye geldiklerini belirterek orada çalışan kadından yardımcı olmasını ister.
Mobilya mağazasındaki kadın, erkeği tepeden tırnağa süzer ve ardından da; “Size göre burada mobilya yok!”diyerek onların yanından uzaklaşır.
Kızı ile birlikte mobilya mağazasından çıkan baba henüz işyerinin kapısına geldiğinde parmakları ile şalvarını kavrayıp; “Ulan şalvar senin………!”diyerek oradan uzaklaşır.
Kızı ile birlikte bir başka mobilya mağazasına gelirler. İçeriye girdiklerinde masanın üzerine ayaklarını koyup sandalyede rahat şekilde oturan gençle karşılaşırlar. Yerinden bile kalmayan genç, ne için geldiklerini bile sormaz. Ama adam işyeri sahibine evlenecek oğlu için mobilya bakmaya geldiklerini söyler.
Masanın başındaki sandalyesinden bile kalmayan genç az önceki mağazadaki kadının dediği gibi; “Bizde size göre mobilya yok amca!”diye yanıt verir.
Baba ile kızı bir başka mobilya mağazasına gelip gelmemekte kuşku içerisinde yürümeye başlarlar. Yolda yürürken üzerindeki giysiyi, ayağındaki şalvarın ekonomik açıdan değerlendirilmesini düşünüp dururlar.
Son kez bir mobilya mağazasına girerken çekingen davranışlar içerisindedirler. Kapıda onları orta yaşlı bir erkek karşılar, ne istediklerini sorar. Baba ile kızı düğün hazırlıkları için geldiklerini mobilya eşyası alacaklarını söylerler.
Bu mağazadaki işyeri sahibi içerideki eşyaları gezdirir ve gösterdikten sonra, gerekli kolaylığın gösterileceğini, hatta eşyaların Şanlıurfa’ya kadar taşımasını bile yapabileceklerini anlatır. Ödemelerin de düğün sonuna sarkabileceği konusunda da güvence verir.
Baba ile kız üçüncü mağazada karşılaştıkları olay ile ilk iki mağazadaki yaşadıklarını düşünürler ve dışarı çıkarken kafalarının içinde fırtınalar kopmaktadır.
Yaşanan olayı babasından öğrenen Mehmet, doğduğu kentinden almak yerine, yaşadığı yerden mobilya eşyasını almayı tercih eder.
Aradan yıllar geçmiştir, bugün o iki mobilya mağazası da kapanmış, ama iyi davranışlı üçüncü mobilya mağazasının hala hizmet verdiğini görmekteyiz. Saygılarımla….
İşyerinin adı önemli değil, ama karınları doymuş olmalı ki, geçtiğimiz günlerde yaşanan bir olayı anlatmak istedim.
Bir pastaneye dondurma almak üzere giren bir erkek ile kadın, kasada oturan kadına dondurmanın fiyatını sorar. Sandalyesinden bile kalkmayan kasiyer kadın 20 Tl olduğunu söyler.
Erkek müşteri hayretler içerisinde kalarak, “Fiyatı çok yüksek!”diye konuşur. Kasiyer kadın el-kol hareketi yaparak; “Korktun mu amca!”diyerek karşılık verir.
Dondurma almak için gelen müşteriler karşılaştıkları bu davranış karşısında pastaneyi terk ederler.
Bir başka olay ise mobilya mağazasında yaşanır. Şanlıurfa’da görevli oğlu, ev eşyasının parasının memleketinde kalması için düğün hazırlıkları yapıldığı sırada babasını arayarak mobilya eşyasına bakmasını ister. Baba oğlunun bu isteğini yerine getirmek üzere ayağında şalvar, üzerinde ütüsüz gömleği ve spor ayakkabısı ile kentteki tanınmış bir mobilya mağazasına gelirken kızını da beraber getirir.
Mağazanın girişinde onları karşılayan kadın ne istediklerini sorar. Baba, Oğluna düğün yapacağını, mobilya eşyasını görmeye ve fiyat öğrenmeye geldiklerini belirterek orada çalışan kadından yardımcı olmasını ister.
Mobilya mağazasındaki kadın, erkeği tepeden tırnağa süzer ve ardından da; “Size göre burada mobilya yok!”diyerek onların yanından uzaklaşır.
Kızı ile birlikte mobilya mağazasından çıkan baba henüz işyerinin kapısına geldiğinde parmakları ile şalvarını kavrayıp; “Ulan şalvar senin………!”diyerek oradan uzaklaşır.
Kızı ile birlikte bir başka mobilya mağazasına gelirler. İçeriye girdiklerinde masanın üzerine ayaklarını koyup sandalyede rahat şekilde oturan gençle karşılaşırlar. Yerinden bile kalmayan genç, ne için geldiklerini bile sormaz. Ama adam işyeri sahibine evlenecek oğlu için mobilya bakmaya geldiklerini söyler.
Masanın başındaki sandalyesinden bile kalmayan genç az önceki mağazadaki kadının dediği gibi; “Bizde size göre mobilya yok amca!”diye yanıt verir.
Baba ile kızı bir başka mobilya mağazasına gelip gelmemekte kuşku içerisinde yürümeye başlarlar. Yolda yürürken üzerindeki giysiyi, ayağındaki şalvarın ekonomik açıdan değerlendirilmesini düşünüp dururlar.
Son kez bir mobilya mağazasına girerken çekingen davranışlar içerisindedirler. Kapıda onları orta yaşlı bir erkek karşılar, ne istediklerini sorar. Baba ile kızı düğün hazırlıkları için geldiklerini mobilya eşyası alacaklarını söylerler.
Bu mağazadaki işyeri sahibi içerideki eşyaları gezdirir ve gösterdikten sonra, gerekli kolaylığın gösterileceğini, hatta eşyaların Şanlıurfa’ya kadar taşımasını bile yapabileceklerini anlatır. Ödemelerin de düğün sonuna sarkabileceği konusunda da güvence verir.
Baba ile kız üçüncü mağazada karşılaştıkları olay ile ilk iki mağazadaki yaşadıklarını düşünürler ve dışarı çıkarken kafalarının içinde fırtınalar kopmaktadır.
Yaşanan olayı babasından öğrenen Mehmet, doğduğu kentinden almak yerine, yaşadığı yerden mobilya eşyasını almayı tercih eder.
Aradan yıllar geçmiştir, bugün o iki mobilya mağazası da kapanmış, ama iyi davranışlı üçüncü mobilya mağazasının hala hizmet verdiğini görmekteyiz. Saygılarımla….
