Engelli denildiğinde aklınıza sadece bedenindeki herhangi bir organın iş görememiş olması mı geliyor?
Engelli olmak, yürümeye, konuşmaya, düşündüklerini söyletmemeye, yazdırmamaya, görmemeye engel olmak ta akla gelmelidir.
Bedenindeki herhangi organının iş görememiş olması o kişiyi engelli olarak gösterebilir. Ancak, öylesine engelli insanlar vardır ki, engelsiz olarak yaşayan insanlardan daha yararlı hizmetleri çevresine dağıtabiliyor.
Yürüme engelli insanların tekerlekli sandalye ile gidebilecekleri kaldırımlarımız sağlıklı mı? Görme engellilerin bastonla yürümesi sırasında kaldırımdaki engelli işareti olan yürüyüş yerleri gerçekten sağlıklı mı?
Öncelikli olarak çarşı merkezini ele alırsak, tekerlekli sandalye veya bastonla yürümek isteyen engellilerimizin sorunları henüz tam anlamı ile çözümlenmiş değildir.
Bazı işyerlerinde asansör olmadığı için yürüme engelli vatandaşlarımızın zor anlar yaşadıklarına tanık olmaktayız.
Çarşı içerisinde gelişi güzel parkeden araçlar, engelli yollarını işgal eden araçlar, kaldırımlara yerleştirilen eşyalar da sadece engelli insanları değil, engelsiz vatandaşlarımızı bile olumsuz yönde etkilemektedir.
Engelliler günü geldiğinde mikrofonu alıp konuşanları dinliyoruz. Her zaman ve her koşulda engellilerin yanlarında olduklarını söyleyenler, gerçekleşen programın bitiminin ardından gerçekten kentte engellilerin sorunlarının çözülüp çözümlenmediğini çevrelerine bakarak gerçek olup olmadığını görmelerini bekliyoruz.
İnsan bir şekilde engelli duruma düşmüş olabilir, bedenindeki herhangi organı iş göremez duruma gelebilir. Ancak bu demek değildir ki toplumda yaşama küstürülmemesi için engelsizlerin, özellikle de yöneticilerin önemli sorunları çözümlemesi gereklilik göstermelidir.
Konuşmakla yapmak arasında farklı vardır. Sorunların çözümü için değişik görüşler ileri sürülür, sözler verilir. Ancak verilen sözlerin ne kadar yerine getirilip uygulanıp uygulanmadığı önemlidir.
Bu yıl da “engelliler günü” çeşitli etkinliklerle kutlandı. Yine çıkıp mikrofonu eline alıp konuşanlar oldu. Engelliler haftasını yaşadığımız bu günlerde Osmaniye’de 7 Ocak Engelliler spor kulübünün tekerlekli sandalye basketbol maçı vardı.
Bu takımımız maç yapabilmek için spor salonu sorunu yaşıyor. Yine bu takımımız il dışındaki karşılaşmalara gidebilmek için ekonomik sıkıntı yaşıyor. Merkez spor salonunda onarım olması durumunda bu takımımız maç yapabilmek için yer arıyor.
Üniversite’nin spor salonu istenildiğinde çeşitli gerekçelerle maç için izin verilmiyor.
Tosyalı spor salonunun ise sadece kadın takımına ayrıldığı söyleniyor. Osmaniye’deki engellilerden oluşan tekerlekli sandalye basketbol takımının sorunlarını bile çözümleyemeyenler, engelliler gününde çıkıpta, sorunlarına çözüm bulmak için ellerinden geleni yapacaklarını söylemek biraz da inandırıcı gelmiyor bana.
Engellileri anlıyorum demek yerine, onlarla birlikte hareket ederek, engelli hallerini unutturabilmek için ortak hareket etmek en güzeli olsa gerek. Saygılarımla…
