Bugün 3 Aralık Dünya engelliler günü. Her yıl 3 Aralık öncesinde engelli vatandaşlarımızın yaşantılarının iyileştirilmesi ve onlar için engel olan engellerin kaldırılması yönünde güzel sözler kullanılır.
“Dünya engelliler günü”nde çeşitli etkinlikler yapılır, toplantılarda konuşanlar engelli vatandaşların sorunlarının çözümlenmesi için ‘ellerinden geleni’ yapacaklarını söylerler.
Engelli vatandaşlarımız ise, yapılan konuşmaları dinlerken yürekleri rahatlar, sevinirler ve verilen sözlerin gerçekleşmesini umut ederek beklemeye başlarlar.
Osmaniye’de engelli vatandaşlarımız için bazı gelişmelerin olduğunu inkar etmiyoruz.
Ancak, kaldırımlarımızın hala engelli vatandaşlara göre düzenlenmediğini, bu konuda kaldırımlarda ‘engelli yolu’ eksikliğini de anımsatmak istiyoruz.
Eksiklikler bununla da sınırlı değil, engelli vatandaşlarımızın ekmek parası kazanabileceği bazı kulübeler yapılarak onların belli ürünleri satarak ekonomik anlamda gelir getirici işlere yönlendirilmesinde yerel yönetimlerin katkıda bulunmaları önem taşımaktadır.
Osmaniye’de Belediye’nin “halk ekmek fabrikası” kapatıldı. Belediye’nin yeniden hizmete girdireceği ekmek fabrikası ile iş arayan engelli vatandaşlarımız için ekmek satış büfeleri açılabilir diye düşünüyorum.
Osmaniye’de asansör olmayan binalara engelli vatandaşlarımız çıkamıyor. Belediye’nin Ahmet Şekip Ersoy Kültür Merkezi salonunda yıllardır engelli asansörü yapılması için öneriler getirildiği halde, buraya bir engelli asansörü yaptırılmadı. Bu salonda yapılan toplantılara engelli vatandaşlarımız çıkarken en iki-üç kişinin yardımı ile çıkıp inebildiği bir Osmaniye’de yaşıyoruz.
Kaldırımlarımızın işgal edilmiş olması nedeniyle engelli araçları da bebek arabaları gibi zor anlar yaşıyorlar.
Dün bir engelli vatandaşla konuşuyoruz. Bağkur’dan emekli olması için başvuru yapmış. Prim gün sayısı ve yaş konusunda bir sorun bulunmuyor. Ama engelli bir vatandaşımız bu. İki kolu ve bir bacağı olmayan, protez kol ve bacağı bulunan bu vatandaşımızdan SGK rapor istemiş. Osmaniye Devlet Hastanesi’nde oluşturulan heyetten yüzde 96 oranında engelli raporu alan vatandaşımız, bu kez Adana Balcalı Hastanesi’nden rapor istenmiş. Buradan da yüzde 96 rapor alan engelli vatandaşımıza “SGK yetkisi ile” emekli olması konusunda pürüz oluşturduklarını anlatıyordu.
Olayı İstanbul Adli Kıp kurumuna yönlendirmişler, buradan gelen yazı ile askerlik yapıp yapmadığı yönünde olmuş. 1972 yılında hastanenin o günkü verdiği raporun bulunması istenmiş. Olay mahkemeye taşınmış. Mahkeme heyeti elindeki raporları incelemiş bir de SGK’nun “yetki” olayını düşünerek alınan raporların bile ‘yok’ sayılırcasına emekli işlemlerinin yapılmaması karşısında hayrete düşmüş.
Bugün engelliler günü, dün sabah saatlerinde bir engeli vatandaşımızın başına gelen bu olayı dinlerken, şaşırmamak elde değildi.
Şimdi bu engelli vatandaşın emeklilik işi ne olacaktı? Rapor ise iki Hastane’den raporu vardı, yaş ve prim gün sayısında da sorun yoktu. Peki kurumun “görev ve yetkileri” konusunda kullandığı sözcükler arasında “yetki” kullanması olayı düşündürücüydü. İnsanların ve tüm canlıların sağlıklı yaşayabilmeleri için “engel” olunmaması ve engellerin ortadan kaldırılması düşüncesiyle, engellilere engelsiz bir yaşam diliyorum. Saygılarımla…
“Dünya engelliler günü”nde çeşitli etkinlikler yapılır, toplantılarda konuşanlar engelli vatandaşların sorunlarının çözümlenmesi için ‘ellerinden geleni’ yapacaklarını söylerler.
Engelli vatandaşlarımız ise, yapılan konuşmaları dinlerken yürekleri rahatlar, sevinirler ve verilen sözlerin gerçekleşmesini umut ederek beklemeye başlarlar.
Osmaniye’de engelli vatandaşlarımız için bazı gelişmelerin olduğunu inkar etmiyoruz.
Ancak, kaldırımlarımızın hala engelli vatandaşlara göre düzenlenmediğini, bu konuda kaldırımlarda ‘engelli yolu’ eksikliğini de anımsatmak istiyoruz.
Eksiklikler bununla da sınırlı değil, engelli vatandaşlarımızın ekmek parası kazanabileceği bazı kulübeler yapılarak onların belli ürünleri satarak ekonomik anlamda gelir getirici işlere yönlendirilmesinde yerel yönetimlerin katkıda bulunmaları önem taşımaktadır.
Osmaniye’de Belediye’nin “halk ekmek fabrikası” kapatıldı. Belediye’nin yeniden hizmete girdireceği ekmek fabrikası ile iş arayan engelli vatandaşlarımız için ekmek satış büfeleri açılabilir diye düşünüyorum.
Osmaniye’de asansör olmayan binalara engelli vatandaşlarımız çıkamıyor. Belediye’nin Ahmet Şekip Ersoy Kültür Merkezi salonunda yıllardır engelli asansörü yapılması için öneriler getirildiği halde, buraya bir engelli asansörü yaptırılmadı. Bu salonda yapılan toplantılara engelli vatandaşlarımız çıkarken en iki-üç kişinin yardımı ile çıkıp inebildiği bir Osmaniye’de yaşıyoruz.
Kaldırımlarımızın işgal edilmiş olması nedeniyle engelli araçları da bebek arabaları gibi zor anlar yaşıyorlar.
Dün bir engelli vatandaşla konuşuyoruz. Bağkur’dan emekli olması için başvuru yapmış. Prim gün sayısı ve yaş konusunda bir sorun bulunmuyor. Ama engelli bir vatandaşımız bu. İki kolu ve bir bacağı olmayan, protez kol ve bacağı bulunan bu vatandaşımızdan SGK rapor istemiş. Osmaniye Devlet Hastanesi’nde oluşturulan heyetten yüzde 96 oranında engelli raporu alan vatandaşımız, bu kez Adana Balcalı Hastanesi’nden rapor istenmiş. Buradan da yüzde 96 rapor alan engelli vatandaşımıza “SGK yetkisi ile” emekli olması konusunda pürüz oluşturduklarını anlatıyordu.
Olayı İstanbul Adli Kıp kurumuna yönlendirmişler, buradan gelen yazı ile askerlik yapıp yapmadığı yönünde olmuş. 1972 yılında hastanenin o günkü verdiği raporun bulunması istenmiş. Olay mahkemeye taşınmış. Mahkeme heyeti elindeki raporları incelemiş bir de SGK’nun “yetki” olayını düşünerek alınan raporların bile ‘yok’ sayılırcasına emekli işlemlerinin yapılmaması karşısında hayrete düşmüş.
Bugün engelliler günü, dün sabah saatlerinde bir engeli vatandaşımızın başına gelen bu olayı dinlerken, şaşırmamak elde değildi.
Şimdi bu engelli vatandaşın emeklilik işi ne olacaktı? Rapor ise iki Hastane’den raporu vardı, yaş ve prim gün sayısında da sorun yoktu. Peki kurumun “görev ve yetkileri” konusunda kullandığı sözcükler arasında “yetki” kullanması olayı düşündürücüydü. İnsanların ve tüm canlıların sağlıklı yaşayabilmeleri için “engel” olunmaması ve engellerin ortadan kaldırılması düşüncesiyle, engellilere engelsiz bir yaşam diliyorum. Saygılarımla…
