Osmaniye’de yaşanan olaylar karşısında çeşitli yorumlar yapılır. Aslında her kentte yaşanan olaylarla ilgili olumlu ve olumsuzluklar anlatılır.
Dün bir arkadaşımla karşılaştım, kentteki dürüst olmayan esnaftan sözediyordu. Yıllardır gelişmekten geri kaldığımızı, esnafın hizmet verme yerine farklı davranışlar içinde olmasını anlatıyordu.
Arkadaşımın başına gelenler gerçekten esnaflığa yakışmadığı gibi, Osmaniye’miz adına da utanç verici bir olaydı. Neydi arkadaşımın başına gelenler? Belki de benzeri olaylar birçoklarının da başına gelmiştir. Sizin de çevrenizde böylesi olayların yaşandığını duymuş ta olabilirsiniz.
Gelelim şimdi yaşanan çirkin olaya. Arkadaşım yeni bir cep telefonu almış, kullanırken bir ara arızalanınca telefon tamircisine götürüp sorunu anlatmış ve yapılması isteğinde bulunmuş.
Günler, haftalar derken telefon bir türlü yapılmamış. Bu arada arkadaşımın her gittiğinde, henüz sorunun bulunamadığı sözleriyle karşılaşmış. Ama arkadaşım sabırla telefonunun yapılacağı umudunu yaşıyormuş.
Günün birinde telefonunun yapılmasının imkansız olduğunu, kaldırıp atması gerektiğini söylemişler. Arkadaşım birinci el telefonunun böylesine kullanılamayacak ve tamir edilemeyecek halde olduğunu kabullenememiş. Telefonu tamirciden alarak işyerine gelmiş.
Tamir edilmesinden ümidini yitirmeyen arkadaşım, günün birinde Diyarbakır’dan gelen arkadaşına olayı anlatmış. Telefonu alıp Diyarbakır’da tamir edilmek üzere götüren arkadaşımın arkadaşı birkaç gün sonra Osmaniye’yi arayarak telefon makinesinin başına gelenleri anlatmış.
Osmaniye’de bir telefon tamircisinin yaptığını şimdi sizlerle paylaşalım. Tamir edilmesi mümkün olmadığı söylenen makinenin içerisindeki orijinal bataryayı çıkarıp, yerine Çin malı batarya takan tamirci, bununla da yetinmeyip birkaç parçasını da değiştirmiş.
Diyarbakır’daki tamirci bu olayı fark edip, makineyi çalışır duruma getirmeyi başarmış.
Şimdi yeniden Osmaniye-Diyarbakır tamirci hattına dönelim. Osmaniye’deki tamirci yapılması mümkün değil derken, aynı makine Diyarbakır’da bir başka tamirci tarafından yapılması bir sanatkarlık olsa gerek.
İkinci olay ise tamir edemediği makinenin parçalarını çıkarıp eskileriyle değiştirmek ise esnaflığın dürüst olmadığının bir göstergesi olsa gerek.
Her ikisinin de esnaf olduğunu düşündüğümüzde bizim kentte böylesi esnafların hala yaşıyor olması bizleri üzerken, bu memlekette dürüst esnafların da olabileceğini aklımızdan çıkarmıyoruz.
Osmaniye’mizin ilerlemesi, gelişmesi, kalkınması adına çeşitli yorumlar yapılır, konuşmalar yapılır. Esnaf olabilmenin zorluklarını, dürüst esnaf olabilmenin zor olmadığı gerçeğinden yola çıkarsak; neden dürüstlük yerine hileli davranışların seçildiğini insanlık erdemi olarak iyi düşünmemiz gerekiyor. Saygılarımla…
