Hz. Aişe İslami kaynaklara göre Peygamber efendimiz (S.A.V)'e peygamberlik geldikten 4 yıl sonra 614 yılında Mekke'de doğmuştur. Peygamber efendimiz (S.A.V)'e Hz. Aişe (R.A)'ın eşi olduğu melekler tarafından rüyasında söylenmiştir. Hz. Aişe İslam halifelerinden biri olan Hz. Ebubekir'in kızıdır. Hz. Aişe tıpkı peygamberimiz gibi Kureyş kabilesindendir. Hz. Aişe'nin annesi Ümmü Rüman hanımdır. Ümmü Rüman hanım Peygamber efendimizin hürmet ve saygı gösterdiği hanımlardan biridir. Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V) ile Medine'ye hicret ettikten 2 yıl sonra evlenmiştir. Peygamber efendimiz'in evlenmiş olduğu en genç eşidir. Hz. Aişe (R.A) peygamber efendimizin üçüncü eşidir.
Hz. Aişe Medine'ye küçücük bir eve gelin gelmiştir. Mescid'- Nebi'ye gelin gelmiştir. Hz. Aişe küçük yaşlardan itibaren peygamber efendimiz'in sohbetlerini ve fetvalarını dinleme imkanı bulmuştur. Oldukça zeki bir hanımefendi ve güzel konuşma kabiliyeti ile bilinirdi. Hafızası son derecede kuvvetli idi. Bu özelliklerinden ötürü Hz. Ayşe (R.A) peygamber efendimizin her zaman takdirini kazanmıştır. Hz. Aişe peygamber efendimizin en sevdiği eşlerinden biridir. Onunla konuşmaktan onun sorularına cevap vermekten hiçbir zaman bıkmamış ve aksine bundan büyük zevk almıştır.
Hz. Aişe peygamber efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V) ile yaklaşık olarak 8 yıl evli kalmıştır. Hz. Aişe her gece namaz kılardı. Çoğu zaman ise oruç tutardı. İffet sahibi bir hanımefendi idi. Hz. Aişe (R.A) öksüz ve yetimlere bakardı. Onların ihtiyaçlarını karşılar ve onları eğitirdi. Daha sonra ise onlara uygun bir eş bulup evlendirirdi. Hz. Aişe sahabeler arasında en çok hadis bilen kişiydi. 2 binin üzerinde hadis bildiği bilinmektedir. Hz. Aişe (R.A) Kur'an-ı Kerim'i bütün incelikleri ile bilen ve tefsir eden kişiydi. Hayatı boyuna Kur'an-ı Kerim'i okumuş ve her daim hatim etmiştir. Ensap ilmi ile de yakından ilgili idi. Yaşamı boyunca İslamiyet'i herkese öğretmiş ve çoğu talebesi bulunmuş bir hanımefendi idi. Ayrıca fıkıh ilminin kurucularındandır.
Peygamberimiz vefat ettiğinde de Hz. Aişe'nin yaşı 27 civarındaydı. (Şıbli, Asr-ı saadet, 2/147-151) Son derece zekiydi. Narin, nazenin, orta boylu, uzak görüşlüydü.
Hz. Peygamberimizle aralarında derinlere işleyen bir sevgi vardı. Bir gün Hz.
Peygamber'e sormuştu: Bana sevgin neye benziyor diye. Hz. Peygamber (s.a.v.) 'kördüğüm gibi' diye cevap vermişti.
Yıllar sonra bir daha sordu; O kördüğüm nasıl diye? Hz. Peygamber'in cevabı aynıydı: O kördüğüm ilk gün gibi duruyor.
Mekke'den Medine'ye hicret etti. Hz.
Peygamber'in evinden bize bir pencere açtı.
Efendimizin aile hayatına dair bütün bilgilerin kaynağı oldu. Arap şiirini bilirdi. Sözünü sakınmazdı. Peygamberimizin yanında nazı geçerdi. Başkasının söyleyemeyeceği şakayı o yapar, Hz.Resul ise gülümserdi. Kırılmazdı.
Peygamberimizden (2210) hadis rivayet etti. Bu sayı dört halifenin ve binlerce sahabenin rivayetinden daha çoktu. Birçok sahabenin hadis rivayetindeki yanlışları düzeltmiştir.
Peygamberimiz'in (s.a.v.) başı kucağındayken: Efendimiz son nefesini verirken mübarek başı Hz. Aişe'nin kucağındaydı.Efendimiz, onun odasında gömüldü.
Hz. Peygamberimiz'le evlenmesi emri, göklerden gelmiştir.
EFENDİMİZE NAZLANIRDI
Bir gün Hz. Peygamberimiz şöyle buyurdu:
Aişe! Senin bana kızgın olduğun anlarını biliyorum. 'Nasıl' diye sordu: Efendimiz cevap verdi: Benden memnun olduğunda 'Muhammed'in Rabbi hakkı için' diye yemin edersin. Benden memnun olmadığında ise: 'İbrahim'in Rabbi hakkı için diye yemin edersin.' Hz. Aişe bunu doğruladı.
Sen Ümmü Abdullah olursun: Hz.
Aişe'nin çocuğu olmadı. Araplar evlendikten sonra çocuklarının adıyla anılmaktan hoşlanırlardı. Ahmed'in annesi gibi. Hz. Peygamber Hz. Aişe'nin çok üzüldüğünü görünce; ona "Ablan Esma'nın oğlu Abdullah'ı kendine evlatlık gibi kabul et ve onun adıyla anılırsın" buyurdu. Adı bundan ötürü Ümmü Abdullah -Abdullah'ın annesi olarak kaldı.
İffeti Kuran'la onaylanmış tek insan: Hz. Aişe'nin iffetine yönelik münafıkların ahlaksızca iftiraları inen ayetlerle açığa kondu. Efendimizin mahremine uzanan onursuz diller ve ahlaksız hamleler, Kuran'ın sert ayetleriyle ebediyen lanetlendiler.
Bugün de iffet sembolü Hz. Aişe'ye uzanan bütün ithamlar aynı lanete muhataptır elbette.
Peygamber efendimiz vefat ettikten sonra 47 yıl daha yaşamıştır. Daha sonra ise tıpkı Peygamber efendimiz (S.A.V) gibi 63 yaşında Medine'de vefat etmiştir. Hz. Aişe (R.A)'ın pek çok sözü bulunmaktadır. İşte o sözlerinden bazıları;
" Resullullah bakire olarak yalnızca benimle evlendi. Onun ilk bakire eşi benim. Ayrıca annesi ve babası da muhacir olan tek eşi yine benim. Cenab-ı Allah benim suçsuzluğumun üzerine ayet indirmiştir."
" Hz. Muhammed (S.A.V) ile aynı kaptan gusul abdesti alırdık. O bana ben ona yoğun bir sevgi beslerdik. O hasta olunca ben tedavi ederdim. Her anında yanında olurdum. Benim odamda vefat etmiştir."
" Anam babam sana feda olsun ya resulAllah."
Hz. aişe efendimizle evlendiğinde çok küçük olmadığının ispatı.
Efendindimiz peygamber olduktan itibaren 13 yıl Mekke'de kaldı. Peygamber hicret ettiği zaman Ayşe 13 yaşında olmalıdır. Peygamber Medine'ye göçtükten iki yıl sonra Ayşe ile evlendiğine göre (el-İsâbe: 4/359) demek ki evlendiği zaman Ayşe en az 15 yaşında idi.
" Gerçek bir Müslüman'da asla şu iki şey bulunmaz; Cimrilik ve Kötü Ahlak."
" Cömert insan Allah'ın cennetine yakın, cehennemine ise uzak olan kimsedir. Cimri insan ise Allah'ın cehennemine yakın, cennetine ise uzak olan kimsedir."
" İnsan kalbi güzel ahlak ile doluysa dudaklarından da o ahlakı dökülür."
PEYGAMBER EFENDİMİZ İLE NASIL EVLENDİ?
Hazret-i Âişe (r.anhâ) hicretten sekiz sene önce 614 m. tarihinde Mekke’de doğdu. Müslüman bir aile ocağında büyüdü. Babası Hz. Ebû Bekir Sıddık (r.a.), annesi Kinâne kabilesinden Ümmü Rumân binti Âmir İbni Uveymir’dir. Onun Rasûlullah (s.a.) efendimizle nikâhlanması Allah Teâlâ’nın emriyle gerçekleşti. Şöyle ki:
Resûl-i Ekrem (s.a.) efendimiz, Hatice annemizin vefatından sonra rüyasında Cebrâil aleyhisselâm’ı gördü. Bir mahfaza içinde kendisine resim takdim etti ve: “Ey Allah’ın Rasûlü! Bu kız sana eş olacak. Senin hüzün ve yalnızlığını giderecek,” dedi. Efendimiz mahfazayı açtığında Âişe annemizin resmini gördü. Bu rüyadan Cenab-ı Hakk’ın emriyle hz aişe ile evleneceğini anlamıştı.
EVLİLİK HAYATI VE İLMİ
Varlıklı bir âilede büyüyen Hz. Âişe (r.anhâ) annemiz Fahr-i Kâinat (s.a.) efendimizle dokuz sene kadar birlikte yaşadılar. Sıkıntılı günler geçirdiler. Evlerinde ateşin yanmadığı, yiyecek bir şeyin bulunmadığı zamanlar oldu. Ama bir defa olsun bundan şikâyetçi olmazdı
Fahr-i Kâinat (s.a.) efendimizin gönlünü incitecek bir harekette bulunmadı tüm rivayetlerde mevcuttur.
Aişe validemiz sevgi dolu bir gönle sahipti. Efendisini çok severdi. İki Cihan Güneşi efendimiz de onu severdi. Genç ve zekî idi. İslâm’ı öğrenme konusunda büyük bir aşkı ve şevki vardı. Resûl-i Ekrem (s.a.)’i dikkatle dinler, onun mübarek ağzından çıkan her şeyi ezberlerdi. Anlamadığı hususları hemen sorardı.
Dini meseleleri kavrayışındaki üstünlüğü Efendimizin pek hoşuna giderdi. Bu sebebten ona ayrı bir sevgi gösterir ve diğer hanımlarından daha fazla değer verirdi. Onu dâima ilme teşvik ederdi. Âişe annemiz de bu fırsattan yararlanarak Efendimize çok soru sorar, İslâm’ı öğrenmeğe çalışırdı.
- Hz.Aişe, Peygamberimiz (a.s.m.) ile yeni evlenmişti.Eşinin kendisini sevip sevmediğini merak etmekteydi. Ya da kendisini ne kadar ve nasıl sevdiğini. Aişe bu düşüncesini Peygamberle (a.s.m.) konuşmadan edemedi. – “Ey ALLAH`ın Resulu,beni seviyor musun? – “Evet, ya Aişe tabi seviyorum!” - Hz.Aise dahasını da merak ediyordu. Acaba nasıl seviyordu? Hemen sordu. – “Beni nasıl seviyorsun?” Peygamberimiz (s.a.v) sevgi şeklini tanımladı eşine: –“Kördüğüm gibi.” - Bu cevap Hz. Aişe’yi çok sevindirdi.Çünkü kördüğüm açılmazdı. Açılmayan, bitmeyen sırlı bir sevgi demekti. - Alacağı cevap onu cok mutlu ettiği için, Hz Aişe sık sık sorardı: – “Ey ALLAH’ın Resulü, kördüğüm ne alemde?” Peygamberimiz(s.a.v), Hz.Aişe’yi memnun eden cevabı verdi her defasında: – ” ilk günkü gibi ya Aişe.
Allahım eşlerimizin aişe leri olmayı çözülmeyecek düğümlerle sevilmeyi
Hz. Aişe validemiz gibi eşlerimize saygı gösterip onlara hizmet etmeyi bizlere nasip eyle amin amin.
MEKKENİN KOMŞUSU
