Eski yılları düşündüğümüzde, yaşadıklarımızla bugünleri karşılaştırıyor ve ne gibi değişikliklerin yaşandıklarını aklımızdan bir film şeridi gibi geçiriyoruz.
Tüketmek zorunda kaldığımız için aldığımız ürünlerin fiyatlarına 6 ay veya yılda bir zam yapılırdı. Yapılan zamlar günlerce konuşulurdu, tepkiler olurdu.
Günümüzdeki zamlar bir anlık olmaya ve gün içinde unutulmaya başlandı. İnsanlar yaşama mücadelesi içerisinde olayların akışını bile takip edemez durumda çalıştıkları için günü birlik olaylar unutulur oldu.
Çocukluk günlerimi anımsıyorum. İnşaat malzemelerinde kullanılan demir veya çimentonun bedelini ileriki bir tarihte ödemek istediğinizde ödeme yaptığınız günkü fiyattan öderdiniz.
Günümüze gelindiğinde ise ileriki bir tarihte malzeme veya diğer ürünleri alabilmek zor hale gelmiş durumda.
Eğer alacağınız ürünlerin bedelini ileriki bir tarihte ödemek isterseniz, çoğunlukla o günkü fiyatından ödeyecekseniz alabiliyorsunuz.
Bu arada sebze ve meyvelerde böyle bir uygulama mahallenizin bakkal veya manavları tarafından uygulamaya geçilmemiş olması sevindirici bir olay olarak görülebilir.
Bu günlerde sebze ve meyve fiyatları günlük değişiklik gösterirken, aldığınız ürünlerin fiyatını 15 gün sonrasında da ödemiş olsanız aldığınız günkü fiyatından ödüyorsunuz.
Bu olay da gösteriyor ki, mahallenizdeki esnaf henüz “demir-çimento zammı” gibi uygulamaya başlamamış durumda işini yürütmeyi sürdürüyor.
Eskiden Almanya’ya çalışmaya gidenler, memleketlerine döndüklerinde yanlarında yabancı ülkenin ürünlerinden getirirlerdi.
Çoğunlukla sigara, çikolata ve değişik gıda ürünleri getirip, çocuk ve gençlere hediye ederlerdi.
Kırsal alanda ailesi bulunan bir gurbetçi memleketine dönmüşse izinde olduğu günlerde; “Bizim Almanya’da…”diye konuşmasına başlardı.
Çalıştığı ve ekmeğini yediği Almanya’yı benimsemiş ve “bizim Almanya” derken gözlerinin içi ışıldayarak konuşurdu.
Kendi ülkesindeki eksik ve aksaklıkları çalıştığı ülke ile karşılaştırır, eleştirilerini sıralardı. Almanya’dan izin süresince kiralayıp getirdiği otomobilinin yanına yaklaşan çocuklara bağırır, kızardı.
Günümüzde her yer “gurbet” gibi olmaya başladı. Uzakları yakınlaştırdık, her türlü ürünleri her mevsimde ve yer yerleşim yerinde bulabiliyoruz.
Hangi mevsimde yaşanırsa yaşansın, her türlü sebze ve meyveyi bulabiliyoruz. Her ne kadar bazı yöneticiler “meyve ve sebzeleri mevsiminde yerseniz daha ucuz alırsınız!”diye konuşsalar da, vatandaşın gözü gördüğünde gönlü çekiyor ve alıyor.
Her mevsimde yetiştirilen ürünlerin özelliğine değil, alıp yemesini düşünüyor vatandaş.
Yapay ürünler üretilirken insanlar yapaylığını düşünmez oldu. Kaşar peynirin içerisine patates katıldığı olaylarını duymuş olmalısınız.
Yabancı bir ülke yapay tavuk eti üretmeyi hayata geçirmeye hazırlanıyor. Gerçeklerden uzaklaşıp, yapaylığa ve algılarla yaşama ve yaşatılmaya başlanıldığımız günlere ilerlemekteyiz.
Yorum Yazın