Bugün 10 Ocak, Çalışan Gazeteciler Günü. Basın mensuplarının yaşam koşullarının iyileştirilmesi ile ilgili 10 Ocak 1961 tarihinde 212 Sayılı kanun ile yürürlüğe giren ve Basın mesleğinde çalışanlarının emeklerinin hakkını düzenleyen “Çalışan Gazeteciler Günü”nün 54. yıldönümü.
Basın çalışanlarının emeklerini almaları, yaşam koşullarının düzenlenmesi ve uygulamaya konulan kanunla ilgili nelerin uygulanıp, nelerin uygulanmadığını bizler biliyoruz ve yaşamaktayız.
Haklarında kötü hizmetler verildikleri bilseler bile iyi yazıldığı zaman gazeteciye iyi gözle, gerçekleri yazdığı net olarak belli olsa bile hataların yazılması halinde de kötü gazeteci diyenlerin her geçen yıl çoğaldığı günlerde yaşıyoruz.
Son yıllarda medyayı iki gruba ayırdılar. “yandaş ve yandaş olmayan” kim yandaş, kim yandaş değil diye düşündüğümüzde; eleştirdiğimiz zaman karşı grubun yandaşı, eleştirmediğimiz zaman ise bir başka grubun yandaşı olarak tanımlıyorlar bizi.
Son aylarda da medya da “paralelci- paralelci değil” diye yeni bir yakıştırma yapmaya başladılar.
Bu yorumları veya görüşleri ileri sürenler kim veya kimler? Aslında bu tür yakıştırmalarla basını iki grup haline getirmeye, rahatça atlarını oynatmaya çalışanların işine gelen bir oyun bu.
Gerçek basın emekçisi taraftır. Ama halktan yana taraf olmalıdır. Yönetilenlerin sesi, yönetenlere hizmetlerini anımsatma adına halkın tarafından olmalıdır.
Öylesine eleştiriler yapılıyor ki, basını yok sayanlar, eleştiri yağmuruna tutanlar eski yıllarda muhalefettekiler olurdu. Yazmadıklarımız için veya iktidarların hizmetlerini abarttığımız söylenerek tepkiler alırdık.
Günümüzde tam tersi olmaya başladı. Eğer iktidarı yüzde ellinin üzerinde eline alan bir yönetim varsa, basını tınlamıyor ve tanımıyor bile.
Basına gereksinim duyduğunda ise neredeyse kırk takla atacak kadar boyun büküp, el ovuşturuyor. Böylelerine de rastladığımız olmuştur.
Bir de basını kendi yanında görmek isteyenler var. İktidarın neresinde olurlarsa olsunlar, hangi siyasi partinin mensubu olurlarsa olsunlar taraf tutan, kendinden yana eleştiri yapmayan medya organlarına el altından işler vermeler, ilanlar vermeler, gazetelerini bastırmalar gibi yandaşlıklar da yapılmaya başlanır oldu.
Doğru ve başı dik olan meslektaşlarım onurları ile yaşarlar ve öldüklerinde de onurları ile anılırlar. Üç kuruşluk çıkar için virgül gibi eğilip, toprağa götüremeyecekleri para ve mal uğruna mesleğine leke getirenler hangi meslekte olursa olsun, nefret ve tepkiyle anılırlar.
Meslek onurlarına leke getirmeden çalışan tüm meslektaşlarımın gününü kutluyorum, saygılarımla…
