Yaz mevsim sıcaklarının iyiden iyiye kendini göstermeye başladığı Haziran ayını gerilerde bıraktık.
Temmuz ayına girdiğimizde giden ay ile gelen ayı bütünleştirici duygular yaşıyorum.
Türk edebiyatının önemli isimlerinden Hasan Hüseyin Korkmazgil, 1927 yılında Sivas’ın Gürün ilçesinde dünyaya gözlerini açtı.
Korkmazgil’in 1977 yılında, “Haziran’da ölmez zor” isimli şiir kitabındaki dizeler edebiyat dünyasının önemli ve değerli isimlerinden Orhan kemal ile Nazım Hikmet’e ithaf ediliyor.
Hasan Hüseyin Korkmazgil ismi geçtiğinde ilk akla gelen, “Haziranda ölmez zor” şiir kitabı ve dizeleri akla geliyor. Şiir severlerin belleklerine yerleşen ve kitaba ismini veren bu şiirin girişindeki dizeleri sizlerle paylaşmak istiyorum.
Orhan Kemal’in güzel anısına yazıldığı vurgulanan “Haziranda ölmek zor “ şiiri; işten çıktım/sokaktayım/elim yüzüm üstüm başım gazete/sokakta tank paleti/sokakta düdük sesi/sokakta tomson/sokağa çıkmak yasak/ Sokaktayım/gece leylâk/ve tomurcuk kokuyor/yaralı bir şahin olmuş yüreğim/uy anam anam/haziranda ölmek zor!” dizeleriyle devam ediyor.
Korkmazgil 26 Şubat 1984 günü evinde yaşama gözlerini yumdu.
Şairimizin “Bir oğlum olacak adı Temmuz” şiirindeki dizelerde olduğu gibi, 1965 yılında, eşi Azime Korkmazgil’den dünyaya gelen Temmuz Korkmazgil isimli bir oğlu bulunmaktadır.
Haziran ve temmuz ayları arasındaki bağları neden kurduğumu sanırım anlamış olmalısınız.
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in önemli şiirinin adı “Haziranda ölmez zor” olduğu kadar, yine yazmış olduğu şiirinde “Bir oğlum olacak ardı Temmuz” dizelerindeki sözcüklerden dolayı dünyaya gelen oğluna “Temmuz” ismini vermesini de önemsiyorum.
Halk arasında, “Doğmamış çocuğa gömlek biçilmez!”denir ya, Korkmazgil’de doğmamış çocuğunun ismini önce şiirlerinde, sonra da ismini vererek sezinlerini hayata geçiren bir şair olarak belleklerde yerini alıyor.
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in hayatını kaybetmesinin ardından şiirleri ile yaşatılmaya çalışılsa da, eşi Azime Korkmazgil, edebiyat dünyasından gerekli ilgiyi göremediğinden dert yanıyordu.
1985 yılında el yazası ile Azime Korkmazgil’in bana gönderdiği mektubu okurken, eşinin ölümünün ardından edebiyat dünyasındaki dostlarının yeterli ilgiyi göstermediğini belirten sözcüklere üzülmüştüm.
Edebiyat dünyasının önemli isimleri aklıma geldi, hayatını kaybeden değerli şair ve yazarlarımıza duyarsızlıklar aklıma geldi.
İstiklal Marşı’mızın yazarı Mehmet Akif Ersoy’un oğlu Mehmet Emin Ersoy, İstanbul Tophane semti, Hacı Mimi Sokağı’nda bir kamyon kasası içerisinde ölü bulunmuştu.
45 yaşındaki Ersoy’un kalp krizi sonucu öldüğü anlaşılmış, cenazesini kaldıracak bir makam bulunmadığı için cesedi uzun süre sokakta kalmıştı.
Mustafa Kemal Atatürk’ün; “Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir” sözleri, sanat ve sanatçıya verdiği önemi göstermektedir.
Yazımı yine Atatürk’ün şu sözleri ile tamamlamak istiyorum."Sanatçı, toplumda uzun çalışma ve uğraşlardan sonra alnında ışığı ilk hisseden insandır." "Hepiniz milletvekili olabilirsiniz, bakan olabilirsiniz; hatta Cumhurbaşkanı olabilirsiniz, fakat sanatkâr olamazsınız." “Sanatkar el öpmez, sanatkarın eli öpülür.”
Yorum Yazın