Bu kentin gelişip kalkınabilmesi ve yaşanabilir bir yerleşim birimi olabilmesi için her birey üzerine düşen güzellikleri hayata geçirmesi gereklidir.
Vatandaşlar alış-veriş yaparken esnaftan, esnaf ta vatandaştan anlayış ve hoşgörü bekler.
Yaşanabilir bir kentin oluşabilmesi için her iki tarafın da birbirlerine saygın ve anlayışlı olmaları önem taşır.
Şimdi sizlerle paylaşmak istediğim olayların birkaçının yorumlarını kendiniz kafanızın içerisinde değerlendirin.
Evin dış kapısından girişteki bahçenin içerisindeki çeşmenin ek bağlantı su borusunda çatlak oluşmuş. Plastik borudaki çatlak nedeniyle bu borunun değişmesi gerekiyor. Borunun her iki bağlantı yerleri ile arası 30 santimetre kadar. Yani yarım metrelik bile olmayan bir borunun bağlantı yerlerinden sökülerek yenisinin takılması gerekiyor.
Ev ara sokakta, sokaktan caddeye çıkıldığında ise tam karşınızda elektrik ve su malzemeleri ve tesisat işleri yapan bir esnaf bulunuyor. Bu esnaf ile evin arası ise 50 metre kadar.
Ev sahibi esnafın yanına geliyor, sorununu dile getiriyor ve su borusunun yapılmasını istiyor. Esnaf sorunu dinledikten sonra 30 santimetrelik bir borunun tamiri için gidemeyeceğini söylüyor. Evin yakınlığını dile getiren ev sahibi nihayet esnafı ikna ediyor.
Ev sahibi evden ayrılıp işine geliyor, ardından esnaf tamirciyi gönderiyor. Tamirci eve geliyor, boruya bakıyor ve evin erkeğinin evde olmadığını gerekçe göstererek tamir yapmadan gidiyor.
Bu arada naylonla sarılı olan borunun patlak yerinden su dışarıya sızmayı sürdürüyor.
Akşam eve geldiğinde ev sahibi borudaki patlak sorununun giderilmediğini eşinden öğrendiğinde, bir de evin erkeği yok diye onarım yapılmadığını öğrendiğinde o anki durumu gözlerinizin önüne getirin nasıl olabilir?
Yapılacak olan onarım evin içerisinde değil, bahçesinde ve dışarıda olduğunu da düşündüğünüzde bu işin yapılmama nedeni sadece evde erkek olmaması mıdır? Oysa evin erkeği evde yok ama ilkokula giden erkek bir çocuğu o su tamiratçısı erkek yerine koymuyor mu?
Bir başka olayı daha sizlerle paylaşayım. Osmaniye’de 4. yerfıstığı yapılması hazırlıklarının çalışmaları sürüyordu. Programlar hazırlanıyor, bütçe taslakları üzerinde görüşmeler yapılıyordu.
Festival düzenleme komitesi üyeleri belirledikleri yerfıstığı tüccarları, işletmecileri ve benzeri destek olabilecek yerleri dolaşıyorlardı. Yerfıstığı Festivali için katkı isteklerini bildiriyorlardı.
Osmaniye’de yerfıstığı işletmeciliği yapan bir fabrikaya gidilir. Festival Komite üyeleri yerfıstığı fabrikasındaki işletmecinin yanına varıp, selam verdikten sonra; “Yerfıstığı festivali için yanınıza geldik, katkınız ne olacak?”diye sorarlar.
Yerfıstığı işletme sahibi ise ayağa kalkar; “Teşekkür ederim, festivalde dağıtılacak fıstığı almak için bizi mi tercih ettiniz. Uygun bir tercih elimizden gelen kolaylığı gösterir, ucuz satarız. Kaç kilo istiyorsunuz?”diye konuşur.
Bu arada Osmaniye Yerfıstığı Festival komitesi üyeleri birbirlerinin gözlerine bakar, başlarından aşağıya buz gibi soğuk su dökülmüş halde olmuş gibidirler.
İşte Osmaniye’de yaşanan olaylardan ikisi, başkalarını da sizlerin yaşadığını biliyor, duyuyorum. Olayları kabullenmiyorsanız, sizler böyle yapmayınız. Saygılarımla…
